“Kanina kapa tahimik ng nasa kotse tayo may nasabi baa kung hindi maganda?” nandito na kami kasi sa lumang park kung saan na din naman din naman niya ako dinala noon. “Hindi ako sanay na tahimik ka lang diyan at hindi nagsasalita o baka naman nasaktan ka ng hayop na iyon sabihin mo sa akin ng makuha niya ang kanyang hinahanap!” sobrang lakas ng kanyang boses at nakakatakot kaya hindi ko mapigilan ang sarili kuna hindi mapangiti dahil ang kagaya ni Von na may malaki ang pag-aalala sa akin mas lalo lang akung kinikilig, bakit ko ba naman kasi hinayaan ang kagaya ni Von na pumasok sa buhay ko pero naging masaya naman ako at kahit paano naging parte na siya ng buhay ko.
“Hindi napapaisip lang ako kung anong mukha ang meron ka,” pag-amin ko sa kanya kasi talaga namang curious ako sa anong mukh
