No & Not
“พูดอะไรน่ะ”
ฉันค้านสุดพลัง พูดมาได้ ผัวชื่อน็อต เป็นผัวใครมาบ้างแล้วก็ไม่รู้
“พูดอะไร อยากได้ยินอีกรึไง มีใจก็บอกดี ๆ เลิกเก๊กแล้วมาคบกันเถอะนะโน”
คนถามซุกหน้าลงมาในซอกคอหนักขึ้น
“ไม่เอา กลัวเสียใจ”
ฉันบอกกับเขาถึงเรื่องที่ยังคงคิดไม่เลิก
“เค้าไม่สัญญา แต่เค้าจะพยายามทำให้ได้”
ฉันเงียบลงทันใดเพราะกำลังใช้ความคิด
น็อตเปลี่ยนไป ตั้งแต่ที่ฉันเริ่มเมินเฉย หรือเขาเปลี่ยนไปเพราะเจ็บจากรักเก่าจนทำให้เขาสติเพี้ยนไปเหรอ
อยู่ดี ๆ ก็ตั้งหน้าตั้งตามาอ่อยเพื่อน เพื่อนที่เขาเป็นคนขอเอง พูดคำนั้นออกมาเองว่าให้เราอยู่เป็นเพื่อนกันแบบนี้ตลอดไปเลยนะ
เพราะถ้าไม่มีประโยคนี้ ฉันก็นึกภาพไม่ออกอยู่ดี ว่าการที่เราสองคนจะเลื่อนสถานะไป มันจะดีรึเปล่า
“คิดอะไร เงียบอีกละ”
น็อตดึงสติฉันกลับมา โดยการกดจมูกลงข้างแก้มแรง ๆ
“ไม่มีอะไร ปล่อยได้แล้ว จะไปอ่านหนังสือ”
ใครจะไปบอกกันล่ะ ว่าคิดกัง
