ครวญเสียงเจ้า

ตอนที่ 4/1 รอยตราปรารถนา

‘อ่าห์…คุณชาย…หยุด…’ จางลี่เริ่มเผยเสียงครางกระเส่า สัมผัสดูดดึงเช่นนี้ช่างยั่วเย้ารัญจวนใจนางนัก แม้แต่อดีตสามีของนางยังไม่สามารถมอบแรงดูดดึงได้เร้าอารมณ์เช่นนี้ ลิ้นของคุณชายฝูดุจปลาไหลแหวกว่ายในวารี ไม่ว่าจะดูดเม้มกัดเลีย ช่างสร้างความวาบหวามรัญจวนใจให้นางจนแทบขาดใจรอนๆ

‘เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากให้ข้าหยุดจริงๆ’ ฝูจิ้นหงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบกระเส่า ในขณะที่นิ้วมือเรียวค่อยๆ ไต่ลงไปยังด้านล่างเพื่อชมเชยกลีบบุปผาที่แสนฉ่ำชื้น

‘อ๊าห์! คุณชาย…อย่า…’ เมื่อดอกไม้งามถูกบุกรุก เรียวขาขาวเนียนก็รีบหุบเข้าหากัน ทว่าแรงนิ้วของเขาช่างแข็งแกร่งและร้ายนัก แม้ว่านางจะขมิบขยับสะโพกหนีห่าง ฝูจิ้นหงกลับใช้นิ้วของเข้าแหย่ไปในโพรงร่องรักของนางอย่างเอาแต่ใจนัก ทั้งลิ้นสากร้อนตวัดเลียยอดอกอวบ ผนวกกับนิ้วมือเรียวที่แสนหยาบช้า จ้วงแทงใส่ไม่ยัง เล่นเอาแม่หม้ายอย่างจางลี่ตัวบิดเป็นเกรียวร่างกายกระตุกอยู่หลายที

‘น้ำของเจ้าไหลเยิ้มถึงเพียงนี้ จางลี่เจ้าแน่ใจแล้วหรือว่าจะให้ข้าหยุดจริงๆ’ เมื่อปลุกไฟสวาทให้บุปผางามเร่าร้อนปรารถนา ใบหน้าหล่อเหลาก็ค่อยๆ เคลื่อนย้ายลงต่ำเพื่อมาเชยชมดอกไม้งามเบื้องล่าง

‘อย่า…อ๊าห์!!!’ จางลี่ถึงกับแผดเสียงร้องด้วยความเสียววาบ ลิ้นสากร้อนตวัดเลียเม็ดทับทิมหวานกรอบ อีกทั้งยังดูดดึงขบกัดอย่างยั่วเย้า เล่นเอาร่างกายเกร็งกระตุกเพราะทนกับความหฤหรรษ์ไม่ไหว เพลิงสวาทที่พร้อมมอดไหม้ในเวลานี้ได้เผาผลาญร่างของจางลี่จนไม่เหลือซากเสียแล้ว

‘แผล็บๆ แผล็บๆ’ ฝูจิ้นหงตวัดลิ้นเชยชิมกลีบบุปฝาดั่งชำนาญ ไม่ว่าน้ำเกสรของนางจะไหลออกมาสักกี่หยด ตัวเขาก็เลียดูดกินมันจนเรียบ แม้จางลี่จะแผดร้องครวญครางคล้ายต่อต้าน แต่ความปรารถนาของนางช่างตรงกันข้ามกับคำพูดไปเสียแล้ว มือเล็กจับกดศีรษะชายหนุ่มจนใบหน้าของเขาจมบุปผาของนาง จางลี่ทั้งขย้ำดึงทึ้งปอยผมคุณชายรูปงามจนขาดติดมือ

‘จางลี่…อูยย เจ้าดึงผมข้าขาดรู้หรือไม่?’ เมื่อเงยหน้าขึ้นจากแอ่งสวรรค์ ใบหน้าหล่อเหลาก็เต็มไปด้วยเมือกบุปผางาม นัยน์ตาสีเข้มเปล่งประกายกระจ่าง รสชาติของนางช่างแตกต่างกว่าหญิงพรหมจรรย์จริงๆ ด้วย ว่ากันว่าสตรีที่เคยต้องมือบุรุษมาก่อน ท่วงท่าลีลาจะเด็ดเผ็ดร้อนยิ่งกว่าเหล่าดรุณีแรกแย้มเสียอีก

หึๆ ไม่ผิดอย่างที่คิดไว้จริงๆ ฝูจิ้นหงเผยรอยยิ้มร้าย ความรู้สึกเช่นนี้ช่างแปลกใหม่จริงๆ สำหรับเขาแล้วที่ผ่านมาเหล่าหญิงพรหมจรรย์คือสินค้าชั้นเลิศ แต่ตอนนี้หญิงม่ายอย่างจางลี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่น่าลิ้มลองนัก

ไม่พูดพร่ำทำเพลงอีกต่อไป ฝูจิ้นหงจับขาของนางฉีกอ้าออกจากกัน เมื่อเหล็กถูกตีจนร้อน แรงปรารถนาจึงขับเร่งให้คุณชายฝูบุกทะลวงร่องรักโดยพลัน

‘กรี๊ดดดด อ๊าห์!!!!’ เสียงกรีดร้องของจางลี่ดังไปทั่วเรือนเมฆา ความเจ็บปวดเมื่อถูกจ้วงแทงด้วยเจ้ามังกรหัวโตช่างเจ็บแสบเหลือจะกล่าว ที่ผ่านมาสามีเก่าของนางมีหรือจะมีน้องชายที่ใหญ่โตเช่นนี้ อย่างมากสุดก็แค่งูดินคอยมุดอยู่ในถ้ำจำศีล ไฉนเลยถ้ำของนางจะเคยเจอมังกรตัวเป็นๆ เช่นนี้ เกรงว่าบุปผาของนางจะต้องฉีกขาดไปแล้วจริงๆ

แม้ช่วงล่างของเหม่ยลี่จะไม่คับแน่นเท่าเหล่าดรุณีแรกแย้ม ทว่าร่องรักของนางกลับฉ่ำน้ำช่วยให้เจ้ามังกรเผือกมุดเข้าไปแหวกว่ายเล่นได้ไม่ยากนัก

จะว่าไปแล้วรสชาติของนางช่างเย้ายวนใจจริงๆ…

เอวแกร่งขยับออกเข้าด้วยความเร็วไม่ใช่น้อยๆ ส่วนเจ้ามังกรเผือกก็ช่างร้ายกาจมุดออกมุดเข้าอย่างแข็งขัน เล่นเอาจางลี่แผดเสียงร้องจนแทบจะหยุดหายใจ ความแสบสันเร้ารัญจวนใจชวนให้นางแทบมอดไหม้ไม่เหลือยางอาย

‘อืม…เจ้าชอบหรือไม่ลี่เอ๋อร์’ ฝูจิ้นหงครางเสียงหอบเมื่อร่องของนางขมิบสู้เจ้ามังกรของเขาจนแทบขยับตัวไม่ไหว

‘ชอบมาก อูย…ข้าเสียวยิ่งนัก’ หญิงหม้ายจางลี่ครางเย้าด้วยอาการเหนื่อยหอบ ร่างกายของนางในตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ไหลออกมาเพราะเพลิงราคะโลมเลียกาย

ฝูจิ้นหงเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ปลายลิ้นของเขาเลียไปที่มุมปากดุจอสรพิษร้าย ‘ถ้าอย่างนั้นข้าจะพาเจ้ามอดไหม้ไปกับข้าเอง’

มือเรียวงามดุจสตรีเพศอุ้มร่างบอบบางดั่งมารดาอุ้มบุตร ฝูจิ้นหงจัดการครอบครองนางทั้งที่กระเตงร่างงามเดินรอบเตียง เจ้ามังกรเผือกประเดี๋ยวผลุบๆ โผล่ๆ ออกจากร่องถ้ำดั่งหาความสำราญ เล่นเอาน้ำเมือกบุปผาไหลออกมาชโลมตัวของมันจนเป็นสีขาวขุ่น

‘ฝูจิ้นหง…ข้ากลัวตก’ จางลี่รู้สึกทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัว เรียวขางามเกี่ยวรัดไปที่เอวแกร่งด้วยความหวาดเสียวยิ่งนัก นางไม่เคยเล่นท่านี้กับอดีตสามีมาก่อน มันช่างดูตื่นเต้นและลุ้นระทึกนัก จนนางถึงกับสั่นไปหมดทั้งตัวเสียแล้ว

‘แต่ข้ากลัวว่าเจ้าไม่เสียวซ่านมากกว่า…อ่าห์’ การอุ้มหญิงงามหาได้เป็นอุปสรรค์ในการเสพสมแต่อย่างใด ตรงกันข้าม มันช่างดูลุ้นระทึกและท้าทายความสามารถของเขายิ่งนัก

‘อูย…ข้าจะไม่เสียวได้อย่างไร ท่านเล่นจ้วงแทงกระหน่ำใส่ข้าเช่นนี้ ข้าทั้งเสียวทั้งแสบไปหมดแล้ว…’ จางลี่แทบจวนจะขาดใจตายอยู่รอมร่อ คุณชายฝูผู้นี้เล่นช่วงล่างของนางจนเจ็บระบมไปหมดแล้ว ไม่รู้ว่าเขาไปอดอยากปากแห้งมาจากที่ใดกัน แม้แต่ท่ากระเตงนางเช่นนี้ก็ยังเที่ยวกระหน่ำใส่นางไม่ยั้งมือเสียจริงๆ

‘ในเมื่อข้ารับปากว่าจะพาเจ้าขึ้นสวรรค์ ข้าย่อมไม่อาจที่จะบิดพลิ้วอย่างแน่นอน!’ ในเมื่อท่ากระเตงบุปผาไม่สามารถทำให้นางถึงสรวงสรรค์ได้ เห็นทีแม่หม้ายเช่นนางคงต้องเจอของแรงเสียแล้ว…

เมื่อเห็นท่าทางของฝูจิ้นหงเปลี่ยนไป จางลี่ก็เริ่มรู้สึกหวั่นๆ

ไยคุณชายที่มีท่าทางสุภาพสุขุมเช่นเขา ยามเมื่อเสพสมกลับแปรเปลี่ยนเป็นปีศาจร้ายไปเสียได้นะ…

อารมณ์เดือดพล่านในตัณหาเริ่มปะทุขึ้น เมื่อสตรีใต้ร่างดูท่าเหมือนจะไม่รัญจวนใจในรสสวาทของเขาเท่าที่ควร ฝูจิ้นหงจึงจัดการมัดมือนางไว้กับเสาเรือน พร้อมกับใช้ผ้าขาวผูกปากของนางไม่ให้แผดเสียงร้องให้ผู้อื่นได้ยิน

‘คุณชาย…อย่า…ข้า…อื้อ!’ เพียงไม่นานร่างของจางลี่ก็ถูกมัดไว้กับเสากลางเรือน แม้ร่างงามจะพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่ก็ป่วยการ เพราะศึกสวาทในครานี้ หากไม่มีผู้พ่ายแพ้เห็นทีจะหาทางสงบได้ยาก

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

เสียงแส้หางม้าฟาดลงที่กลางหลังเนียนเสียงดังลั่น เล่นเอาหญิงหม้ายจางลี่ร้องครางลั่นในลำคอด้วยความเจ็บปวดแสบคัน

‘จางลี่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าไม่เคยทำเช่นนี้กับผู้ใดมาก่อน ฮ่าๆ ข้าชักรู้สึกตื่นเต้นเสียแล้วสิ’ หลังจากที่ใช้แส้ฟาดหลังของนางจนเกิดรอย เจ้ามังกรเผือกก็ผงกหัวสู้พร้อมท้ารบอีกครั้งดั่งได้ยาชูกำลัง

ตับๆ ตับๆ ตับๆ

เอวหนาเสยงัดยัดเยียดเจ้ามังกรเข้าไปในโพรงถ้ำ ส่วนมือที่ว่างก็จับโคนขาของนางข้างหนึ่งยกขึ้นเพื่อให้ลำตัวของเจ้ามังกรมุดเข้าไปได้จนสุดลำ ฝูจิ้นหงไม่เคยรู้สึกสุขสมในการเสพสมเช่นครานี้มาก่อน อารมณ์ขุ่นเคืองที่ถูกบิดาด่าทอก่อนหน้าได้ถูกรสสวาทของหญิงหม้ายเข้ามาทดแทนจนหายหมดสิ้น!

‘อ๊าห์! ข้าเริ่มไม่ไหวแล้ว…’ ต้นขางามของหญิงหม้ายจางถูกมือหนาบีบแน่นเพราะความเสียวซาบซ่าน เอวหนั่นซอยเข้าร่องอย่างแรงเร็วไม่หยุดยั้ง

‘อื้อๆๆๆ อื้อ!’ จางลี่ถึงกับร่างเกร็งกระตุก ยามเมื่อเจ้ามังกรร้ายเสยงัดแทงจนร่องของนางไม่สามารถขมิบได้ สายธารสวรรค์พลันไหลแตกทั่วกลีบบุปผา เล่นเอาจางลี่หอบจนตัวโยนแทบสิ้นสติ

‘จางลี่เจ้ายินดีที่จะเป็นทาสสวาทของข้าหรือไม่?’ หลังจากแก้มัดนางและอุ้มร่างเปลือยเปล่าที่หอบหายใจรวยรินจวนหมดแรงมานอนที่เตียง ฝูจิ้นหงช่างเป็นปีศาจร้ายกินคนไม่คายกระดูกจริงๆ

‘เจ้ายัง…ไม่…พอใจ…อีกรึ?’ จางลี่หอบจนตัวโยน ตอนนี้กลีบบุปผาของนางคงฉีกขาดไปหมดแล้วกระมัง

‘ในเมื่อเจ้าติดค้างข้า สหายรักแค่ครั้งเดียวจะพอได้อย่างไรไหว…’ ใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มร้ายกาจ

ในเมื่อบิดาสั่งจัดการให้เรือนหลังนี้ไร้สาวใช้ ได้! ข้าจะให้นางมาเป็นของเล่นแก้เหงาก็แล้วกัน…