เยว่จื่อ อุ้มเหมยกุ้ยฮวาไปส่งถึงภายในเรือนนอนของนาง ก่อนจะรีบกลับไปโดยไม่กล่าวลา เหมยกุ้ยฮวาไม่รู้ว่าตนเองสมควรจะโกรธเสี่ยวเฟิ่งดีหรือไม่ โกรธที่เขาปิดบัง แต่เขาก็ช่วยชีวิตนางไว้ นางยังคงจัดการกับความรู้สึกของตนไม่ถูก เรื่องที่มีคนพยายามจะลักพาตัวนางก็น่ากลัว แต่ก็ถือว่าผ่านพ้นไปแล้ว แต่เรื่องของจ้าวเฟิ่งเจี๋ยปิดบังฐานะตัวตนกับนาง เขาเห็นนางเป็นลาโง่งมใช่หรือไม่ หน็อย!!! ยังมีหน้ามาถามว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง เรียบร้อยดีหรือไม่ รู้อยู่แก่ใจไยจึงหน้าหนาหน้าทนถึงเพียงนี้ ได้!!! นางเป็นคนแยกแยะบุญคุณความแค้นชัดเจน บุญคุณที่ช่วยชีวิตนางย่อมต้องตอบแทนเมื่อมีโอกาส ส่วนเรื่องความแค้นนางก็ย่อมตอบแทนอย่างสาสมเช่นกัน หมั้นหมายใช่หรือไม่ กิริยาไม่งดงามใช่หรือไม่ คอยดูต่อไปเถอะ จะว่าไปนางออกจากจวนไปเสียหลายชั่วยาม เหตุใดภายในจวนจึงเงียบเช่นนี้เล่า คิดได้พลางก้าวเท้าเล็กๆ ตรงไปยังเรือนใหญ่ เพียงพ้นจ