วิวาห์เถื่อน เจ้าบ่าวทมิฬ

ตอนที่ไม่มีชื่อ

ฟ้าลดาคิดว่าตัวเองฝันไปเสียอีกที่ได้แต่งงานกับเกริก ผู้ชายที่เธอแอบรักมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย

พิธีแต่งงานถูกจัดขึ้นท่ามกลางความไม่เห็นด้วยของพี่ชายอย่างอัคคี แต่เพราะเขารักเธอมาก จึงยอมให้น้องสาวอย่างเธอแต่งงานกับผู้ชายที่รัก

“ถ้านายทำให้น้องสาวของฉันเสียใจอีกเพียงครั้งเดียว นายจะไม่ได้เห็นน้องสาวของฉันอีก” ประโยคนั้นของอัคคีไม่ได้ทำให้เกริกสะทกสะท้านแต่อย่างใด เขารับคำว่าจะดูแลฟ้าลดาให้ดีอย่างที่อัคคีต้องการ

ฟ้าลดารู้สึกว่าเธอมีความสุขอย่างเหลือล้น เกริกคงตัดใจจากเมนิลา พี่สะใภ้ของเธอได้แล้ว

พี่สะใภ้ของเธอเป็นคนสวย เก่ง ฉลาด ทำงานเก่ง ตอนแรกเธอก็อคติ แต่พอเห็นพี่ชายได้ใช้ชีวิตอยู่กินฉันสามีภรรยากับเมนิลา เธอก็รู้สึกว่าทั้งคู่เหมาะสมคู่ควรกัน และที่สำคัญก็คือเมนิลาเคยมีบุญคุณช่วยเหลือเธอเอาไว้ ไม่ทิ้งเธอในตอนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายเพื่อหนีเอาตัวรอดไปคนเดียว

ในอดีตเธอเคยตามเกริกอยู่ตลอด จนตัดใจและหนีไปอยู่ที่ไร่ ก็ได้เจอกับเขาอีก เกริกโดนยึดบ้าน โดนยึดรถ เขาจึงกลับไปอยู่ต่างจังหวัด

เธอได้เจอกับเขาเพราะไร่ของเธออยู่ใกล้กับบ้านของเขา ครอบครัวของเขามีสมาชิกหลายคนและเขาก็ต้องดูแลครอบครัว เรียกว่าเป็นน้ำพักน้ำแรงหาเงินเข้าบ้านและเป็นเสาหลักให้ครอบครัวนั่นเอง แม้พ่อแม่จะมีที่ดินอยู่พอสมควร แต่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร

ฟ้าลดารู้สึกผิดที่พี่ชายทำให้เขาตกงาน ต้องโดนยึดบ้าน ยึดรถและกลับไปอยู่ต่างจังหวัดแบบนั้น

เธอเข้าไปช่วยเหลือครอบครัวของเขา ในคราแรกเขาโกรธและต่อว่าหาว่าเธอดูถูกเขา แต่มารดาของเขาชอบเธอ และพอรับรู้เรื่องราวทั้งหมด ท่านก็ไปพูดอะไรบางอย่างกับเกริก เกริกจึงพูดคุยกับเธอดีขึ้น และสุดท้ายเธอก็ได้แต่งงานกับเขา

เธอแต่งงานกับเกริกแบบที่ไม่เรียกร้องสินสอดอะไรเลย ให้เขาจัดมาให้ตามที่สมควร เพราะเธอรู้ว่าเขาลำบาก

“เกริกจะอาบน้ำเลยไหมคะ” เจ้าสาวคนสวยเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม หลังจากพี่ชายออกไปจากห้องหอเรียบร้อยแล้ว

เกริกกับเธอยังอยู่ที่ไร่ เพราะครอบครัวของเขาอยู่ไม่ไกลกันนัก จัดงานแต่งงานจึงได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากัน

“คุณอยากอาบก็อาบไปสิ” ประโยคเย็นชาของเจ้าบ่าวทำให้ฟ้าลดาต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง

“เกริกเป็นอะไรหรือเปล่าคะ อุ๊ย!” เธอแตะข้อศอกของเขา แต่เขาปัดมือของเธอออกด้วยท่าทีรังเกียจ

“นึกว่าผมอยากแต่งงานกับคุณนักหรือไง” ประโยคของเจ้าบ่าวทำให้ฟ้าลดาต้องเม้มปากเข้าหากัน

“หมายความว่ายังไงคะ”

“คุณจะไม่ได้มีความสุขในชีวิตนี้อีกเลยที่บีบบังคับให้ผมต้องแต่งงานกับคุณแบบนี้ คิดสั้นฆ่าตัวตาย เรียกร้องความสนใจ แล้วก็ให้พี่ชายที่แสนร่ำรวยของคุณมาบีบบังคับผมอย่างนั้นเหรอ อย่าหวังเลยว่าต่อจากนี้ไปคุณจะมีความสุข ผมจะทำให้คุณรู้ว่านรกมีจริง”

“เกริกพูดอะไร ฟ้าไม่เห็นเข้าใจเลย” ฟ้าลดาหน้าตาแตกตื่น

“สรุปว่าคุณท้องจริงไหม ไอ้ผลตรวจจอมปลอมของคุณที่หลอกผม หลอกพี่ของคุณ พี่ชายของคุณกลัวหลานไม่มีพ่อก็เลยมาบีบบังคับผมให้เป็นผัวของคุณ”

“พี่ไฟไม่มีวันทำแบบนั้นแน่นอน”

“ไม่ทำอย่างนั้นเหรอ พี่คุณเอาหนี้สินก้อนใหญ่มาให้พ่อแม่ผมกู้ยืมแล้วก็บีบบังคับจะยึดทุกอย่าง มันหมายความว่ายังไง”

“ฟ้าไม่รู้ ไม่รู้เลยจริง ๆ” ฟ้าลดาพยายามอธิบาย

“น้ำหน้าอย่างคุณน่ะเหรอจะไม่รู้ คุณมันขี้อิจฉา อิจฉาเมนิลา กลัวผมจะรักเขามากกว่า ก็ให้พี่ชายของคุณไปจีบเขา เอาเขาไปเป็นเมีย ผมจะบอกให้นะ ผมรักเมนิลามากกว่าที่พี่ชายของคุณรักเสียอีก พี่ชายที่ชอบเอาเงินฟาดหัวคนอื่นอย่างพี่ชายคุณ มันน่ารังเกียจที่สุด”

“ฟ้าไม่ได้ทำแบบนั้นเลยนะเกริก” ฟ้าลดากลืนน้ำลายอย่างฝืดเคือง น้ำตาของเธอรินไหลอาบแก้มนวล ทำไมเขาถึงมองเธอในแง่ร้ายได้ขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่เธอปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขาแล้ว เขาก็ยังไม่เคยมองเธอในแง่ดีเลย

“นั่นเกริกจะไปไหน” เธอรีบคว้าแขนของเขาเอาไว้

“ผมจะไปนอนห้องอื่น บ้านหลังใหญ่ของคุณมีห้องนอนตั้งหลายห้อง ผมไม่อยากนอนห้องเดียวกับผู้หญิงจิตใจหยาบช้าอย่างคุณ”

“แต่นี่มันคืนวันเข้าหอนะเกริก”

“ผมจะเข้าหอแต่กับผู้หญิงคนอื่น ผมเรียกผู้หญิงมาบริการแล้วล่ะ คุณไม่ต้องกลัวว่าผมจะไม่ได้เข้าห้องหอ”

“เกริกจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ วันเข้าหอเกริกก็ต้องอยู่กับฟ้า เกริกออกไปจากห้องมันจะไม่ดี มันเป็นลางนะ”

“ไม่ดีแล้วใครสน จะให้ผมทนนอนกับผู้หญิงไร้ยางอายแบบคุณ ผมนอนกับกระหรี่ยังจะดีเสียกว่า” เขาปัดมือของเธอออก ฟ้าลดาร้องไห้โฮออกมา ก่อนจะปิดปากกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ เกริกออกไปจากห้องแล้วปล่อยให้เธอนั่งร้องไห้อย่างเดียวดาย

เรือนหอของเธอคนละหลังกับพี่ชายและพี่สะใภ้ ถ้าอัคคีรู้ว่าเกริกทำแบบนี้กับเธอ คงโกรธมากแน่ ๆ เธอไม่อยากให้พี่ชายต้องทุกข์ใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว

ฟ้าลดากล้ำกลืนความเจ็บปวดเอาไว้ในอก เธอควรที่จะทำความดีทดแทน เพราะที่แล้ว ๆ มาเธอทำไม่ดีกับเกริกเอาไว้พอสมควร เขาก็คงโกรธเกลียดเธอ มันก็ถูกต้องแล้ว

หญิงสาวแอบมองประตูห้องอีกห้อง เธอเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่หลบซ่อนตัวอยู่ในนั้น หล่อนเปิดประตูออกมากอดจูบกับเกริก แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องนั้นด้วยกัน ก่อนที่ประตูจะปิดลง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนทั้งสองทำอะไรกัน

ฟ้าลดาทรุดฮวบลงไปกองอยู่กับพื้น เจ็บปวดเจียนตาย แต่เธอเพิ่งแต่งงานจะหย่าขาดจากเขาในตอนนี้เลยน่ะเหรอ คนที่ทุกข์ใจที่สุดก็คงจะเป็นพี่ชายของเธอ เธอมันเป็นน้องที่แย่มาก ทำให้พี่ชายเสียใจทุกข์ใจมาตลอด เธอไม่ควรทำแบบนั้นอีกแล้ว

ฟ้าลดาเดินโงนเงนไปที่เตียงกว้างที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ ใช้มือลูบไปมาเบา ๆ แล้วสะอื้นออกมา น้ำตาไหลพรากอาบแก้มอย่างหักห้ามไม่อยู่ เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่ได้เป็นที่ต้องการของเกริกแต่แรก แต่ก็ยังจะดันทุรังแต่งงานกับเขา เขาเกลียดเธอเข้าไส้ก็สมควรแล้ว

เธอไม่เจียมตัวเอง!

รุ่งเช้าของวันใหม่ เกริกนั้นใบหน้าสดใส ในขณะที่ฟ้าลดาใบหน้าหม่นหมอง เธอร้องไห้จนตาช้ำ จึงบอกว่าเหนื่อยและง่วงมาก เลยขอตัวนอนต่อ หลบหน้าหลบตาทุกคน

อัคคีกับเมนิลาเข้าใจไปว่าน้องสาวคงเหนื่อยจากงานแต่งและการเข้าห้องหอ เกริกจึงทำตัวเป็นสามีที่ดี ยกอาหารเช้าไปให้ภรรยาจนถึงเตียง ทำให้อัคคีกับเมนิลายิ้มออกมาในความใส่ใจของเกริก