เช้าวันต่อมา.....
แสงแดดสาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องนอนกว้างที่มีสองร่างเปลือยเปล่านอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียงนุ่ม ก่อนที่แตงกวาจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่หัวเตียงมันส่งเสียงดังอยู่สักพักแล้ว มือบางควานหาต้นตอของเสียงแล้วกดปิดมันพร้อมกับค่อยๆ ยันตัวเองลุกขึ้นนั่ง สองมือขยี้ตารัวๆ เพื่อปรับให้มันรับกับแสงยามเช้า
“เมื่อยชะมัด...” เสียงหวานพึมพำออกมาเบาๆ พร้อมกับบิดตัวไปมา แต่จังหวะที่เธอเอี้ยวตัวไปด้านข้างนั้นสายตาของเธอก็สบเข้ากับสายตาคมของคนที่กำลังนอนยิ้มมองเธออยู่
“ตื่นเช้าจัง” เสียงทุ้มติดจะแหบเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกวนๆ ของเขา
“พี่อิฐ!!” ดวงตากลมเบิกกว้างทันทีที่เห็นเขา ก่อนที่สมองจะประมวลได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นและทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ และแล้วคำด่าที่ตั้งท่าจะด่าออกไปก็ถูกเก็บกับเข้าที่เพราะรู้เหตุผลแล้วว่าทำไม และภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก็ย้อนกลับเข้ามาใน
