Camış gibi uzanmıştı koltuğa, uyuyor olsaydı yastıkla boğabilirdim beni düşürdüğü durumdan dolayı.
Yanına yaklaşıp telefonumu uzattım mesaj yerini açık bırakarak. Bir bana, bir telefona baktı.
"Telefonunu vermene gerek yok, telefonuna bakmadan da kontrol yapıyoruz," dedi mal gibi bakarak.
Göz devirdim dediği şeye karşı, telefonu kafasında parçalamamak için zorlanıyordum resmen.
"O yüzden vermiyorum telefonu, annem sevgilimin kim olduğunu görmek istiyor, o yüzden buraya gelecek.
"Bu işi başımıza sen açtın, at adresi, gelsin de görsün rezilliğimi?"
Bunu duyunca kaşları çatıldı, uzandığı yerden kalktı. Yüzü ekşidi sanki bir an, elini başına koyup birkaç saniye öyle kaldıktan sonra geri döndü bana.
"Ne saçmalıyorsun sen yine doktor, annen ne diye buraya gelmek istiyor?"
"Söyledim ya iş
