Chapter 7
2088 Words
a/n:unedited Enjoy Reading! maagang update my training kasi ako sa Comelec for election 2019
1 Peter 4:8
And above all things have fervent charity among yourselves: for charity shall cover the multitude of sins.
Chapter 7
KINAUMAGAHAN NAGISING akong patuloy pa rin ang malakas na ulan sa labas madilim pa rin ang lagit na tila sumasabay sa damdaming nararamdaman ko sa ngayon. I feel a cold metal in my hands doon ko lang napansin na nakaposas ang isang kamay ko sa kama hindi tuloy ako makaalis sa kinalalagyan I feel my arms being numb namamanhid iyon. Bumalik sa ala-ala ko ang nangyari kagabi. Alam niya na ako nga, ano bang problema niya matagal na kaming tapos! Akala ko ba masaya na siya bakit pilit niya na naman akong pinapaniwala sa mga kasinungalingan sinasabi niya.. sinubukan kong bumangon at nagawa ko naman I was seating on the bed when the door of my room open.
"you're awake" sabi niya. dalawang salitang sabi niya sa akin.
Hindi ako nakakaramdam ng takot sa mga mata niya na kasing lamig ng boses niya. galit at poo tang nararamdaman ko sa mga oras na ito.
"alisin mo to" sabay galaw ko sa kamay na nakaposas. Hindi siya kumikibo bahagyang lumapit siya kinalalagyan ko.
"ano na namang bang kabaliwan to! Alam mo bang pwede kitang kasuhan sa pinaggagawa mo?" singhal ko sa kaniya.
"I hand cupped you because your always running ,escaping and avoding from me" he explain kung hindi lang ako nakaposas ang sarap niya bigyan ng mag-asawang sampal ng magising siya sa katotohanan anong gusto niya ganun pa rin ako hanggang ngayon yung naglilimos ng attention at pag ibig niya pasensya na lang siya dahil graduate na ako sa katangahan ko sa kaniya at na master ko na ang lumayo at wag na siyang guluhin kahit kelan.
"ano naman ba ang gusto mong mangyari?" naghahamon ang boses na tanong ko sa kaniya.
He came forward ngayon ay kalahating metro na lang ang pagitan naming dalawa.
"I want to confirm something I want you to be honest with me" determinadong sabi niya
"ano bang gusto mong malaman huh!? nang tigilan mo na ako paulit-ulit ka na lang nakakasawa na!" sigaw ko sa kaniya
Kitang kong bahagya siya napapitlag sa pagsigaw ko sa kaniya marahil ay nagulat siya sa inasta ko eto na ang bagong ako hindi ako yung dating tatahimik na lang na parang walang nakita at narinig sawa na ako sa ganun para na yun sa mga martir, minsan na akong naging martir sa kaniya at hindi ko na uulitin pa.
"y-you change" mahinang sabi niya
"lahat nagbabago Mister Ferrell ang salitang change lang na nanatiling change" sarcastic na ani ko.
"I-I'm sorry"
"oh tapos? Ano na? yun lang sasabihin mo? Nagsayang ka pa Mister Ferrell matagal na kitang kinalimutan pinosas mo lang ako para sa sorry mo aba! Himala alam mo pala ang salitang yun! Bravo!!!!! Kailangan ba palakpakan pa kita!?" naiiritang sikmat ko sa kaniya.
"w-what happen to you Xieleena---?"
"hindi ako si Xieleena matagal ng patay ang babaeng yun! AKO! AKO SI FERLYN GARZON MISTER FERREL L"
"p-please listen to me, I will explain---"
"tama na! kahit anong explain mo pa mister Ferrell ilang taon na ang lumipas hindi na ako interesadong malaman pa iyon may buhay ka na ngayon meron din ako natuto na ako nag bago na ang nararamdaman ko hindi na ako yung babaeng patay na patay sayo sasabihin ko na to ng harapan matagal ng panahon ang lumipas hindi na kita mahal. Siguro tama ka infatuation lang yun dati! Narealize kong hindi lang pala sayo iikot ang mundo ko may magagandang bagay din akong natutunan at yun ay pahalagahan ang mga taong nagmamahal sa akin. hindi ko kailangan ipilit ang sarili ko sayo, laking pasalamat ko lang talaga na katulad ng sugat mabilis din naghilom ang ginawa mo sa akin, kaya kung ano pang ipapaliwanag mo tama na tumigil ka na dahil matagal na ako tumigil sa pagmamahal ko sayo" habol hininga kong sabi ko sa kaniya. I want to congratulate myself nasabi koi yon ng hindi umiiyak o kung ano pa man.
I am sorry for lying pero ngayon pa lang I am saving my heart for more heartbreak na ibibigay mo hindi na ako pwedeng masaktan ngayon kailangan kong maging matapang hindi lang para sa akin kung hindi para na rin sa mga anak ko.
I saw his knuckles kumukuyom iyon na parang anytime now he gonna punch something.dumiretsong tumalikod lang siya at malakas na binalibag ang pinto pasara
Naghintay pa ako ng ilang minuto napakatahimik ng paligid. Alas 8 na rin ng umaga nagugutom na rin ako. Hindi naman ako makalabas dahil nakaposas ako. Ilang sandali pa bumukas ang pintuan buong akala ko siya ngunit hindi si aling mending at malungkot ang mga matang nakatunghay ito sa akin.
"magandang umaga hija" labas sa ilong na sabi niya lumapit ito at inalis ang posas sa kamay ko.
"bumaba ka na hija nakahain na ang agahan mo" this time kiming ngumiti na ito tumnago na lang ako lumabas na siya ng kwarto mabilisan namana akong naligo at nagbihis inayos ko na rin ang mga gamit ko ano pa ang dahilan ng pag iistay ko dito mareresign na lang ako kesa naman magkalapit kami ulit.
Napakatahimik ng buong bahay tunog lang ng naghuhusgas sa kusina ang nadatnan ko. gusto ko sanang tanungin kung nasaan siya pero naunahan ako ng hiya sa matanda.
Mukhang napansin niya ako,
"kain na hija" aya sa akin ni manang mending
"salamat po aling mending" sabi ko na lang
"ahm—"
"wala si sir bumalik sa main island may aasikasuhin daw na importante" aniya
Malakas ang ulan at maalon? Magpapakamatay ba siya? Pero bat ako nag aaalala! Pakielam ko ba sa kaniya.
"wag kang mag –alala hija ligtas siyang nakarating doon kung iyon ang inaalala mo
Matapos kumain ako na rin ang naghugas ng pinagkainan ko nagpaalam lang ako kaya ling mending na babalik sa taas. Pagkapasok sinarado ko ang pintuan binuksan ang laptop desidido na akong tapusin ang trabaho kaagad at nang makabalik na ako, gagawa na rin ako ng resignation lettera t uuwi na lang ng Australia yun ang plano ko.
Hindi ko namalayan ang oras basta tipa lang ako ng tipa sa laptop inaayos ko na lahat ng pinapatrabaho niya ay mamayang pag-uwi niya buo na ang loob kong kausapin siya. At sabihing mag reresign na ako. Alas syete ng gabi ng matapos ko na lahat ng gagawin pati na rin ang resignation letter ko. dinahilan ko na lang na may bigger opportunity na may offer sa akin.
Tanging isang ilaw lang sa kusina ang ilaw sa ibaba maingay pa rin ang alon at maging ang malakas na ulan hindi ba siya uuwi? Bakit ko pa tinatanong pa iyon mabuti nga ng di yun umuwi atleast hindi ako na a-awkward sa kaniya. Pumunta ako sa kusina at nakita doon ang isang nakataklob na lalagyan iniaangat koi yon at nakita kong kanin at ulam iyon, marahil ay iniwan ni manang. Kumuha na lang ako ng plato at kutsara at tinidor at nagumpisa ng kumain.
I was middle of eating when the door of the house open. Pumasok siyang basang-basa.
Walang kang pakielam walang kang nakita ni narinig just continue eating ferlyn and you'll be good. pagpapaalala ko sa sarili.
He close the door with so much force at alam kong sinadya niya iyon mabilis kong tinapos ang kinain at nilagay iyon sa lababo para hugasan.
"nandyan ka na pala sir mabuti naman gustong kong kausapin ka" nakatalikod na ani ko sa kaniya.
Napatigil siya sa pag akyat at tumalis na pumasok sa kusina.
He was standing there like he was waiting for me to speak madali kong binanlawan ang kamay aqt pinunasan ito at humarap sa kaniya.
"natapos ko na yung mga reports at gusto ko sanang ipaalam sayo na mag reresign na ako"
"why? Bakit ka magreresign?" his voice is so deep and scary parang nabaguhan ako sa tono ng pananalita niya.
"may malaking offer sa akin sa ibang bansa"
"tss! see that your escaping and avoiding me Xieleena why is that so?" hamon niya
Gago! Natural ayoko ng paskaitan pa ang sarili ko!
"walang kang kinalaman do'n sir mas malaki—"
"how much? I can triple that"
"pasensya na pero hindi ako interesado sir"
"you are working unprofessionally"
Gago mo! Unprofessional pa talaga ha! Kapal mo dude kapal!
huminga muna ako ng malalim bago siya sagutin "hindi naman kasi maganda sir na magtatrabaho ako sa isang kumpanya na toxic para sa akin"
"you are referring to me?"
"hmmmm... parang ganoon na nga sir"
"akala ko ba matagal mo na akong tigilan but you are acting like you still love me" he said smirkingly
"bahala na kayo kung anong gusto niyong isipin buo na ang loob ko mag reresign ako sa ayaw at gusto niyo eto nap o pala ang resignation letter ko" sabi ko sabay patong sa harap ng lamesa kung nasaan siya.
I grimaced and went out of the kitchen when he call me.
Lumingon ako I saw how he teardown that piece of paper.
"walang magreresign! Dito ka lang!"
Uminit ang ulo ko sa ginawa niya, hinayupak siya ang tagal ko iyong inencode tapos pupunitin niya lang.
"kidnapping tong ginagawa mo at nilalabag mo ang human rights ko!" singhal ko sa kaniya.
"walang akong pakielam! Dito ka lang tapos ang usapan!"
"No! aalis ako at hindi mo ako mapipigilan" I search for my phone nakita ko naman iyon halos manlumo ako ng makita walang signal iyon both sa network o mapa wifi man.
"try me babe, I tell you your not allowed to leave me dito ka lang, dito ka lang kasama ko"
"nababaliw ka na! hindi dapat ako ang kasama mo dito bakit ako!?"
"bakit hindi ikaw? Your my babe remember?" ngising aso na sabi niya.
"ah alam ko na, nag away kayo o binasted ka na naman ni Kylie no kaya hinahanap mo ako?" this time it was my chance to smirk at him.
"Kylie is out of this talk!" matalim na sabi niya sa akin
See that hindi ka pa rin nagbabago mister Ferrell you are so sensitive pag siya na ang topic.
"Kylie is supposed to be here not me Mister Ferrell hindi naman ako si Kylie alam ko sa sarili ko yun" patuyang sagot ko sa kaniya., madilim ang mga mata lumapit siya sa akin he pull me by force nanlaban ako sa hawak niya.
"whatever you say babe, whatever you say, end of discussion walang mag reresign at walang aalis dito ka lang"
Inipon ang lakas at sinampal siya I feel my hand numb malakas iyon dahil tumambing sa kanan ang mukha niya I feel my hands vibrating nagnginginig iyon. Binaling niya palapit ang mukha tinaas niya ang kamay sa ere, napapikit ako oh gosshshhhhhh he gonna hit me!!!!. I was standing close eyes waiting for his hand to land on my cheek laking gulat ko ng may malamig na bagay ang dumadampi sa labi ko. mabilis ko tuloy dinilat ang mata para lang makitang hinahalikan niya ako. Itutulak ko sana siya when I saw his both hands locking my both hands. Matiim kong kinipot ang mga labi para hindi niya mahalikan mukhang alam niya ang ginagawa ko. mabilisang ginapos niya ang isang kamay sa dalawang ko kamay I feel his other hand touching my underboob napasinghap ako but it gave a acess to him to deepen the kiss
"uhmmmppppp...." Pag iiwas ko sa halik niya but he is so persistent. The rhythm of his kiss became intense he was biting my lips and invading it like he own me.
"uhhhhmmmmmpppp.... S-s-stop!"
"No!!! I will punish you with this when you keep on running escaping and avoiding me babe I promise you that" he said as he continue to ram hard kisses on my lips. sinandal niya ako sa pader ng gilid ng hagdan
"b-bitawan mo ako ano ba!" as I keep on avoiding his kisses and touch.
"you so hard headed babe, napupuno na ako sayo" he said dangerously kita kong may binunot siyang panyo at nilagay sa ilong ko.
"a-ano yan a-anong gagawin mo?" kinakabahang tanong ko
"hindi ka madaan sa demokrasya pwes dito sa kamay na bakal ang gagawin ko sayo!" he smirked I lost consciousness but I remember he carry me and we went inside of his room and he is undressing the clothes he wear. Last thing vivid is when he was on top on me and kissing my neck.
empressJIA
- Writer
