อารัมภบท 3

1230 Words

มือข้างหนึ่งวางทับลงที่หน้าท้องแบนราบกดลูบไปตามเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความเสน่หา ริมฝีปากยังคงครอบครองยอดอกเหมือนกำลังหลงใหลไม่อยากถอยออกไปที่ใด “อื้อ พี่เธียร อ๊ะ” เธอสะดุ้งเมื่อฝ่ามือใหญ่หยุดนิ่งที่เนินเนื้อสาว ก่อนที่ปลายนิ้วข้อแข็งจะกรีดลงที่รอยแยกของความเปียกชื้น สะกิดเข้าที่ปุ่มกระสันให้คนใต้ร่างสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาแทรกกายเข้าหาเมื่อเรียวขาขาวถูกดันให้แยกออก ริมฝีปากเลื่อนลงมาตามท้องน้อยหยุดนิ่งที่กายสาวเรียบเนียน ก่อนใช้ปลายลิ้นลากยาวไปตามรอยแยกของเนื้อที่ปิดสนิท “อื้อ…พี่เธียร กิ่งรู้สึกแปลก ๆ “เธอใช้มือสอดลงที่เรือนผมของเขา ยกสะโพกขึ้นตามจังหวะของปลายลิ้นที่ตวัดเข้าที่ปุ่มกระสัน เสียงครางดังอยู่ไม่นานก่อนร่างบางจะสั่นเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำรักออกมาให้เขาได้โลมเลียอย่างสมใจ “พี่ขอนะครับคนดี” เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นมากระซิบที่ใบหู ก่อนจะใช้หัวหยักลากยาวไปตามรอยแยกที่ชุ่มฉ่ำ “อ๊า” เขาครางออกมาความตื่นเต้นกำลังทำให้มาธัสมือสั่น เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้เชยชมความบริสุทธิ์ของหญิงสาว ผู้ชายเช่นเขานิยมผู้หญิงที่มีประสบการณ์มากกว่า แต่พอได้ลองชิมความหอมหวานของผู้หญิงตรงหน้ากลับทำให้เขาอยากเปลี่ยนรสนิยมของตนเอง หัวหยักถูกกดผ่านรอยแยกเข้าได้เพียงส่วนหัว กิ่งฟ้ากรีดร้องออกมาสุดเสียงด้วยความเจ็บปวด ทั้งยังร้องไห้เสียงดังร่างบางกำลังพยายามถอยหนีและเอ่ยขอให้มาธัสเลิกดันมันเข้ามาในกายของเธอ “พี่เธียร กิ่งเจ็บค่ะ พอแล้ว ฮึก ฮึก” เธอสะอื้นไห้ ทั้งยังถอยหนีแต่กลับถูกมือหนาจับสะโพกเอาไว้แล้วเขาก็กดแก่นกายเข้ามาในคราเดียว “ฮึก เจ็บ!” “ไม่ร้องนะคนเก่ง อื้อ…พี่ไม่ขยับแล้วครับ โอเคไหม ไม่ต้องเกร็งเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นนะครับ” ชายหนุ่มรีบเอ่ยปลอบทั้งยังมอบจูบให้กับเธออีกครั้ง สองมือเล้าโลมบีบเคล้นให้หญิงสาวใต้ร่างมีอารมณ์ร่วมกับเขา เพียงไม่นานกิ่งฟ้าก็หลงเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของมือมาธัส เอวสอบเริ่มขยับเนิบนาบให้อีกคนได้ปรับตัว เขาจับแขนของเธอให้โอบกอดลำคอของเอาไว้ ก่อนที่จะขยับสะโพกเร็วเป็นจังหวะ ความคับแน่นและตอดรัดทำให้ชายหนุ่มครางออกมาด้วยความพอใจ เขาก้มลงมาหอมแก้มของเธอหลายครั้งเพื่อแสดงความรักที่มีต่อกิ่งฟ้า “อ๊า หายเจ็บหรือยังครับ อือ” เขาถามด้วยความเป็นห่วง เพราะยังมองเห็นสีหน้าเจ็บปวดของเธอ “นิดหน่อยค่ะ อื้อ..” เธอพยักหน้าว่ายังมีความเจ็บหลงเหลืออยู่ “ช้า ๆ หน่อยค่ะ อื้อ” “เริ่มเสียวแล้วใช่ไหม อ๊า…ตอดพี่แน่นแบบนี้จะเสร็จแล้วใช่ไหมครับ” เขายิ้มแล้วซุกใบหน้าลงมาที่หน้าอกของเธอ ทั้งใช้ริมฝีปากและมือบีบเคล้น ทำไมทุกอย่างที่เป็นกิ่งฟ้าเขาถึงได้ควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้ “อ๊า…พี่เธียร กิ่งไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊า” เธอครางทั้งยังตอดรัดแก่นกายที่กำลังกระแทกเข้าออก เหมือนคนบนร่างจะได้รู้ว่าเธอนั้นกำลังจะพบกับความสุข เพียงไม่นานเธอก็สั่นกระตุกสวมกอดเขาเอาไว้แน่น “อร๊าสสส” ชายหนุ่มกดแก่นกายเข้ามาในกายสาวที่กำลังตอดรัด เขาได้ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้ามาเต็มช่องทางรักทั้งยังไม่ยอมถอยห่าง มอบจูบให้กับเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง “อื้อ…พอแล้วค่ะ กิ่งต้องกลับแล้วนะคะ” เธอดันแผงอกของเขาเอาไว้ ก่อนจ้องมองร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามให้เต็มสองตา ก่อนที่สายตาจะหยุดมองที่ส่วนล่างของเขา “เห็นหมดแล้วไม่ต้องอาย” เขาลุกขึ้นเดินเปลือยเข้าไปในห้องน้ำ ทำให้กิ่งฟ้ารีบยกมือขึ้นปิดตาได้ยินเพียงเสียงหัวเราะของเขาเท่านั้น หญิงสาวมองคราบเลือดสีแดงสดที่ติดอยู่บนเตียงนอนสีขาว มันย้ำเตือนเธอให้ได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคือความจริง เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาไปแล้ว พอคิดถึงใบหน้าของเธอก็ร้อนผ่าวรีบก้มลงเก็บเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาสวมใส่ ชายหนุ่มขับรถหยุดจอดที่หน้าร้านขายยาที่เป็นทางผ่านระหว่างไปส่งหญิงสาวที่บ้าน เขาหันมายิ้มบอกให้กิ่งฟ้ารออยู่บนรถก่อนที่จะเดินลงไปที่ร้านขายยา ครืด ครืด เสียงแจ้งเตือนข้อความของมาธัสดังขึ้นแต่เจ้าของเครื่องโทรศัพท์กลับลงไปซื้อของ กิ่งฟ้ามองที่หน้าจอมือถือที่ตอนนี้มีข้อความเด้งขึ้นมา **ข้อความ** “มึงชนะแล้ว เดี๋ยวกูโอนเงินให้” “เด็ดหรือเปล่าวะ น้องกิ่งของมึง” “แล้วมึงจะทำยังไงต่อ ชนะพนันแล้ว จะทิ้งหรือเก็บเอาไว้กินเรื่อย ๆ แต่กูอยากลองเหมือนกัน แบ่งกูด้วยสิ” “หายไปไหนวะ ทำไมไม่ตอบข้อความ” กิ่งฟ้ามองข้อความที่เด้งขึ้นหน้าจอ เธอหยิบมันขึ้นมาพร้อมกับมือที่สั่น โทรศัพท์ของมาธัสไม่ได้ล็อกหน้าจอเอาไว้เธอจึงได้อ่านข้อความที่เขาได้พูดคุยกับเพื่อน น้ำตาของเธอไหลอาบสองข้างแก้ม เมื่อได้อ่านข้อความที่เอ่ยถึงเธอในทางที่ไม่ดีมากนัก เสียงประตูรถยนต์ที่เปิดออกชายหนุ่มที่มองเห็นสิ่งของตนเองถูกรุกล้ำรีบดึงโทรศัพท์คืนกลับไปก่อนที่เขาจะวางยาลงบนมือของเธอ “กินยาคุมฉุกเฉินตอนนี้เลย” เขาเปิดขวดน้ำให้กับเธอ และไม่ถามว่าเธอนั้นร้องไห้ทำไมแต่ก็คงจะรู้ว่ากิ่งฟ้าได้อ่านข้อความของเขากับเพื่อนแล้ว “พี่ไม่อธิบายหน่อยเหรอคะ” “หึ…ไม่แก้ตัวหรอกนะ” เขายกยิ้มมุมปากแล้วขับรถตรงกลับบ้านของเธอ ภายในรถมีแต่เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาว “เลิกร้องไห้สักทีรำคาญ” “......” เธอไม่ได้พูดสิ่งใดยังคงเอาแต่นั่งร้องไห้ จนกระทั่งรถยนต์จอดนิ่งที่หน้าบ้านหลังใหญ่ “พี่รักกิ่งหรือเปล่าคะ” “รีบลงไป” เขาไม่ตอบแต่กลับไล่ให้เธอลงไปจากรถของตัวเอง สายตาไม่แม้แต่จ้องมองใบหน้าหญิงสาวที่พึ่งบอกว่ารัก “โกหกสินะคะ” กิ่งฟ้าปาดน้ำตาพร้อมกับยิ้มเย้ยหยันให้กับความโง่และความใจง่ายของตัวเอง เม็ดยาสีขาวถูกกลืนหายลงไปในลำคอ หลังจากนั้นเพียงไม่นานเธอจึงเปิดประตูรถยนต์แล้วเดินลงจากรถตามด้วยปิดประตูเสียงดังไล่หลัง มาธัสถอนหายใจจ้องมองแผ่นหลังที่เดินหายเข้าไปในบ้านอยู่ไม่นานก่อนที่เขาจะขับรถจากมา พร้อมกับความรู้สึกบางอย่าง...ที่กำลังจุกอยู่ที่อกด้านซ้าย... ******************** ถอดเกิบรอละเด้อ 5555 ไล่ดีจริง ๆ อย่าเห็นว่าร่ำร้องให้เขาอยู่ต่อเด้อ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more