บรืน~
เสียงของรถยนต์ยังคงเร่งเครื่อง เพื่อมาส่งเจ้าหญิงมิ้นที่คอนโด ตองมโนว่าเจ้าชายขี้มาข้าวมาส่ง >///‘ถ้าผมจับได้เมื่อไรผมจะล่าเหยื่อแบบไม่มีเงื่อนไข’
และคำพูดนี่ก็แล่นเข้าสู่สมองทั้งซีกซ้ายและขวา...อ๊าก!! โอกาสหลุดรอดคือศูนย์ ไม่รอช้า...เขาเอามือคว้าเอวฉันไว้ด้วยท่อนบนเปลือยเปล่า ใบหน้าก้มลงหาฉันเรื่อยๆ แต่ฉันก็เอนหลังเพื่อหลบริมฝีปากเขาเช่นกัน จนฉันคิดว่าตัวเองทำสะพานโค้งกลางอากาศอยู่ พอเขาเห็นฉันหนี เขาเลยหยุด และชักตัวเองกลับขึ้นไป แต่มือก็ไม่ละออกจากเอวฉัน
“สงสัยผมต้องใช้ไม้ตาย”
“ไม่ตายอะไรของนาย! ฉันไม่มีวันหลงกลนายเป็นรอบที่สองหรอกย่ะ!”
“เสือนะ เวลากินเหยื่อไม่มีเหยื่อตัวไหนวิ่งหนีเขาทัน เพราะเสือได้รับฉายาว่า...สามารถล่าเหยื่อด้วยความเร็ว คุณเคยดูสารคดีไหม”
“ไม่เคย!” ฉันยังคงต่อล้อต่อเถียงไอ้บ้าต้น แต่ไอ้บ้าต้นก็เริ่มส่งสายตาเป็นประกายมาหาฉันละ ฉันเลยหลบสายตาหนี เพื่อไม่
