Dua kapıları mı açıktı yoksa Ömer'in başına gelecek mi vardı bilinmez; kerahat vakti çıkmak üzere, gün yüzünü geceye dönende Seyfi efendinin kapısı beklenmedik bir şekilde çalındı. Akşam namazı için abdest tazeleyen Seyfi efendi biyol seslendi içeri. "Gülfidan gızım bak hele. Seyyit'len Emine geldi heral." Başındaki çitin iki kulağından çekiştirip duruşunu düzeltti ve kapıya ardıldı Gülfidan. Hane kapısı ile avlu kapısı arasındaki beş on adımı atmak için anasının terliklerini geçirdi ayağına, üstünü başını kontrol etti. Gelenler emmisi gil bile olsa usturuplu olmak isterdi neticede. Kapıyı usulca açtı ve emmisini her görende yüzünde yeşeren gülüş ile kaldırdı başını. Sonra o eşssiz gülüş kademe kademe soldu, yerini derinliği bilinmez bir kedere bıraktı. Kahyayı karşısında görünce sandı ki
