อรอินทร์กระโดดผลุงลงจากเตียง คว้าเสื้อผ้ามาใส่ลวกๆ ปากก็บอก “คุณวีร์ไปซ่อนตัวที่ระเบียงก่อน”
แต่ปวีร์ขยับตัวเชื่องช้า ไม่ได้ลุกลี้ลุกลนเหมือนเธอ
“คุณวีร์ ได้ยินมั้ยคะ” เธอร้องเสียงตระหนก หยิบเสื้อผ้าของเขาที่หล่นอยู่ตามพื้นแล้วโยนให้เขา
“หนูแอ้น ลุงรบกวนหน่อย มีเรื่องร้อนใจ” เสียงเจ้าสัวดังขึ้นอีก หลังจากนั้นโทรศัพท์ของเธอก็กรีดเสียงขึ้น หญิงสาววิ่งไปหยิบมันขึ้นมา ก่อนหันไปชี้มือไปที่ห้องน้ำทำนองว่าให้ปวีร์หลบไปก่อน
ปวีร์หยิบเสื้อผ้าตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป อรอินทร์จึงกดรับสาย
“ค่ะ คุณลุง ได้ยินแล้วค่ะ” เธอหันมองที่ประตูห้องน้ำครั้งหนึ่งเพื่อความแน่ใจว่าปวีร์จะไม่เดินออกมาให้เจ้าสัวเห็น จากนั้นจึงเดินพลางเสยผมพลางให้เข้าที่เข้าทางไปเปิดประตู
“คุณลุงมาได้ยังไงคะ”
“ลุงมีเรื่องต้องจัดการหน่อยน่ะ เลยบินด่วน...ลุงขอโทษด้วยที่มารบกวนกลางดึก แต่ลุงไปหาเจ้าวีร์ที่ห้องไม่เจอ” น้ำเสียง
