“คุณริน ไอรักรู้ว่าเป็นคุณ”
“ละ...แล้ว…เรา…”
“ไอรักต้องการคุณค่ะ แค่คุณนรินทร์แค่คนเดียว”
เพียงประโยคสั้นๆ แต่ความหมายชัดเจน ทำให้นรินทร์เหมือนเสือหิวที่จัดการเหยื่อตรงหน้าอย่างไม่ปราณี ร่างกำยำโหมกระหน่ำแข่งกับเสียงฝนที่เริ่มซาลง ไอรักกอดร่างที่ทาบทับลงมาแน่น เสียงเสียดสีของร่างกายฟังดูหยาบโลน เธออ้าขาออกกว้างเมื่อมือใหญ่จับมันไว้แน่นและบีบเค้นจนเกิดรอยแดง
“อะ...อ่า...ซี๊ดส์ ไอรัก...อ่า มันดีมากเลย”
ชายหนุ่มไม่รอช้าที่จะเลื่อนใบหน้าลง เขาใช้ลิ้นอันร้อนระอุดูดดึงจุกนมสีชมพูที่ล่อตาล่อใจเขานัก ยิ่งเขาดูดดึงมันมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกต้องการมันมากขึ้นเท่านั้น ส่วนมือข้างที่ว่างบีบคลึงเต้าเต่งตึงจนไอรักร้องเจ็บ มีเหรอคนอย่างนรินทร์จะยอมหยุดมือ ยิ่งเธอร้องดังขึ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งดึงและกัดมันจนเป็นรอยฟันมากขึ้นเท่านั้น เล่นเอาไอรักมองเขาอย่างค้อนๆ ไม่พอใจ หญิงสาวจัดการข่วนแผ่นหลังกว้าง
