หลี่อวิ้นกุยรู้สึกตกใจไม่น้อยเลย หลังจากได้ยินที่เมิ่งเจียวซินพูด...
‘เรื่องการถ่ายหนักถ่ายเบาเช่นนั้นหรือ?’ เขาคิดใคร่ครวญกับตัวเองในใจ ที่ผ่านมาใช่ว่าหลี่อวิ้นกุยจะไม่เคยถูกวางยาพิษ ได้รับบาดเจ็บ หรือเจ็บป่วยอย่างหนัก เพียงแต่ครั้งนี้มันอาจจะหนักหนาเกินกว่าทุกครั้งเท่านั้นเอง
แต่เรื่องการถ่ายหนักถ่ายเบา...ถึงกับต้องให้ผู้อื่นเข้ามาช่วยเหลือ! แล้วยิ่งผู้ที่ช่วยเป็นสตรี!!
แม้แต่กับคนสนิทของเขาที่เป็นบุรุษเหมือนกัน เพียงแค่คิด...หลี่อวิ้นกุยก็ยังไม่เคยคิดที่จะให้อีกฝ่ายเข้ามาช่วยเหลือเขาในเรื่องเช่นนี้เลยด้วยซ้ำ แต่พอมาในยามนี้...
แล้วเมื่อได้ยินสตรีตรงหน้าเอ่ยถามซ้ำ
‘ซินซินเจ้าเป็นสตรีนะ!’ หลี่อวิ้นกุยตวาดอีกฝ่ายกลับในใจ แต่เมื่อนึกไปถึงสิ่งที่นางทำ และทุกคำที่นางพูดกับเขาเมื่อคืน จากนั้นหลี่อวิ้นกุยก็ก้มลงไปมองสภาพของตัวเองในตอนนี้...เพียงไม่นานเขาก็หลับตาหนึ่งครั้งอย่างจำยอม
เมื่อ
