19. Bölüm: Göreve Dönüş
Demir, uçağın titreyen penceresinden dışarı bakıyordu. Aşağıda, Orta Doğu'nun uçsuz bucaksız, altın rengi çölleri uzanıyordu. Motorun uğultusu, kulağını tırmalıyordu, ama bu ses onun için bir ninni gibiydi. Tanıdık, sıradan, gerçek. İçinde bulunduğu metal kutu, onun hem hapishanesi hem de sığınağıydı. Burada, kurallar netti: Hayatta kalmak ve görevi tamamlamak. Duygulara, pişmanlıklara, geçmişin hayaletlerine yer yoktu.
Yanındaki koltuğa, Kaya çöktü. Yüzü güneşten ve rüzgârdan çatlamıştı, ama gözleri canlı ve tetikteydi. "Beş dakika," diye bağırdı, motorun gürültüsünü bastırmaya çalışarak. "Hedef koordinatları son kontrol için geldi. Kesinleşti. İnişten sonra doğrudan hareket."
Demir, başını salladı, bir şey söylemeden. Gözlerini, elindeki silahı temizlemekten ay
