CHAPTER 6
1856 Words
CHAPTER 6
Freed Thomas’ POV
“Mister Freed? There are two meetings for today. One is for Mister Grandel, 1:00 this afternoon and Miss Benavesta, 2:00 pm as well. The document has been prepared, soft copy and hard copy for the signing.”
Miss Kisha told me about the schedule for this day but I am not feeling well.
It feels like my head is going to burst, I haven’t slept at the exact time last night. I don’t fvckin’ know why.
Naka-upo lang ako sa wooden chair ko dito sa office habang naka-hawak ang kanan kong palad sa noo ko.
Hindi ko rin magawang maka-titig ngayon sa screen ng computer dahil humahapdi ang mga mata ko, “Are you okay, Mister Freed? Tell me if you needed something.”
She added in a gentle voice. Naka-tayo lang siya sa harapan ko habang akap ang brown envelope, “Nothing, just place that envelope and leave.”
“Mister Freed, parang na-mumula kayo, should I have to cancel the meeting? According to your schedule, hindi naman hectic bukas.” Sagot niya sa nag-a-alalang boses.
Kumawala naman ako ng malalim na hininga dahil ang init na ang mga mata ko. Para akong nilalagnat, sh!t. I haven’t felt this before? I am fvcking immortal.
Ilang buwan na rin akong hindi nilagnat, “Okay, cancel it. Tell them that I am not feeling well. I couldn’t attend the meeting if this is my condition, my head is fvcking hurt as hell.”
“Copy Mister Freed.” Nakita kong yumuko muna si Miss Kisha bago ako tinalikuran at nag-lakad siya sa kinaroroonan ng telepono.
Son a fvcking d!ck, this is bad. My Grand mom is not around, how could I manage myself?
I need her, when I got sick, “Stay there, Mister Freed. I’ll get some medicine for you.”
I didn’t respond. Bakit naman kaya ako nilagnat? Baka kinulam na ako na’ng hindi ko nalalaman? I’ve read about witches and evil magic.
Sa ibang bansa, ang tawag mga witch na gumagamit ng mga itim na mahika. Pero dito, mga mangkukulam.
Hindi naman sa naniniwala ako sa kanila pero parang ga’nun na nga.
What’s their reason, then? At sino naman ang kukulam sa ‘kin? Wala naman akong ginawang kasalanan. This d!ck head is a good person—
Wait a fvckin’ minute, it could be... that perverted brat did this to me? Because I was rude to her?
Naka-pag-tataka lang dahil ngayon lang ako nilagnat at baka kinulam niya ako? But yeah, I was wrong.
Aaminin kong hindi ako naka-tulog kagabi dahil sa mga salitang binitawan ko.
But I am not guilty, okay? Parang buma-balik-balik sa isipan ko ang mga sinabi niya. I thought, she’s a damn playgirl.
She was acting like one. That brat is pervert than me, she’s naughtier than me, she’s fvcking talkative than me.
Hindi n’ya ako masisisi sa mga sinabi ko dahil halata naman sa kinikilos niya.
She’s not virgin, she was raped. Should I have to give my pardon? But I am not fvcking guilty.
Kung pupunta uli siya sa bahay, doon ako hihingi ng sorry. Pero uulitin ko, hindi ako guilty. Maybe I was harsh, I didn’t control my tongue.
I just sighed again. Hindi na talaga maganda ang pakiramdam ko at kaninang umaga, hindi ako naligo dahil nilalamig ang buong katawan ko.
Wala pa naman ni Grandma sa bahay at siya ang nag-a-alaga sa ‘kin pag masama ang pakiramdam ko.
“Freed?” Inagat ko naman ng tingin ang pumasok dito sa office at halata naman kung sino ‘yun.
“Huston, d!ck head. How’s your visit yesterday at the province?” I asked him but my voice isn't normal. I couldn’t even raise my fvckin’ voice that I usually do.
“What happened to you? Are you blushing right now?” He asked me back while walking towards my direction.
“Blushing your fvckin’ d!ck, I am not feeling well.” I responded.
Agad siyang umupo sa harap ko sabay tinitigan ako sa mukha, “What are you looking at?”
I asked him again in a serious tone but instead of answering my question, he suddenly placed his right palm on my forehead.
Then, few seconds later. I saw his irritating reaction, parang naka-kita ng baboy na lumilipad, “YOU'RE FVCKING BURNING FREED!” He shouted.
Kaagad naman siyang tumayo at parang tinungo niya ang automatic water dispenser, “Burning? Yeah maybe a little.”
Mahinang sagot ko dahilang tang!na, ang init-init ng mga mata ko at nilalamig na ako ngayon kumpara kanina.
Naramdaman ko ring parang ang dry ng lalamunan ko.
“May thermometer ka ba dito? I need to check your body temperature.” He asked me.
Nakita ko siyang may kinuha sa bulsa ng formal jacket niya at parang panyo yata.
“I don’t have one.” Sagot ko sabay pikit ng mariin dahil ang sakit talaga ng tang!nang ulo ko.
Napa-hawak na lang ako sa mag-kabilang sintido sabay kumawala ng malalim na hininga.
Naramdaman ko kaaagd na hindi normal ang init ng hininga ko, “Here, put this on your forehead.”
Inangat ko uli ang ulo ko at inabot sa ‘kin ni Huston ang isang puting panyo na parang basa.
“Thanks.” Tinanggap ko kaagad ‘yun at inilapat sa nag-ba-bagang noo ko, “Why are you here, by the way.” Tanong ko sabay sumandal sa upuan at tumingala sa kisame.
“I am here to ask you if what the exact birthday date of Madame Feliah is. Hindi mo sinasagot ang phone calls ko kagabi pa then, I decided to meet you here.” He responded.
“Two days left, pupunta ba si Calter?” Tanong ko habang naka-pikit.
“I think, no. He’s busy with our little monsters. You know that.” Natawa naman ako ng mahina dahil alam kong hindi n’ya ma-iwan-iwan si Miss Sexy at ang baby twins.
“Do I have to drive you home?” Dagdag niya habang naka-pamulsa lang sa harapan ko.
“Yeah, let’s go. I need to rest.” Dadahan-dahan akong tumayo sa kina-u-upuan at parang lumabo kaagad ang paningin ko.
Gusto kong bumalik sa pag-ka-ka-upo pero hindi ko gustong mag-mukhang sakitin sa harap ni Huston, “Just tell me if you need help.”
“No, I am fine.” Nag-simula na kaming mag-lakad paalis dito sa loob at tinungo na namin ang elevator.
Na'ng naka-pasok na kami sa loob, tinanggal ko muna sandali ang panyo sa noo ko.
Hiwalay ang office ko sa hotel. Supposed to be, doon din ilalagay ang office ko sa 5th floor pero mas’yadong makitid para sa ‘kin at nag-pa-tayo pa ako ng building na hanggang tatlong palapag.
Malapit lang naman sa hotel sa building ko kaya less hasle.
Sa ground floor, doon naka-bantay ang dalawang guard at sa loob makikita ang mga achievements ng hotel.
Naka-display sa pader ang mga certificate. Naka-lagay ang trophies at awards sa transparent glass. Naka-setup sa gitna ang mga portraits ko, portraits of my employees and many more.
Sa third floor naman, doon ang meeting place ng mga clients, investors, at mga mahahalagang tao. It depends kung saan gaganapin ang meeting, sa building ko ba or sa kanila.
But for my observation, pag ako ang mag-ka-karoon ng benefits of course ako ang mag-a-adjust.
Pero kung sila ang may kailangan sa ‘kin, then dapat sila ang personal na pumunta dito para maki-pag-usap.
One minute later tuluyan na kaming naka-baba sa ground floor, “Mister Freed? Where are you going? Here’s the medicine for you.”
Nakita kong pinag-buksan ng guard si Miss Kisha at binilisan niya ang hakbang papunta sa ‘kin.
Napa-hinto ako sa pag-la-lakad pero dire-diretso lang si Huston palabas.
“Thanks Miss Kisha but I have to go now. You need to stay here for the unexpected guest, okay?” I saw her nooded.
Then inabot niya sa ‘kin ang maliit na plastic, “Thanks for this, I’ll go now.” I added and placed it in my right pocket of my black trousers.
“Take care Mister Freed.” Sagot n’ya sabay yumuko sa harap ko bago ako tinalikuran.
Napa-ngisi naman ako sabay hinakbang din ang mga paa para masundan si Huston.
Mukhang mas maganda pag siya na lang ang secretary ko kaysa kay Miss Hetti Stefan, she’s pretty and sexier than her.
I won’t fire her even she’s not my type. Besides, Miss Kisha isn’t my secretary but my personal assistant.
Parang doble yata pero, mas ma-trabaho ang maging P.A ko dahil pati personal na bagay, i-pa-pa-gawa ko sa kan'ya. She could stay at my place.
But, it doesn’t mean that I like you. I will court you already, nag-pa-parami pa ako ng pera para sa kinabukasan ng isang dosenang magiging anak ko.
Na’ng maka-labas na sa building ko, natanaw ko si Huston na binuksan ang pituan ng passenger’s seat.
Nag-lakad naman siya kaagad sa kinaroroonan ng driver seat kaya mas lalo ko pa binilisan ang hakbang para maka-pasok na agad sa loob at hindi na maganda ang kondis’yon ng katawan ko.
After few seconds, pumasok ako kaagad sabay sinara ang pinto, “I want to eat a vanilla and strawberry ice-cream.” I whispered.
“I’ll buy it for you, then.” He offered.
He started the engine and we drove away, “With cherry on top.” Dagdag ko sabay binaba ang black tinted crystal na bintana.
“There’s an ice-cream parlor here. You can request your favorite topping on your dessert.” Sounds good.
If I am sick, I was craving something that I wanted to taste. My tongue wants some sweet right now and ice-cream is my target.
Dati noong nag-ka-sakit ako, bigla ko na lang na-gustuhan uminom ng soft drinks but originally, I would prefer water than that.
Parang hinahanap ng lalamunan ko and guess what? Naka-ilang bote ako then after one hour, umayos ang paki-ramdamam ko. Have you even experienced that?
“I want a Vanilla-strawberry ice-cream with dark chocolate syrup and crushed nut. That’s my topping then... three cherries on top.” I demanded.
“All right, wait few more minutes.”
AFTER 5 more minutes, huminto na ang kotse sa labas ng isang colorful café at napa-tingala ako sa logo sa itaas.
Not bad, they used approachable colors to attract the costumers.
“Wait for me.” Lumabas na si Huston dito sa loob at nag-lakad sa kinaroronan ng café.
Pink, blue, green and purple ang ginamit na pintura sa labas at vertical ang pag-pag-ka-ka-pinta. Masakit sa mata, pero naka-ka-agaw ng atens’yon.
Napa-baling naman ang titig ko sa mga taong naka-upo sa loob habang abala makipag-bunga-ngaan sa kausap.
I was about to close my heavy eyes but I just saw someone that is so familiar?
Mas minulat ko pa ang mga mata ko at hindi nga ako nag-ka-mali.
“Perverted... brat?” Bulong ko dahil nakita ko siyang huminto sa labas ng café at kumunot bigla ang noo ko dahil may kasama yata siyang...
An old man? But I think that was Japanese? Wait a fvckin’ minute!
Proceed to the next chapter
©cherryypinks
- Writer
