ร้อนรักตำหนักใน

09 หวงก้าง

“ข้าไม่เคยนึกเลยว่าเด็กสาวท่าทางดูเรียบร้อยอย่างเจ้าจะแอบทำเรื่องซุกซนแบบนี้” ซ่งเหยียนหมิงกระเซ้าเย้าแย่นาง รอยยิ้มเขย่าหัวใจหญิงสาวปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาคมคาย

“หม่อมฉันเอ่อ... ไม่ได้เป็นอย่างที่อี๋ชินอ๋องคิดนะเพคะ พวกเราแค่ฝึกซ้อมหนีไฟอยู่เท่านั้นเอง” ลีน่ารีบพูดแก้ตัวแบบน้ำขุ่นๆ ในใจแอบภาวนาขอให้สวรรค์ดลใจเขาให้หลงเชื่อน้ำคำของเธอสักครั้ง

“พวกเจ้ากำลังซ้อมหนีไฟรึ?”

ตาบ้าเอ๊ย... อย่ามองคนอื่นเหมือนตัวตลกอย่างนั้นสิ! ยังจะยิ้มหล่ออยู่อีก! ก็รู้เห็นอยู่ทนโท่ว่าคนกำลังตกที่นั่งลำบาก ช่วยแกล้งโง่สักหน่อยไม่ได้รึยังไงนะ!

ลีน่าฉีกยิ้มหวาน ในใจแอบก่นด่าเขาไฟแล่บ

ซ่งเหยียนหมิงรู้สึกว่าหัวใจเขาอ่อนยวบลงแบบกระทันหัน ทันทีที่แลเห็นริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกและดวงตาที่มีหยาดน้ำเอ่อคลอเต็มหน่วยของพระสนมหลี่น่า ‘นางช่างดูเป็นสาวน้อยที่บอบบางน่าทะนุถนอมเหลือเกิน’

“พระสนมหลี่น่าช่างมีความคิดรอบคอบยิ่ง พื้นที่บริเวณด้านหลังของวังไป๋อวี้มีป่าไม้รายล้อมมากกว่าครึ่ง ถ้าหากฤดูแล้งมีิไฟป่าอาจจะทำให้ที่นี่เกิดความเสียหายใหญ่หลวง”

“ใช่! ใช่แล้วเพคะ อี๋ชินอ๋องตรัสได้ถูกต้องที่สุดเพคะ” ลีน่าดีใจจนน้ำตาไหลพราก

เธออยากจะก้มลงไปกราบแทบเท้าขอบพระคุณในความเมตตาของเขาสักพันครั้ง

“ข้ารู้สึกสนใจเรื่องนี้อย่างมาก หากไม่ดูเป็นการรบกวน ข้าอยากจะขอนั่งดื่มชาและสนทนากับพระสนมสักครู่ได้หรือไม่” ซ่งเหยียนหมิงยื่นมือให้หญิงสาว เพื่อฉุดร่างบางลุกขึ้นยืน

ลีน่าพยักหน้าหงึกหงัก เธอฉีกยิ้มกว้างอย่างปลาบปลื้ม “ด้วยความยินดีอย่างยิ่งเพคะ”

‘มายก้อดดด... ซ่งเหยียนหมิงคือพ่อพระตัวจริงเสียงจริง เธออยากกระโดดกอดและหอมแก้มเขาแรงๆ สักร้อยฟอด'

ทว่า...

ลีน่าเพิ่งหายใจออกมายังไม่ทันรู้สึกโล่งอกดี ถุงสมบัติอันล้ำค่าที่เธอจับยัดเอาไว้ในหน้าอกดันหล่นลงมากระแทกพื้นเสียงดับตุบ! ส่งผลให้เพชรนิลจินดาไหลทะลักออกมาอวดรัศมีแพรวพราวระยิบระยับ อัญมณีแสงเจิดจ้าแยงใส่ใบหน้าจนรู้สึกแสบตาไปหมด

“...” ลีน่าหมดปัญญาจะหาข้อแก้ตัว ถ้าหากไม่กลัวเจ็บ เธอจะกัดลิ้นฆ่าตัวตายเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลย

“พระสนมหลีน่าหยิบฉวยของสำคัญติดตัวออกมาด้วยหรือนี่ เป็นการฝึกซ้อมหลบหนีมหันตภัยที่รอบคอบจริงๆ” ซ่งเหยียนหมิงทำท่าพยักหน้าอย่างเข้าอกเข้าใจ

ลีน่าได้แต่ร่ำร้องโอดครวญในใจ... ผู้ชายคนนี้แกล้งโง่ เพราะอยากช่วยเธอ หรือว่าเขาเป็นคนเสียสติ ?

‘ความงามนั้นไร้ค่าสำหรับคนตาบอด’ คำพูดนี้ทำให้ซ่งหยวนซีไม่อาจทนเป็นพระอิฐพระปูน ปล่อยให้ญาติผู้น้องเข้าหาพระสนมตัวน้อย โดยไม่รู้สึกร้อนหนาว

และซ่งหยวนซีไม่ใช่คนตาบอดที่มองไม่เห็นความสดใสน่ารักของหลี่น่า เพียงแต่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยมีความรู้สึกปรารถนาในตัวนาง แบบที่ชายหนุ่มรู้สึกต้องการหลับนอนกับหญิงสาวคนหนึ่ง

กระทั่งตอนนี้ซ่งหยวนซียังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สตรีที่สามารถจุดไฟปรารถนาในกายเขาให้ลุกโชน ขณะยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนมากมายจะเป็นคนเดียวกัน กับเด็กสาวรูปร่างผอมกะหร่องที่เคยเป็นลมหมดสติ เพียงเพราะเห็นภาพการเสพสมระหว่างชายหญิง ครานั้นนางทำให้เขาหงุดหงิด จนพลั้งปากลงโทษกักบริเวณนางให้อยู่ภายในตำหนักหนึ่งเดือน มิหนำซ้ำนางยังบังอาจฝ่าฝืนคำสั่ง แอบหนีออกไปเที่ยวเตร่นอกบริเวณที่กักตัว

ทว่าสิ่งที่น่าโมโหยิ่งกว่าคือตัวเขาเอง ซ่งหยวนซีไม่อยากยอมรับว่า เขาร้อนรนจนทนนั่งเฉยไม่ไหว เพราะเห็นอี๋ชินอ๋องแสดงออกว่าชื่นชอบหลี่น่าอย่างเปิดเผย

กว่าจะรู้ตัวเขาก็เดินมาถึงที่ตำหนักโม่ลี่ฮวาเสียแล้ว ชายหนุ่มจำแทบไม่ได้แล้วว่า เขาเคยมาที่นี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ หากคำนวณเวลาไม่ผิด น่าจะเป็นวันแรกที่รับหลี่น่าเข้ามาเป็นพระชายาสี่ นับจากเวลาที่ผ่านมา นี่ก็ย่างเข้าปีที่สี่ได้แล้วกระมัง

ภายในเขตตำหนักโม่ลี่ฮวามีบริเวณกว้างขวาง เพราะอยู่ด้านหลังของวังไป๋อวี้ซึ่งติดกับชายป่า ทำให้มีบรรยากาศเงียบสงบร่มรื่นเหมาะแก่การพักผ่อน โดยเฉพาะบริเวณศาลาชมสวนที่ตั้งอยู่ริมสระดอกบัวขาว

หนุ่มสาวสองคนที่นั่งตรงข้ามกันมีท่าทางสนอกสนใจกับสิ่งของบางอย่างบนโต๊ะ มันคือกากระเบื้องเคลือบสีขาว ถ้วยชาทำจากหยกเนื้อดี และกล่องไม้บรรจุชาสมุนไพรสารพัดชนิด ถัดไปคือโต๊ะหินสำหรับวางเตาไฟขนาดเล็กซึ่งมีกาต้มน้ำร้อนตั้งอยู่ด้านบน

ดรุณีร่างบางกิริยาแช่มช้อยใช้ช้อนทองเหลืองตักชาสมุนไพรชั้นเลิศทั้งหมดแปดชนิดใส่ลงไปในกากระเบื้องเคลือบอย่างเบามือ ตามด้วยน้ำผึ้งอีกหนึ่งช้อน

“กาน้ำร้อนมาก ให้ข้าช่วยดีกว่า” ซ่งเหยียนหมิงขันอาสา

ชายหนุ่มยกกาต้มน้ำร้อนลงไปด้วยความระมัดระวัง เมื่อน้ำเดือดสัมผัสกับชาสมุนไพรแปดชนิด กลิ่นหอมอ่อนจางแต่ล้ำลึก ลอยกรุ่นกำจายไปทั่วบริเวณกว้าง ละอองควันสีขาวเขาบางที่ลอยผ่่านจมูก ราวกับเวทมนตร์ที่สะกดประสาทสัมผัสของผู้ที่ได้สูดดมกลิ่น มันช่างหอมหวานละมุนละไมชวนให้อยากลิ้มลอง

“เจ้านี่ว่างเหลือเกินนะ”

ซ่งหยวนซีส่งเสียงดังขัดบรรยากาศชื่นมื่นระหว่างหนุ่มสาว ร่างสูงสง่าในชุดยาวสีขาวดูงดงามน่าเกรงขาม เดินมาหยุดยืนอยู่ตรงกึ่งกลางของทั้งคู่

พระสนมหลี่น่าสะดุ้งตกใจจนเกือบเสียกิริยา หญิงสาวกำลังจดจ่ออยู่กับการชงชาสมุนพรสูตรพิเศษให้อี๋ชินอ๋อง และคิดว่าคนที่เดินเข้ามาคือนางกำนัล แต่ที่ไหนได้...

ร่างบางลุกขึ้นถวายความเคารพ “ไท่จื่อ”

อี๋ชินอ๋องยกยิ้มตรงมุมปาก เขายกกากระเบื้องขึ้นแล้วค่อยๆ รินน้ำชาลงในถ้วยหยกสามในสี่ถ้วยที่วางบนถาดสำรับด้วยความระมัดระวัง ชายหนุ่มเลื่อนถ้วยหยกให้ดรุณีน้อยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นอันดับแรก จากนั้นก็เลื่อนถ้วยชาไปหยุดที่เบื้องหน้าองค์รัชทายาท ก่อนจะหยิบถ้วยชาของตน

“ดูท่าทางไท่จื่อคงจะว่างมากเช่นกัน เชิญท่านนั่งลงดื่มชาด้วยกันก่อนเถิด”

ซ่งหยวนซีนั่งลงเหมือนไม่เต็มใจ เขาใช้สายตาคาดโทษมองไปที่พระสนมตัวน้อย แล้วใช้น้ำเสียงเข้มงวดออกคำสั่ง “นั่งลง”

อี๋ชินอ๋องมองหญิงสาวด้วยแววตาอ่อนโยน ดวงตาดอกท้อคู่งามของนางไหวระริกอย่างหวาดวิตก เห็นแล้วชวนให้นึกสงสารจับใจ

“ได้ข่าวว่าพระสนมหลี่น่าเพิ่งหายจากประชวร วันนี้เป็นวันหยุดราชการ ข้าจึงถือโอกาสแวะมาเยี่ยมเยือน” พูดจบ ชายหนุ่มจึงยกถ้วยชาขึ้นจิบ

ท่าทางจิบน้ำชาอย่างละเมียดละไม ชวนให้ชายหนุ่มอีกคนนึกหมั่นไส้

“ตอนนี้สุขภาพร่างกายของนางแข็งแรงจนสามารถกระโดดข้ามกำแพงวังได้แล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วง” ซ่งหยวนซีอดไม่ไหวที่จะกล่าวคำเหน็บแนม

พระสนมหลี่น่ากระอักกระอ่วนเหมือนโดนหมัดฮุกเสยปลายคาง สมองพลันตื้อตันไร้คำพูดที่จะกล่าวแก้ตัว เด็กสาวได้แต่เสแสร้งยกถ้วยชาขึ้นมาดื่ม เพื่อบดบังใบหน้าเหยเกเอาไว้

“เพราะพระสนมหลี่น่าดูสดชื่นเปล่งปลั่งเช่นนี้อย่างไรเล่า ข้าจึงอยากรู้เคล็ดลับการฟื้นฟูสุขภาพร่างกายของนาง” อี๋ชินอ๋องพยายามช่วยกอบกู้สถานการณ์ให้ดีขึ้น

“ท่านลองดื่มชาสมุนไพรของนางสักจิบสิ” เขาผายมือเชื้อเชิญไท่จื่อ

ซ่งหยวนซีหยิบถ้วยชาขึ้นดื่ม เหมือนทำไปตามมารยาท ทั้งที่ความจริงรู้สึกลำคอแห้งผากตั้งแต่ได้สูดดมกลิ่นละมุนละไมล้ำเลิศของน้ำชา รสชาติหอมหวนที่ซึมซาบจากปลายลิ้นผ่านสู่ลำคอ ทำให้ดวงตาของชายหนุ่มฉายแววพึงพอใจออกมาอย่างแจ่มชัด

ลีน่ายังจำแววตาคาดโทษของซ่งหยวนซีได้อย่างแม่นยำ แม้ว่าเขาจะทำเหมือนไม่ถือสาหาความเรื่องที่เธอฝ่าฝืนคำสั่งกักบริเวณและแอบหนีออกจากวังไปเที่ยวเตร่ หากซ่งหยวนซีกลับเอ่ยปากชื่นชมฝีมือการชงชาสมุนไพรของเธอ และเขายังออกคำสั่งให้พระสนมหลี่น่าเป็นผู้ทำหน้าที่ถวายน้ำชายามบ่ายให้เขาที่ตำหนักหนิงเฉิงทุกวันหยุดราชการอีกด้วย