24. Bölüm: Dokunuşun Hafızası
Ertesi gün, hava berrak ve güneşliydi. Demir, güvenli evin önüne sade, göze batmayan bir araçla geldiğinde, içeride bir telaş olduğunu hissedebiliyordu. Kapıyı çaldıktan sonra açılması için geçen o birkaç saniye, bir operasyonda hedefin arkasındaki kapıyı kırmak için geri sayım yapmak kadar gergin hissettirdi onu.
Kapı açıldı. Yazgı, dünkü dağınık halinden eser yoktu. Saçları yine yüzünün etrafına toplanmış, hafifçe dalgalandırılmıştı. Üzerinde, Demir'in gönderdiği kıyafetlerden simple, bej renkli bir keten pantolon ve yumuşak, yeşil bir pamuklu kazak vardı. Yüzünde az miktarda allık ve ruj, gözlerinde ise bir parıltı vardı. Demir'i görünce, dudaklarında beliren utangaç ama heyecan dolu gülümseme, her şeyi anlatmaya yetiyordu.
"Hazır mısın?" diye sordu Demi
