แม้อาศัยอยู่ภายในรั้ววังเดียวกัน หากสองพี่น้องแทบจะมีโอกาสเจอหน้ากัน หลี่รี่ย่อมสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของหลี่น่าได้อย่างชัดเจน
“นานแล้วที่ไม่ได้พบน้องหญิง เจ้าสบายดีรึ” น้ำเสียงถามไถ่แสดงความเอื้ออาทรณ์
ลีน่าพยักหน้ามุมปากยกยิ้มบางเบา ในความทรงจำของหลี่น่า พระชายาหลี่รี่คือพี่สาวที่แสนดีและมีความงดงามเพียบพร้อมทุกด้าน ทว่า... ประสบการณ์ในโลกมายาที่ยาวนานกว่าครึ่งชีวิตและแววตาแห้งแล้งของอีกฝ่าย ทำให้ลีน่ารู้ว่าความห่วงใยของหญิงสาวเป็นเพียงการเสแสร้ง
แสดงได้ห่วยมาก... ลีน่าแอบกรอกตาในใจ
“เพคะ หม่อมฉันดีใจเหลือเกินที่ได้พบพี่หญิง” ตอบน้ำเสียงใส ดวงตาดอกท้อคู่งามทอประกายวาวจรัส ท่าทางซื่อบริสุทธิ์ชวนให้คนมองรู้สึกเอ็นดู
พระสนมหลี่น่ายื่นมือเล็กไปจับมือเรียวงามของพี่สาวต่างมารดามากุมเอาไว้ สวมหน้ากากอันไร้เดียงสาจู่โจมอีกฝ่ายทีเผลอ
พระชายาหลี่รี่ซึ่งไม่ทันตั้งตัวสะบัดมือออกอย่างรังเ
