เช้านี้แปลกกว่าทุกวันเพราะตุนท์เดินลงมาหาเธอถึงห้องนอนของเธอเอง
"ก็อกๆๆ" ตุนท์ยืนเคาะประตูที่หน้าห้องนอนเต็มฟ้า
"คะ?" ดาวเต็มฟ้าตอบรับเชิงคำถามว่าเขามีอะไร
"เก็บของ" เขาสั่งห้วนสั้น
"เก็บอะไรคะ" เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เก็บอะไร
"เก็บเสื้อผ้าข้าวของเธอ"
"คุณตุนท์จะให้เต็มฟ้าย้ายไปไหนคะ"
"ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน"
"ไปส่งที่บ้านหมายความว่ายังไงคะ" เหมือนเธอไม่แน่ใจในสิ่งที่ได้ยิน เพราะครั้งก่อนเขาพาเธอไปเพื่อตามหาเติมตะวัน
"ฉันจะส่งเธอกลับบ้าน เธอไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้วและจะต้องไม่อยู่อีกตลอดไป" เขาพูดพร้อมก้าวขาเข้ามาในห้องหมายจะช่วยเธอเก็บข้าวของ
"คุณพูดจริงหรือคะหรือแค่..." เธอยังคงจะถามต่อเป็นเจ้าหนูจำไม
"เลิกถามได้แล้วบอกให้ไปก็คือไปไปแล้วไม่ต้องกลับมาเข้าใจหรือยัง" เขาเริ่มเสียงเข้มใส่เธอ
"คุณตุนท์ไม่ต้องเก็บอะไรหรอกค่ะเพราะตอนมาเต็มฟ้ามาแต่ตัวมาแบบไม่ได้ตั้งตัวคุณตุนท์ลืมไปแล้วหรื
