ผมที่ตอนนี้ยืนอยู่บนชั้นสูงสุด ของโรงแรมที่ผมเป็นหุ้นส่วนกับพ่อของคุณเมษา ผมยืนมองดูวิวและความสวยงามถึงแม้ตอนกลางคืนจะสวยงามด้วยไฟและแสงสี ช่างแตกต่างจากเวลากลางวัน ตึกรางบ้านช่องส่วนใหญ่จะเป็นสีขาว สีน้ำตาล ตามแบบฉบับทะเลทราย แต่มันถูกพัฒนาอย่างก้าวกระโดด แต่สิ่งพวกนี้ตอนนี้มันไม่ได้ทำให้มีอารมณ์สุนทรีขนาดนั้น เพราะตอนนี้ผมกำลังจะสนุกกับของเล่นใหม่ที่ผมได้ลิ้มลองมาแล้ว แถมยังอยากจะชิมอีกชิมแล้วชิมเล่าก็ยังไม่คิดจะอิ่ม
“นายครับ คุณเมษา มารอนายที่ห้องประชุมแล้วครับ”
“ฮืม นายเตรียมเอกสารการประชุมทั้งหมดหรือยัง”
“ผมเตรียมเตรียมร้อยแล้วครับนาย”
“ส่วนเรื่องโปรโมชั่นโรงแรมเดี๋ยวการตลาดส่งให้อีกทีครับ”
ณ ห้องประชุมของโรงแรม ที่ตอนนี้ผมได้เดินย่างกรายเข้ามาหา
ลูกสาวของ หุ้นส่วนโรงแรมของผมซึ่งตอนนี้มองเธอหัวจรดเท้าเธอตัวเล็กกว่าแม่สาวน้อยร่างอวบของผม ผิวสีน้ำผึ้ง ผมดำ เอวคอดสวยสมเป็นนางพญาก็ว
