จ้าวเฟิ่งเจี๋ยยกยิ้มมุมปาก มือเรียวพับสารที่มีเพียงตัวอักษรสามตัว ****(หว่อเหิงห่าว แปลว่า ฉันสบายดี) ปรากฏอยู่ แล้ววางลงในกล่องไม้จันทน์สีแดงที่บรรจุกระดาษแบบเดียวกันอยู่หลายชิ้นอย่างเบามือ เยว่จื่อ และเยว่เฉิงมองใบหน้าที่ปรากฏรอยยิ้มทุกครั้งที่ได้รับสารก็รู้สึกยินดีตามไปด้วย อย่างน้อยหลังจากทนทุกข์มาครึ่งปี สามเดือนให้หลังมานี้คุณชายของพวกเขาก็กลับมามีรอยยิ้มได้อีกครั้ง เท่านี้พวกเขาก็เบาใจขึ้นมากแล้ว
จ้าวเฟิ่งเจี๋ยบรรจงจรดพู่กันลงบนกระดาษตวัดเป็นตัวอักษร ***(เสียงหนี่ แปลว่า คิดถึง) ก่อนจะวางพู่กันลง เขายกกระดาษขึ้นสะบัดมือให้หมึกแห้งสนิท พับเก็บใส่ในกลักไม้ทรงกระบอก แล้วจะส่งให้เยว่จื่อ
"อย่าลืมไปที่จวนแม่ทัพ ตระกูลกู่อาจมีอันใดฝากไปด้วย" เขากล่าวกำชับกับผู้ติดตามคนสนิทเหมือนเช่นทุกครั้ง
"ขอรับคุณชาย" เยว่จื่อรับคำ ก่อนจะหมุนกายออกไป
จ้าวเฟิ่งเจี๋ยเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างรอยยิ้มย
