Chapter 45

1060 Words

Nanatili kaming nakadapa ito at hindi naman ako maka reklamo sa hapdi at sakit ng aking buong katawan dahil ang sabi ng isang assistan ko hanggang nagyon nandito padin ang lasing at madami na siyang napatay na inosenteng tao at walang makalapit sa kanya dahil may hawak itong bata na umiiyak at ang lumapit sa kanya ay papatayin niya ang bata at rinig na rinig ko ang sigaw at iyak ng bata. Naaawa ako sa bata hindi ko alam kung sino ang tutulong sa amin dahil hindi naman alam ni Von kung nasaan ako ngayon, hindi niya alam kung nasaang lugar ito kaya paano niya ako mapupuntahan dito at matutulungan. Khait anong pigil ko sa aking hikbi patuloy parin itong lumalabas at ako na mismo ang humawak sa bibig ko pero patuloy parin ito at tumutulo ang luha ko ng sunod-sunod dahil sa takot. Kung kasam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD