“คุณรินไปสนุกเถอะค่ะ เดี๋ยวแพรวรับอาสาถ่ายต่อเอง” แพรวพราวเดินมากับไอรักเพื่ออาสาจะรับช่วงต่อ เธออยากให้เจ้าของงานได้เต็มที่กับงานเลี้ยงครั้งสุดท้ายในครั้งนี้
นรินทร์ไม่ลังเลที่จะปล่อยกล้องจากคอและส่งต่อให้แพรวพราวในทันที “ไปด้วยกันไหมครับ?” เขาถามไอรักที่ยืนโยกหัวไปมาข้างๆ เพื่อนสาว เธอลังเลเล็กน้อยแต่ก็ยอมส่งมือให้นรินทร์รับไว้
ค่ำคืนนี้คล้ายกับคืนนั้นไม่มีผิด ไอรักเมาไม่เป็นท่า แถมยังเมาด้วยเหล้าชาวบ้านเหมือนวันนั้นอีก ส่วนนรินทร์ไม่เมาแต่ก็มึนได้ที่ นักศึกษาบางคนเริ่มทยอยกลับไปยังที่พักของตนเพราะดึกมากแล้ว ส่วนแพรวพราวพยายามลากสังขารตัวเองมาดึงตัวเพื่อนสาวให้กลับด้วยกัน แต่ไอรักกลับดึงดันที่จะไม่ไป
“ไอ ตั้งสติหน่อย เมาทีไรงอแงทุกทีเลย” แพรวพราวมองไอรักอย่างเอือมระอา พอเมาทีไรไอรักก็จะงอแงแบบนี้ทุกที
“แกกล้าว่าฉันเหรอไง” ไอรักเริ่มโวยวายทำค้อนใส่
“จ๊ะ ไม่กล้าว่าหรอก แล้วจะเอายังไง
