“ค่ะ”
คล้อยหลังประไพไปไม่นาน หญิงสาวก็นอนแผ่หลามองเพดานอย่างคิดหนัก เธอไม่คิดเลยว่านรินทร์จะกล้าเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ตัวเองฟัง ไม่คิดเลยว่าเรื่องที่เธอคิดจะเก็บไว้เป็นความลับมันกลับไม่ลับอีกต่อไป นรินทร์คิดจะทำอะไรกันแน่? สิ่งที่เขาทำไปเพียงเพราะต้องการที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่เขาพลาดกระทำกับเธอ หรือเพราะรักชอบในตัวเธอกันแน่ และแพรวพราวก็คงเป็นคนเดียวที่จะสามารถให้คำปรึกษาเธอได้ในตอนนี้
เมื่อหายดีแล้วหญิงสาวก็รีบกลับไปยังห้องพักของตนในทันที เมื่อเห็นว่าไอรักกลับมาที่ห้องแล้วเพื่อนๆ ของเธอต่างก็เข้ามาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงหลังจากทราบว่าเธอเป็นไข้ป่า หากแต่ไอรักรู้ดีว่ามันไม่ใช่
“อืม…”
“แพรว เธอเล่นพูดแต่อืมๆ มาสักพักใหญ่ๆ ละนะ” ไอรักเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างหมดความอดทน
“ก็กำลังคิดอยู่นี่ไง ว่าแต่…คุณรินเขาเด็ดไหม?”
คำพูดของแพรวพราวเล่นเอาไอรักหน้าแดงเถือก หลังจากโดนเพื่อนรักแซวมาเกื
