เมื่อจุดใบ้ถูกคลาย คำด่าทอมากมายล้วนหลุดออกมาจากปากของจางลี่แทบในทันที ‘เจ้ามันคนชั่วช้า ปล่อยข้านะเจ้าคนสารเลว ไม่…อื้อ!’
ปากของนางถูกบุรุษสารเลวผู้นี้ครอบครองจนไม่มีคำด่า ปลายลิ้นของเขาช่างเคลื่อนไหวจาบจ้วงเอาแต่ใจยิ่งนัก เขาทั้งดูดทั้งกลืนลิ้นของนางจนไร้เรี่ยวแรงห้ามปราม แถมยังชอนไชชำแรกไปทั่วโพรงปากของนางดุจปลาไหลแหวกว่ายในวารี
‘จ๊วฟๆ จ๊วฟๆ’ ชายหนุ่มกระดกไหสุราไปอึกใหญ่ ก่อนจะประกบกับกลีบปากงดงามดูดเคล้ากลืนกินไปพร้อมกับลิ้นของนางอีกครั้ง รสจูบเคล้าสุราดอกท้อช่างหอมหวานกลมกล่อมอ่อนนุ่มเหลือจะกล่าวนัก จากร่างอรชรที่พยายามดิ้นรนขัดขืน มาตอนนี้จางลี่ถึงกับหยุดชะงักเพราะแรงเย้าแหย่ของบุรุษปริศนาผู้นี้ไปเสียแล้ว
‘ชอบหรือไม่?’ นัยน์ตาที่เคยเย็นชาจ้องมองจางลี่อย่างเร่าร้อน ริมฝีปากคู่งามบวมเจ่อเพราะแรงดูดดึงของเขา
‘หากข้าบอกว่าไม่ชอบ…ท่านจะหยุดหรือ?’ จางลี่เริ่มคล้อยตาม ปลายลิ้นร้อนของบุร
