ตอนที่ ๒ มันหายไปไหนแล้ว 1

1130 Words

ตอนที่ ๒ มันหายไปไหนแล้ว ในความมืดที่เงียบสงบของมุมหนึ่งในคฤหาสน์ ร่างของคนทั้งสองที่กำลังแนบชิดยังคงไม่ยอมถอยออกห่าง ชายหนุ่มดันให้หญิงสาวในอ้อมกอดพิงหลังไปที่กำแพงพร้อมกับกดจูบสอดปลายลิ้นเข้ามาในโพรงปากอยู่นานหลายนาที “อื้อ” กิ่งฟ้าใช้มือทั้งสองข้างดันให้มาธัสออกห่างจากตนเองอีกครั้ง เมื่อร่างกายกำลังขาดอากาศหายใจ “เป็นเด็กดีสิ” เขาถอนริมฝีปากออกช้า ๆ แล้วกระซิบที่ข้างใบหู “แต่ก่อนกิ่งน่ารักมากกว่านี้นะ” “ใช่...แต่ก่อนฉันเป็นคนโง่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่” เธอใช้แรงกายผลักให้เขาออกห่างแต่ถูกชายหนุ่มคว้าแขนเอาไว้ดันให้เธอชิดติดกับกำแพงอีกครั้ง “รู้อะไรไหม ร่างกายมันซื่อสัตย์มากกว่าคำพูดของกิ่งซะอีกนะ” ปลายนิ้วข้อแข็งบีบเน้นลงที่ปลายคาง “ถอนหมั้นซะ!!” “ไม่!!” ดวงตากลมโตจ้องกลับอย่างไม่เกรงกลัว รอยยิ้มเหยียดของริมฝีปากมาธัสปรากฏขึ้น “อย่ามาทำให้พี่โกรธ กิ่งคงไม่รู้ว่าเวลาที่พี่โกรธมันเป็นยังไง” รอยยิ้มเหยียดที่ริมฝีปากยังคงฉายชัดเจน “เรื่องของฉันมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ ถอยไป!!” ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยคำใดต่อเสียงเรียกของพี่สาวก็ดังขึ้น หากแต่มือใหญ่กลับปิดลงมาที่ริมฝีปากบางเมื่อเห็นว่าเธอนั้นกำลังขยับริมฝีปากตอบรับ “ถอนหมั้นซะ! นี่เป็นคำสั่ง ถ้าไม่ทำ...” มาธัสเอามือออกแล้วกดริมฝีปากลงมาหากิ่งฟ้าอีกครั้ง หญิงสาวดิ้นรนขัดขืนแต่ก็ไม่นานริมฝีปากของเขาก็ถูกฟันสวยกัดเข้าจนได้เลือด “ออกไปจากชีวิตของฉันซะ! ฉันเกลียดคุณ!” คำพูดที่แสนเกลียดชังกลั่นออกมาจากหัวใจดวงเล็กที่เจ็บปวดน้อยลงกว่าเมื่อก่อน พอได้มาเจอกับมาธัสอีกครั้งกิ่งฟ้าถึงได้รู้ว่าเธอยังรู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องราวของเขา ถึงแม้มันจะทุเลาลงไปมากเหมือนจะหายดีแล้วแต่วันนี้มันไม่เป็นเช่นนั้น สิ่งที่เขาสร้างเอาไว้เหมือนตราบบาปและรอยแผลเป็นขนาดใหญ่ที่ยากจะลบเลือนไปได้ หญิงสาวเดินออกมาจากสวนด้านหลังกลับเข้ามาในงานอีกครั้งนั่งลงข้าง ๆ มารดาที่จ้องมองมาอย่างไม่พอใจ เพียงเท่านี้ก็รู้แล้วว่าเธอได้สร้างปัญหาให้กับครอบครัว “หายไปไหนมา ทำให้คนอื่นวุ่นวายกันไปหมด” มารดากระซิบถามแต่ยังคงวางหน้านิ่ง “ขอโทษค่ะ หนูไปเข้าห้องน้ำมาค่ะ” “ครั้งหน้าไปไหนก็ให้บอกก่อน รู้ไหมว่าพี่ตามหาไปทั่ว” สายตาของแม่มองไปที่พี่สาวที่เดินเข้ามานั่งข้าง “กิ่งไปไหนมาพี่เดินหาตั้งนาน” เธอนั่งลงข้าง ๆ กับน้องสาว “พอดีไปเข้าห้องน้ำมาค่ะ ขอโทษนะคะกิ่งคิดว่าพี่อยู่ในงานก็เลยเดินมาที่นี่” เธอยิ้มเล็กน้อย “ทำไมผมหลุดลุ่ยแบบนี้ล่ะ ไปจัดทรงผมใหม่ดีไหม” ลิตาเอ่ยอย่างเป็นห่วงก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้ามาทำธุระในห้องน้ำ “มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” “ไม่มีค่ะ แค่เหนื่อยน่ะค่ะ” เธอยกเรื่องที่ตนเองเดินทางไกลขึ้นมาอ้าง เพราะสีหน้าตอนนี้ของเธอนั้นดูเหนื่อยล้าไม่ต่างจากสิ่งที่กล่าวออกไป “อดทนหน่อยนะ อีกเดี๋ยวก็จะได้กลับแล้ว พี่จะบอกแม่ให้” “ค่ะ พี่เองก็เหนื่อยไม่ใช่เหรอคะ” สีหน้าของลิตาไม่ได้ต่างจากเธอสักนิด แต่ก็ยังยิ้มแย้มเหมือนมีพลังงานเหลือล้นให้ได้ต่อจนหมดวัน “พี่ชินแล้ว พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายเลย” เป็นอย่างที่เธอว่า พอหัวถึงหมอนก็หลับสนิทไม่มีเรื่องใดให้ต้องขบคิดให้หนักอกหนักใจ เพราะทุกเรื่องล้วนมีพ่อกับแม่คอยปูทางให้เดินแล้ว เมื่อทำธุระเสร็จแล้วทั้งสองจึงได้เดินออกมาจากห้องน้ำ ทันใดนั้นมาวินที่ยืนรอกิ่งฟ้าอยู่ก่อนแล้วขอตัวเธอไปพูดคุยกันสักครู่ลิตาจึงได้เดินกลับเข้างานเพียงลำพัง “สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวเองอีกครั้ง ผมมาวิน หรือจะเรียกว่าวินสั้น ๆ ก็ได้นะครับ” “ฉันกิ่งฟ้าค่ะ เรียกกิ่งสั้น ๆ ก็ได้ค่ะ” เธอนั่งลงที่เก้าอี้ข้างสระว่ายน้ำ “มีอะไรหรือเปล่าคะ” “ได้ยินว่าคุณพึ่งเดินทางกลับไทยวันนี้ เรื่องการหมั้นหมายหากคุณไม่ว่าอะไรเรามาลองคบหาดูใจกันก่อนดีไหมครับ” มาวินไม่ได้รังเกียจหญิงสาวตรงหน้า ด้วยรูปร่างหน้าตาและการศึกษาฐานะล้วนแล้วแต่เพียบพร้อมทั้งหมด “ค่ะ” เธอตอบรับสั้น ๆ จ้องมองดูใบหน้าหล่อเหลาของมาวินและนึกชมอยู่ในใจ “ที่จริงผมมีคนคุยอยู่แล้วนะครับ แต่ยังไม่ได้คบกัน ผมขอเวลาหน่อยนะครับคุณคงไม่ว่าอะไร” เขาเป็นคนตรงไปตรงมา และอยากให้กิ่งฟ้าได้รู้ว่าเขานั้นยังมีหญิงสาวอีกคนที่กำลังพูดคุยกันอยู่ “ค่ะ” เธอตอบรับถึงแม้จะนึกเคืองอยู่ในใจ ถ้าหากว่ามีคนที่คุยกันอยู่แล้วจะมาขอเธอคบหาด้วยทำไม “อย่าเข้าใจผิดนะครับ ที่ผมบอกเพราะผมเองก็อยากเปิดโอกาสให้ทุกคน แต่ถ้าผมได้เอ่ยปากว่าจะคบหากับคุณแล้ว ผมแค่ขอเวลาเคลียกับคนที่คุยอยู่ตอนนี้ก่อนนะครับ” “ค่ะ” “คุณพูดน้อยจัง มีอะไรคุยได้เลยนะผมไม่ว่าหรอก หากคุณมีคนที่กำลังคุยอยู่ก็ไม่ว่ากัน” เขายิ้ม มาวินทำตัวตามสบายยกเครื่องดื่มที่ถือติดมือมาด้วยจรดริมฝีปาก “ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ” “เดี๋ยวก่อนครับ ก่อนที่เราจะหมั้นกัน ผมจะคลีนตัวเองให้เรียบร้อยไม่ต้องห่วงนะครับ ผมลูกผู้ชายพอ” ชายหนุ่มยิ้มอีกครั้งหญิงสาวส่งยิ้มให้เขาเล็กน้อยเช่นเดียวกัน เธอรู้สึกชอบนิสัยของมาวินถึงเขาจะดูเหมือนผู้ชายเพลย์บอยไม่ต่างจากมาธัสนัก แต่ทำไมคำพูดของเขาถึงทำให้เธอสามารถเชื่อถือได้ **************** ผัวใหม่กำลังมาค่ะ ไปค้าาาาผัวใหม่จงเจริญ555

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more