CATCH ME IF YOU CAN: A.C.E

Chapter Three

Chanelle's POV:

I kept on staring at the ceiling.

What's the reason behind all this?

Why would someone kill my parents?

I closed my eyes again.

"Aaaaahhhhh!!!"

Bigla akong may napakinggang sumigaw mula sa labas ng bathroom ko.

Napamulat ako. Tatayo na sana ako nang mapansin kong napupuno ng dugo ang bathtub ko.

I was so shocked. B-blood! I'm bathing in blood!

I looked around. E-everything is covered in blood!

"B-blood.. B-blood.. B-BLOOD!!! BLOOD!!!" I cried and covered my ears.

"STOP!!! MAKE IT STOP!!! MAKE IT STOP!!! AAAAAAAHHHHHH!!!!"

"Ate! aufwachen! (Wake up!)" Napaupo ako at iminulat ko ang aking mga mata.

Napalingon ako sa taong katabi ko.

"D-dustin! T-there's b-blood," I sniffled. " A-and.. And... Someone shrieked." I hugged him tight and he hugged me back.

"Sshh, du bist sicher. Du bist sicher. (Sshh, you're safe. You're safe.)" He rubbed my back just to calm me down.

"Wait here. I'm going to get your medicine." Lumabas siya ng kwarto ko. Habang hinihintay ko siya, niyakap ko ang aking mga tuhod. Nanginginig pa din ako sa takot. Ang takot na baka magkatotoo ang aking panaginip. Isang bangungot. Ang mawala ang mga mahal ko sa buhay. Iilan na lang silang natitira.

I want revenge! Pagbabayarin ko ang mga taong nagplano sa pagpatay sa mga magulang ko. I want to kill them! I promise, I will kill them all! One-by-one!

Bumalik si Dustin. Dala ang gamot ko at ang syringe. Iniinject niya saken ang gamot saka niya ako pinahiga ulit sa kama ko.

"Don't worry. All cameras are on. Gising din ang maids natin na naka-night shift. You're safe, we're safe. Nothing to worry about, okay?" Tumango ako. He kissed my forehead bago ako nakaramdam muli ng antok.

"Süsse Träume , ate. (Sweet dreams, ate)" was all I heard bago ako tuluyang nakatulog.

                                                              *************************

I was reading a book before my personal maid, Keila, came in.

"Ma'am Chanelle, nandito po ang mommy ninang nyo." Ngumiti ako sa kanya.

"Let her in." Itiniklop ko ang libro ko at ipinatong sa bed side table ko.

"Inaanak." Pagkapasok na pagkapasok ni mommy ninang, niyapos noya kaagad ako.

Natamaan ang sugat ko kaya kinagat ko kaagad ang labi ko para di mapansin ni mommy ninang.

"Okay ka lang ba inaanak? Nasaktan ka ba?" Bumitaw siya saken. "Oh my Ghad! May benda- natamaan ka ng bala kagabi?" Tumango lang ako.

Mukhang pati sa mismong party kagabi ay nagkagulo. Yun ang kwento ni Dustin sa 'kin.

"Natanggal na ba ang bala? You should've gone to the hospital instead." Hahawakan niya sana ang balikat ko nang pigilan ko siya.

"No, mommy ninang. I'm okay. Si Keila na ang gumawa nun sa 'kin." Kinuha niya ang phone niya.

"You should be checked anyways. May exam ka pa dapat ngayon. I guess I'll ask Tristan to come here later. Magreview ka na ulit. Pagkatapos mong magpahinga at tingnan ng nurse na tatawagan ko, you'll be taking your finals okay?" I smiled at her and nodded.

"Good. Take a rest now , baby darling." Ang tanda ko na, tinatawag pa din nila akong baby.

Paalis na sana siya nang may mapansin sa study desk ko.

"Uh, mommy ninang?" Lumingon siya sa 'kin at ngumiti.

"Confiscated ang playing cards mo, baby darling. Ipapabalik ko yan after exams." Nilapitan niya ang study table ko at kinuha ang playing cards ko dun saka siya umalis.

Kinuha ko naman ang cellphone ko at tinawagan si Dustin.

[Ate?]

"Buy me a new pack of playing cards. Kinonfiscate ni mommy ninang yung akin."

[Hahaha! seriously?]

"Willst du etwas zu sterben, Dustin? (Do you wanna die, Dustin?)"

[Alright, alright, I will. Hahahaha. Laters, ate] Nag end call na ako.

I was relived na naitago ko ng maayos ang other set of cards ko. Puro Ace yun. Heart, spade, flower at diamond.

Nagpaggawa talaga ako kay Dustin ng ganito. This is the only clue that I always leave at my target's coat before I leave them to die.

Click!

Itinago ko sa drawer ng bedside table ko ang deck ng cards at umupo sa kama ko.

Pumasok si Sir Tristan kasama ang isang nurse.

Wait. WTF?! Bakit nandito siya?!

Kinuha ko kaagad ang salamin sa drawer ng bedside table ko at agad na isinuot yun. Buti na lang nag uusap pa sila kaya di nila ako napansin at naisara ko kaagad ang drawer.

"S-sir Tristan. Kala ko gabi ka pa pupunta." Nagcross arms siya.

"Where did you go last night?" I bit my lower lip.

"Uh, sa.. nasa hall lang ako buong gabi ah. Di mo ako nakita, sir?" Sabi ko habang nakatitig sa kanya.

Schiesse! Kumagat ka please?

"And it's so stupid of me to let you out of my sight. I should've protected you." Huh? Di ko siya magets. Kakausapin ang sarili niya tas sabay dramatic walk out?

Yep. Ang weird kong  professor ay lumabas ng kwarto ko.

Nilapitan naman ako ng nurse.

"Ma'am, ichecheck ko po ang balikat mo." Tumango ako.

Tinanggal niya ang benda sa balikat ko.

"Natamaan po kayo ng bala. Natanggal na po ba yun?" Nagkibit-balikat ako.

Malay ko kay Keila.

Pinahiga niya ako at inobserbahang mabuti ang bullet hole sa balikat ko.

Natanggal na siguro yun. Or else, hindi na ako nakakahinga ngayon.

"Mukhang wala na po ma'am. Sige, linisan na lang po natin bago ko po palitan ng bagong benda." Tumango na lang ako.

Sa ibang direksyon ako tumingin habang nililinisan niya ang balikat ko.

I bit my lower lip.

Masakit. I can't look. Baka kasi mawala nanaman ako sa katinuan.

I closed my eyes. A tear escaped from my eyes. I wiped it using my right hand.

"Okay na po, ma'am." Tumingin na ako sa kanya.

"Thank you." Kinuha niya ang gamit niya.

"Ma'am, sa baba lang po ako. Tawag na lang po kayo kapag kailan n'yo ako. For now, magpahinga na po muna kayo. Sabi kasi ni ma'am Redge may exam daw po kayo mamaya." Ngumiti ako at tumango.

"Yeah, I have. Absent ako ngayon eh. I guess I have to study too. I'll call Keila for my meal. May kailangan ba akong inumin na gamot? Pakibigay na lang sa kanya kung meron akong kailangang inumin." Napakamot siya sa ulo niya.

"Uh, ma'am kasi.. si Doc... " tinitigan nya ako saglit bago muling nagsalita "Nevermind, sasabihin ko na lang sa kanya. Sige po ma'am." Lumabas na siya ng kwarto ko.

I took a deep breath and picked up my book from my bedside table.

I'm going to study for a bit. Wala akong ganang kumain.

                                                             ***************************

After minutes of studying, pumasok si Keila dala ang tray ng pagkain. Pagkalabas niya, napansin ko kaagad si Sir Tristan na nakabantay sa labas ng kwarto ko.

Di pa siya umaalis? May problema ba?

Sumilip siya sa may pintuan. Nginitian ko naman siya.

"Sir Tristan, kain po." Pumasok siya sa kwarto ko at nilapitan ako.

"Listen, you should always tell me where you're going and what you're doing from now on. Are we clear on that, Ms. Zchiewenzie?" Napatango lang ako sa kanya. Hinawakan ko kaagad ang kutsara ko.

"Sir, ang weird mo. Anong meron?" Nagcross arms siya.

"N-nothing. I'm just concerned since I'm your professor from now on." H-huh? Ano daw?

"Ano, sir?"-me

"I said I'm your professor-" di ko na siya pinatapos.

Patay ako nito!

"Sir, gusto n'yo talaga akong mabully eh. Patay ako niyan sa mga classmates ko. Uulanin ako ng tanong." I frankly said.

Bakit? Akala nila, close na close kami. Unang meeting palang kami, fc na agad 'tong si Sir Tristan sa 'kin. Hindi ba siya marunong makiramdam?!

He smirked. Okay. This is kinda irritating .

"You don't have to worry about that. 'Coz you'll be home schooling." My jaw dropped at what he just said. Did he just say home schooling? Is he joking?!

Napatayo ako.

"HOME SCHOOLING?! You can't imprison me in this house! Sinong nagbigay sayo ng karapatan para gawin yun? At saka, ano ako? Bata pa din para i-home school?" Nagkatitigan kaming dalawa.

"It's for your own safety." Nakikinig ba siya sa sinasabi ko?

"Sinong nag-utos sayo?" I asked him.

"Chanelle.."

Dug dug

Dug Dug

Dug Dug

Whoa! What was that?

Napahawak ako sa dibdib ko.

"Sinong nag utos sayo?" Sinamaan ko siya ng tingin at ibinaba ko ang kamay ko.

"Mrs. Ramirez asked me to. Your uncle even agreed to it. It's just until your wound is healed." Sinamaan ko ulit siya ng tingin.

"Still... I don't want to stay in this house all the time. I'm going to speak to my uncle." akmang aalis na ako nang pigilan nya ako.

"Ow." Nabitiwan niya naman ang kamay ko. Yung left arm ko kasi ang nahawakan niya.

Napatingin tuloy ako sa kaliwang balikat ko at nanlaki ang mata ko nang makita kong dumudugo ito.

"B-blood." Hindi ako nakakibo. Natauhan ako nang hilahin ni Sir Tristan ang kanang kamay ko at inaalalayan akong maupo sa tapat ng study table ko.

"Wait here, I'm going to call your nurse." Akmang aalis na siya nang pigilan ko siya.

"Don't." Tinitigan niya ako. Napatungo na lang ako.

"Tulungan mo na lang akong pumunta sa kwarto ni Dustin. I need to get something from his room."

Ilang segundo pa ang lumipas bago siya pumayag. Inalalayan niya ulit akong makatayo at pumunta na kami sa kwarto ni Dustin.

Sa kwarto ni Dustin, I searched for my medicine. Nakita ko naman agad yun sa drawer ng bedside table ni Dustin.

"What's that?" Nakakuha na ako ng gamot sa botelya gamit ang syringe.

"My medicine. I need this to calm myself." Iniinject ko na sa right arm ko ang gamot. Pagkatapos nun, ibinalik ko ang syringe at botleya ng gamot sa drawer.

"I made it when my psychiatrist told me I can calm myself with this medicine." Inalalayan niya ako sa paglalakad.

"You made it?" Tinitigan ko siya. Umiwas ako ng tingin saka ako tumango.

"Yeah. I did. Is it nerdy enough to-" hindi niya ako pinatapos.

"No, it's not. I guess you can handle yourself very well." Napalingon ako sa kanya. "Well, except that when see blood, you easily get scared." Pinaharap niya ako sa kanya.

"I have to tell you something." Napalunok ako sa sinabi niya.

Please don't tell me, papatayin niya ako. Or worst rape-in niya ako.

'Seriously, Chanelle? Mas worst pa sayo ang rape-in kesa ang patayin?'

Tss. Ito na naman ang isip ko.

"I-" hindi niya naituloy ang sasabihin niya nang bigla sumulpot si Dustin.

"What are you guys doing in my room?" He frowned.

"Kinuha ko lang ang gamot ko." He smiled.

"Right. I forgot to tell you that you already have stocks of it in your room. Itinago ko yun nung binantayan kita sa room mo kaninang umaga." Tsk tsk! Hindi kaagad sinabi. Nakakahiya tuloy kay Sir Tristan.

"Okay." Pumasok na siya sa kwarto niya pagkasabi ko nun.

"May sasabihin ka, Sir?" Ngumiti lang sya sa 'kin.

"Yeah. I just want you to know that you have to trust me. Since I'll be staying here for sometime."

Inalalayan niya ulit akong maglakad. Maya-maya pa, nakaramdam ako ng antok at nawalan ako ng balanse. Nasalo naman ako ni Sir Tristan.

"Whoa. Easy there." Binuhat niya ako, bridal style. Kaya naman, napahawak ako sa batok niya.

"I'll take you to your room. You need to rest." Tumango na lang ako at ngumiti.

                                                             **********************

Tristan's POV:

After I brought her to her room, I occupied my time observing the whole room.

I can sense that every corner of this room is filled with CCTV cameras.

I need to get to the control room. I need to investigate that place.

After an hour, she woke up. She stared at me for a moment.

"Exams, I almost forgot." She sat up.

"Take your time." I told her.

"Ready na naman ako, sir eh. Tara! Exam na tayo." She grinned at me . I just shook my head and smiled.

"Okay, wait here." I went out of her room and climbed down the stairs. I took my folder from the living room.

"Sir, gising na po ba si ma'am Chanelle?" A maid asked me.

I nodded.

"Ah, sige po. Dadalhin kolang po ang paborito niyang tsaa." the maid left.

I climbed up the stairs again and went inside Chanelle's room. I took out her exam sheet and gave it to her.

"Use another clean sheet for your solution. Write your final answer on the worksheet." She stared at me to her surprise.

"Sir, bakit ako lang ang may workshit? Ang daya! Di ako accountancy! " I smirked.

"Time's running, Ms. Zchiewenzie." I just received a death glare from her. Funny, this is a bit entertaining.

Knock! Knock! Knock!

"Ma'am Chanelle, nandito na po ang tsaa nyo."-maid

"Come in." I sat on the couch as the maid entered the room.

"Wow! Yaya petra, yan ba yung bagong green tea?" While they're chatting, I involuntarily stared at the window. There's a shadow.

I can sense danger.

"Chanelle, call me when you finish your exam. I just need to call someone." She nodded. I went to her veranda.

I observed around.

There's an unexpected visitor here. I took my spy pen from my pocket and put it in a flower pot. The lens of the spy cam is facing the door.

Then I took my phone from my pocket.

"Hello, tita. She just started answering her exams."

[Good. After you check the test paper, please accompany her for tonight. Did you set up the spy cam?]

"Yes. All set."-me

[Good. I need to go. I'm going to meet my husband today. Take care of Chanelle. Or else, pupugutan kita. Are we clear on that, Agent?]

"Yes. Bye." I hung up.

Now.. how do I get in the control room?

                                                       *********************

Chanelle's POV:

Bakit ang hirap? Now I'm starting to hate math.

Kahit plus at minus lang 'to, it's not as easy as 1, 2,3 or A,B,C.

I still need to balance the total of the debit and credit side.

"Sunugin ko na lang kaya 'to para tapos ang problema ko?" Napatungo ako. Hindi pwede. Grades ko ang nakasalalay dito.

Baka ma-Ysa ko 'to! Gets nyo?

Ysa = Uno

Nadamay pa ang bestfriend ko. Oh well! Ako naman si Alas! Di ba? Compatible kami? Si Uno at si Alas. Ganyan tawag sa 'min ni Dustin eh.

Pakshet! Kailangan kong matapos 'to! Fishtea ka din Amarah eh! Kung anu-anong iniintindi mo! Unahin mo ang exam mo!

Itinuloy ko na ang pagsosolve hanggang sa matapos ako.

Sana perfect!

"Done already?" Napalingon ako sa kapapasok lang na si sir Tristan.

"Yep! Check mo na sir!" I smiled at him.

"Okay. Let me see." Ibinigay ko na sa kanya ang exam sheet, solution paper ko at workshit.

"Anything wrong, Ms. Zchiewenzie?" Umiling ako.

Nakatulala pa talaga ako sa kanya wala ako sa Earth.

[Veranda. Someone's there] napakinggan ko sa earpiece ko. Isinuot ko iyon kanina habang wala si sir Tristan.

Okay. Get serious, Chanelle.

"Sir, excuse po, may kukunin lang ako sa closet ko." Tumingin muna siya sa 'kin bago tumango. Ibinalik niyang muli ang atensyon niya sa pagchecheck ng test paper ko.

Pagkapasok ko sa walk-in closet ko, agad akong nagpalit ng damit. Kinuha ko ang netbook ko sa isang cabinet. Nakasleep lang ito kaya pagkabukas ko, naka-on na kaagad ang netbook.

Pinanuod ko sa screen kung saan yung sinasabi ni Dustin. I need to get to the other room para mapuntahan siya sa veranda nang hindi napapansin ni Sir Tristan.

Think, Chanelle, Think.

[Ate, there's more of them. We need to inform sir Tristan. Di natin sila kaya.]

SCHEISSSE! (s**t!)

Hindi niya pwedeng malaman. Kaso, kung sinabi na ni Dustin, seryosong usapan na 'to.

"I'll tell him. Get into the secret room fast. Call someone from the control room. Ask someone to call the police, got that?"

[Yes, ate. Viel Gluck (Goodluck)]

"Viel Gluck.(Goodluck.)" I smiled.

Iniwan kong naka-on ang netbook ko bago ako lumabas ng closet.

"Sir, m-may tao po yata sa labas." Saktong inililigpit niya na ang gamit niya.

"Take a rest, Ms. Zchiewenzie. I'll go check." Tumayo na siya at aalis na sana nang pigilan ko siya. Hinawakan ko ang kamay niya.

"S-sir.." lumingon siya sa 'kin.

Napansin kong may bigla siyang hinugot sa likod niya. Nagulat ako nang malamang isang .45 caliber pala yun. Nakatutok ito sa 'kin.

Is he going to kill me?

He smirked.

"You're finished."