No & Not
ฉันหันมองคนข้างกายที่บังคับขู่เข็นให้มานั่งรถเล่นเป็นเพื่อน
จนตอนนี้...
ตะวันนั้นตกดินไปแล้ว ท้องฟ้าเปลี่ยนสีเรียบร้อย ฉันยังไปไม่ถึงหอพักเลย
“จะไปส่งเมื่อไหร่”
ฉันเอ่ยถามอีกครั้ง และ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ยี่สิบสามพอดี แม้ฉันจะถามแบบนี้ตลอด รถของน็อตก็ไม่คิดจะจอดจะแวะตรงไหน
เขาขับไปตามทางราวกับน้ำมันเยอะ มีเงินเหลือเฟือที่จะใช้รถแบบสุรุ่ยสุร่าย ผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรจากฉันกัน
ทั้งคำถามก่อนหน้านี้ ที่บอกว่าฉันห้ามไปชอบใคร ชอบใครอยู่ก็ให้ชอบคนนั้นต่อ หรือเขาจะรู้ความรู้สึกของฉันแล้ว
ฉันหลุดไปหลายอย่าง หรือ น็อตมองออกเอง
“อยากกินหมาล่า”
เขาเอ่ยบอก ก่อนจะจอดรถตามสัญญาณไฟ แล้วหันมามองหน้าฉันช้า ๆ
“ไปส่งก่อนได้ไหม”
ฉันวางสีหน้าจริงจัง ก็หวังให้เขาตามใจกันบ้าง ไม่ใช่อยากจะหิ้วตามไปทางไหนก็ได้
เพื่อนกัน ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันหรอก ตั้งแต่เลิกกับปีใหม่อย่างเป็นทางการ รู้สึกว
