Capitulo Treinta y ocho

1747 Words

Halos paliparin ko na ang kotse ko sa bilis ng pagpapatakbo ko. Hinampas ko ang manibela nang maipit ako sa traffic. "Arghh!" I shouted out of frustration and disbelief. Hindi! Magkikita pa kami! H'wag naman sanang ganito! Nang nag-green light na ay binilisan ko na ang pagmamaneho. Ang byaheng dapat ay nasa kwarentay singko minutos ay nagawa ko ng bente minutos lang. Hindi ko na naisara ang pinto ng kotse ko at basta ko na lang din iniwan ang susi sa loob ng kotse, dahil kumaripas na ako ng takbo papasok sa bahay nila. Sa labas pa lang ng bahay nila ay marami nang nagkalat na bulaklak. At halos manlumo ako nang makita ang malaking tarpaulin sa labas ng bahay nila. Mukha n'yang nakangiti. Nasa labas din ang mga classmate n'ya noon sa St. Nicholas. Natigil na lang ako sa pagtakbo,

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD