No & Not
ผมตั้งสติ และคิดทบทวนในสิ่งที่ปีใหม่พูด ผมผิดเองที่ไม่ได้เผยเรื่องราวทั้งหมดให้โนได้รับรู้จากปากผม
พอเธอได้ยินจากคนอื่น เธอคงเสียความรู้สึกมาก ๆ และอาจจะรับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
ผมมัวแต่จะจีบโนให้อยู่หมัด ลืมนึกไปว่าตัวเองมีชนักติดหลังอยู่
รู้อย่างนั้นผมจึงต่อสายหาเธออย่างรีบร้อน หัวก็ร้อน ใจยิ่งร้อนแทบลุกเป็นไฟ
“โนทำอะไรนะ”
ผมพึมพำขณะรอสาย เธอก็ไม่มีท่าทีว่าจะรับเลย
อย่าบอกนะว่างอนจนไม่อยากได้ยินเสียงกันน่ะ!
“นาร่า พี่สาวเราอยู่ไหน”
เมื่อรอนานเกินไป ผมเลยตัดปัญหาด้วยการโทรหาคนที่พายัยนุ่มนิ่มของผมไป
(โนเนน่าจะหลับอยู่ในห้องนะ น้องออกมากินข้าวกับเพื่อน กลับเย็น ๆ ค่ะ)
เมื่อนาร่าตอบมาแบบนั้น นั่นทำให้ผมเกิดความสงสัย แยกจากกันไม่กี่นาที โนจะหลับทันทีเลยงั้นเหรอ หรือหลายวันมานี่ เธอไม่ได้พักผ่อนก็เลยหลับไปอย่างง่ายดายขนาดนั้น
“ถ้ากลับแล้วบอกโนด้วยนะ ว่าพี่จะไปหา”
(มีอะไร
