ตอนที่16

1352 Words

แฮ่~~~~ เจ้าหมาขู่เสียงเหี้ยมเมื่อรับรู้ได้ว่าคนที่นอนซุกตัวกอดมันอยู่ไม่ใช่คนตัวเล็กของมัน "ไอ้สัสเตอร์ มึงปล่อยกูเลยนะ หึ๊ยย" เจ้าหมาว่าพรางใช้ขาทั้ง4ยันร่างหนาให้ห่างตัว "อ๊อย กูเพิ่งได้นอนเองอย่ากวนดิวะ" ปีเตอร์พูดเสียงงัวเงียแต่ไม่ยอมลืมตาตื่น จริงอย่างที่ปีเตอร์ว่า เขาเพิ่งผล็อยหลับไปตอนเกือบเช้านี่เอง เพราะยังหลอนอยู่แถมขอเพื่อนนอนตรงกลางมันก็ไม่ยอมอีก "ตื่นแล้วก็รีบไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวเราต้องรีบไปดูว่าเขายังอยู่ที่เดิมไหมอีก" คนดีที่กำลังใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กยีหัวอยู่บอก "เตี้ย มึงหัดใส่เสื้อผ้าให้มันเรียบร้อยหน่อย"เจ้าหมาบอกดุๆ คนดีก้มลงมองตัวเอง เสื้อกล้ามกางเกงบ็อคเซอร์ขาสั้น คนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ปกตอนุ่งแค่ผ้าขนหนูฝืนเดียวด้วย หรือต้องใส่เสื้อเชิ้ตออกมาถึงจะเรียบร้อย คนดีส่ายหน้าระอา "มึงว่ามันยังอยู่เปล่าวะ" ปีเตอร์พูดขึ้นขณะขับรถไปตามทาง สิ่งลึกลับที่เห็นมาทำให้เขากัง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD