When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สักหนึ่งชั่วโมงต่อมา ก๊อก ก๊อก... “เข้ามาสิ” แอ๊ด... พีรดาค่อยๆ แทรกเข้าไปในห้องนอนของอนล มองคนที่กำลังหวีผมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง “พรีมเอาน้ำขิงร้อนๆ มาให้จิบค่ะ” “ดีเลยพี่กำลังอยากกิน” วางถาดลงที่โต๊ะ ก่อนจะนำถ้วยไปส่งให้คนที่เดินเข้ามาหา “วันนี้เหนื่อยไหม” “ไม่เลยค่ะ แค่ฝึกทำอาหารกับทำสปา” มองคนที่ยังจิบน้ำอย่างประหม่า ตอนนี้รู้สึกเหมือนเตียงด้านข้างมันกว้างใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ “อันนั้นพี่รู้แล้ว...แต่จริงๆ ที่พี่หมายถึงคือเรื่องป้าสมหมายน่ะ แกดุไหม” “นิดหน่อยค่ะ แต่แกก็เป็นครูที่ดีค่ะ” “ดีแล้ว เรียนรู้การเป็นนายหญิงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ถือว่าพยายามเพื่อพี่ได้ไหม” เป็นความตั้งใจของเขาเอง เขาไม่อยากให้พ่อกับแม่กีดกันความรักระหว่างเขากับเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอพร้อมก็จะไม่มีใครหรือเรื่องอะไรมาทำให้เขากับเธอไม่ได้อยู่ด้วยกัน “ค่ะ...” คำว่านายหญิงกลับมาอีกครั้ง แต่แม้จะสงสัยแค่ไหนก็

