PROLOGUE
789 Words
“No! It’s not true! habang nakatingin ako sa telebisyon nahagip ng camera ang na i-feature yung National Convention sa bangkong pinagtatrabahuan ko. “Bakit Michael, niloko mo lang pala ako!”.
Dito niya inamin sa event ang totoong relasyon nila ng Marichu na iyon. Ilang beses ko siyang tinanong tungkol sa lagi nilang magkasama everytime na may meeting at event ang buong branches at kompanyang pinagmamahalaan pero buo ang loob niyang sinasabi na business partner lang sila talaga ng babae. At tanga naman akong naniniwala dahil sobrang mahal ko siya talaga.
They admit their relationships in public and Michael proud of it.
Inihagis ko ang dala kung bag sa ibabaw ng mesa.
“Keep calm!” awat sa akin ni Maricel kasama ko sa tinutuluyan naming apartment.
“Paano ako kumalma ha! He betrayed me Cel!”. I trust him so much at siya ang first boyfriend ko! Mahal na mahal ko siya alam mo ‘yan!
“Pero ang tanong baka ikaw lang talaga ang nagmahal at siya ginawa ka lang substitute sa buhay niya! Simula pa lang hindi na ako boto diyan sa lalaking iyan!” Mayabang at sobra ang tiwala sa sarili!”
Hindi ako nakapagsalita pero dumadaloy na ang nagbabagsakang mga luha sa aking mga mata. It’s been two years na naging kami at naramdaman ko naman na minahal niya ako sa mga panahong iyon. Kahit may katanungan minsan na sumasagi sa isip ko pero pag nilalambing na niya ako nakakalimot na ako bigla.
Napatayo ako bigla at nanginginig ang aking tuhod pero hindi ko kayang ipagpaliban pa ito.
“Let’s go! Drive my car!”
“Where we are going? Gabi na kaya!
“I want to prove something!” at inihagis ko ang susi sa kamay ni Maricel nang saluhin niya ito kaagad namang sumunod sa likuran ko.
“Kumalma ka nga, ako tuloy ang nababahala sa’yo! Isipin mo marami pang mga boys diyan na mas gwapo at matino pa sa boyfriend mo na iyan!”
“Let’s go!” nagmamakaawa akong nakatingin sa kanya. Hindi ko kaya ngayon magmaneho kaya kailangan ko siya sa ngayon.
Diretso kami sa condo ni Michael nakapunta na ako dito ng isang beses kaya alam kung dito siya pag ganitong oras. Nakasunod lang sa likuran ko si Maricel.
Mabilis kong naibuksan ang pintuan.
“You all bastard!” isang eksena sa pelikula ang aking nadatnan nakapatong pa si Michael sa ibabaw ni Marichu at kapwa sila walang saplot sa katawan.
Napabangon bigla si Michael.
‘What brought you here? You disturbing us, hindi mo ba nakikita we’re on the climax anyway!
‘How dare you, Michael! Manloloko ka! Minahal at inalagaan kita bilang boyfriend ko pero ano ang ginawa mo?
Tumawa pa siya habang walang pakialam sa hubad niyang katawan.
“Pero hindi mo kayang ibigay ang isa sa hinihiling ko! Lalaki ako Jasmine at may pangangailanga din ako! Masisisi mo ba ako? Marichu heartedly niyang maibigay ang mga iyon at walang arte katulad mo!”
“Walang hiya ka! Isinusumpa kung nakilala pa kita! I hate you both!
“I’m sorry, I don’t really love you! Niligawan lang kita para maisalba ang data na corrupted na kagagawan noon ng walang hiyang manager pero pasalamat ako at nagawan mo iyan ng paraan, diyan lang ako bilib sa’yo bilang IT Programmer pero maliban diyan wala na!
“Manggagamit! Tandaan mo ito kung babagsak ang system ng kompanya mo huwag mo akong lapitan dahil sisiguraduhin kong magmamakaawa ka at luluhod para dito! Get lost!
Narinig kong tinawag pa ako ni Michael pero hilam sa luha na ang aking mga mata at inakay si Maricel palabas ng building na iyon.
Langit at lupa ang bumagsak sa akin sa mga oras na ito. Kahit napakaganda pa ang full moon na masisilayan sa langit pero hindi na ma-appreciate ng mga mata ko dahil puno na ito ng mga luha at nagbabadya pang umagos ulit.
Inalalayan ako ng aking kaibigan. Wala na akong lakas para makalakad pa papasok ng aming apartment. Ipinainom niya ako ng mainit na tubig dahil nakita niya akong namumutla.
“You must be happy friend! Kahit nagkahiwalay man kayo pero you still proud of yourself!” at inaalo niya ako.
“Iyon pala ang gusto niya e di sana matagal ko nang isinuko sa kanya!
“Tanga! Huwag ganoon, sa isang relasyon hindi iyan basehan, tandan mo iyan! Dalagang Filipina tayo!” paalala nito sa akin na siyang aking lubos na ipinasasalamat.
‘I’ll resigning! Gusto kung magpakalayo na walang nakakaalam at nakakilala sa akin. Gusto kung makalimot Cel!
“It’s your choice!
“I hate them!
“Hilumin mo ang sugat at magmahal muli!
“I shouldn’t trust boys anymore! Pareho lang sila lahat!”
- Writer
