No & Not
บรรยากาศรอบข้างเริ่มกรึ่ม เมื่อฉันเองก็ดื่มไปพอสมควร นาราชวนคุยไปเรื่อยเปื่อย ขณะที่ไม้ฟืนเองก็เริ่มเลื้อยเพราะพิษสุราที่กรอกลงคอแก้วแล้วแก้วเล่านั้นเล่นงาน
“คนสวย”
ฉันหันขวับไปทางต้นเสียงที่เอ่ยชมนั้น น็อตมองฉันตาเยิ้ม แขนซ้ายเขาเกาะเอวฉันไว้ตลอดเวลา
ดึงก็ไม่ออก โดนศอกไปก็ยังไม่หลุด ฉันก็เลยเลิกทำเพราะเริ่มเหนื่อย สุดท้ายเราสองคนก็เลยได้มานั่งตัวติดกันอย่างกับตังเมอยู่ตรงนี้
“เมาก็นั่งดี ๆ”
ฉันพูดลอย ๆ หวังให้กระทบเพื่อนทั้งสาม แต่หวังให้ตีแสกเข้าเบ้าหน้าคนด้านข้างมากที่สุด
“ใครเมา มั่วนะเราน่ะ”
ฟังน้ำเสียงแสนทะเล้นของน็อตสิ อีกทั้งยังใช้ปลายนิ้วมาเกี่ยวเส้นผมฉันเล่นอยู่นั่น
“อีน็อต”
นาราเรียกด้วยน้ำเสียงยาน ๆ แล้วร่างบางก็เซซ้ายเซขวาจนแทบจะร่วงจากเก้าอี้
“มีอะไรอีนา”
“มึงอย่าทำแบบนั้นถ้าไม่คิดจริง กูรักโน กูไม่อยากให้เพื่อนกูเสียใจถ้ามึงคิดจะเล่น ๆ”
ด้วยความเมา
