TAOZ- 12

858 Words
Alex Pov. Sumilong muna kaming lahat sa ilalim ng helepad. May part kasi sa gilid nito na may kunting bubong kaya hindi masyadong mainit doon. Hindi na namin alam kung ilang oras na kami na andito sa rooftop. Hindi namin malaman kung anong oras na dahil lowbat na ang phone ni Mike. "Hanggang kailan paba tayo dito, May tutulong paba satin?" Ani ni Alice. "Hindi tayo mamamatay sa mga zombies na yun eh, kundi sa pagka uhaw at gutom dito. " ani ni Yuna. Kahit na kumuha kami ng pagkain sa clinic ay hindi parin ito sapat dahil narin sa marami kami. Hanggang bukas nalang aabot ang biscuit ang ang tubig ay mamaya nalang. Dahil sa mainit ang panahon ay inom kami ng inom ng tubig. "Kahit san tayo pumunta ganun parin eh, wala rin namang tutulong satin" ani ni Shelly. Tumingin ako sa gawi ni Olivia. Nakahiga si Adriana at ginawang unan ang lap ni Olivia Nasa kabilang sulok sila ng rooftop at sumisilong. Napansin korin na dry yung lips niya at namumutla siya ng kakaunti. Kanina pa pala na hindi siya umiinom ng tubig. Kinuha ko ang Bottled water ko sa gilid at lumapit sa kanya. "You need to drink water, Liv. Namumutla kana oh" Kinuha niya ang Bottled water sakin at uminom. Umupo ako sa tabi niya at binalik niya sakin ang Tubig. "Ang unti naman ng ininom mo" ani ko. "We need to save our water, Alex. Hindi natin alam kung hanggang kailan tayo dito." Ani niya at hinaplos ang ulo ni Adriana. Isinandal niya ang ulo niya sakin kaya mas lumapit ako sa kanya. "Hindi ko akalain na mangyayari satin to" ani niya. "Same, Hindi ko alam kung ano gagawin natin. Kung pano tayo makakasurvive dito" Sumandal ako sa pader at tumingin sa mga kasamahan namin. Dale Pov. "Sir, Saan ba dito ang building ng kapatid mo?" Yumuko kami ng kakaunti at nagtago sa malaking puno. "Hindi naman may kalayuan dito" Tiningnan ko ang daanan na papunta sa building ni Olivia. Hindi kami pwedeng dumaan sa gitna dahil sa maraming nagkalat na mga zombies pero ng tumingin ako sa Hallway na nasa gilid ay walang zombies doon kaya pwede kaming makadaan. Tinago muna namin ang mga b***l namin at naghanap ng maaring pamalo. Dahan dahan kaming naglakad papunta hallway. Malapit na gumabi kaya padilim na ang paligid. Yumuko kami ng makadating na kami sa mga classroom. Sinigurado namin na hindi kami makikita ng mga zombies nasa loob nito. Nakalagpas kami sa isang building at isang building nalang at makakadating na kami sa builďing nina Olivia. "Slow down.." bulong na ani ko. Malapit na kaming makalagpas sa Building ng maynarinig kaming pagbagsak. May natabig na paso si Carl at lumikha ito ng Ingay. *Zombies Growling* "TAKBOO!" Sigaw ko at tumakbo na kami sa buidling nina Olivia. Umakyat kami at pinaghahampas ang mga nasasalubong naming mga zombies. Nasa Second floor na kami ng tumigil sa pagtakbo ang mga kasama ko. "Sir, marami na sa Taas. Dito muna tayo mag tago!" Ani ni Carl ay tinuro ang Classroom na bakante. Tumakbo kami papasok at hinarangan ang pinto ng mga mesa at cabinet. Nika Pov. Tumingin ako sa ilalim at nagkalat parin ang mga zombies. Kami palang ni Alice ang gising. Yung iba ay tulog pa. "Sa tingin mo ba pupunta pa ang rescue team dito? Ilang araw na tayong na stuck sa school nato pero wala paring nagliligtas satin" ani ni Alice. "Wala narin tayong pagkain at maiinom..." Bumuntong hininga ako at tumingin sa langit. "Whay will gonna happen to us, Mamamatay nalang talaga tayong ganito.." ani ni Alice. *BOGSHHHHH* "Ahhhhh!" Napatili ako ng may narinig kaming malakas na pagsabog. Sa sobrang lakas ng impact nito at gumalaw ng kaunti ang building kaya napa upo kami ni Alice. "A-anong nangyayari?!" Ani ni Yuna. Mahigpit na yumakap naman si Adriana kay Olivia. "What the-" "What the hell is that?!" Manghang ani nila. Tumayo ako at tumingin sa paligid. "Oh my gosh.." gulat na ani ko. Ang malakas na pagsabog na iyon ay galing sa isang building. Nagsi talsikan ang mga zombies at kasalukuyang nasusunog ang building at paligid nito. Umalis na ang helecopter at Padaan papunta sakin. "DITO!! MAY SURVIVORS DITO!" "TULONG! TULONGAN NIYO KAMI!" "HEY! SAVE US!" "TULONG PO! PLEASE SAVE US! Buong lakas na sigaw namin. Pero hindi tumigil ang helecopter at deritso lang ito na lumipad. Napa upo ako at napa iyak sa nangyari. "They're not gonna save us anymore, i'm sure na ang pasasabugin rin nila ang school natin gaya ng building nayun" ani ni Mike. Natahimik kami at tanging rinig lang ay hikbi ng bawat isa samin. "I want to go home... Na mimiss kona ang Mommy ko" umiiyak na ani ni Yuna. Alam ko ang nararamdaman niya. Kahit ako ay namimiss na ang pamilya ko. I'm also worried kung kamusta na sila. Kung nakaligtas ba sila o hindi. I hope na okay sila at safe. "They're not gonna save us. From now on, we must survive on our own. We will not again trust the adults..." ani ni Alex. Napatingin kaming lahat sa kanya at iniisip kung ano ang plano niya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD