“นิสัยไม่ดีเลยนะ” เสียงของมาธัสดังมาจากทางด้านหลัง “กินข้าวก่อน”
“ไม่ค่ะ” เธอตอบอย่างไร้เยื้อใยมือยังบิดลูกบิดหวังที่จะรีบกลับบ้าน เพราะรู้ว่าตอนนี้กำลังมีสิ่งใดรอเธออยู่
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” เขาคว้าเอากุญแจรถยนต์ ก่อนจะคว้าเอามือของกิ่งฟ้าจับดึงให้เดินตามหลังมาช้า ๆ กดเรียกลิฟต์เพื่อลงไปขึ้นรถใต้คอนโด “พูดหน่อยสิ”
ความเงียบที่เกิดขึ้นทำให้มาธัสรู้สึกไม่ดี สุดท้ายกิ่งฟ้าก็ไม่ได้เอ่ยคำใด เธอทำเพียงเงียบจนกระทั้งเดินขึ้นมานั่งบนรถยนต์ แต่เขากลับไม่ยอมขยับรถให้วิ่งออกจากที่
“กลับไปแล้วคิดเรื่องถอนหมั้น พี่เตือนกิ่งแล้วนะครับ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพต่างไปจากเมื่อก่อน ทั้งยังใช้มือมากุมมือของเธอเอาไว้ในขณะที่กำลังขับรถออกจากคอนโดถึงเธอจะดึงมือกลับแต่อีกคนก็ยังจับเอาไว้แน่น
“มันอันตราย” เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน แสดงออกถึงความไม่ชอบใจในการกระทำของชายหนุ่ม
“พูดได้สักที” เขาหันมายิ้มยอมปล่อยมือของ
