#Ceylin
Elimle yüzümü silip odamdan, kendi evimdeki odadan çıktım. Gözlerimi etrafta gezdirirken, hâlâ döndüğüme inanamıyordum. Burası, yeniden dönmeyi umut ettiğim evimdi!
“Benim evim!”
Bunu duymaya o kadar ihtiyacım vardı ki, keşke abim burada olsaydı da belki o söylerdi. Fakat geldiğimde evde değildi. Erhan kullanmam için telefon verse de, Canavar'ın hiçbir şeyini istemediğimden kabul etmedim ama Erhan yine de telefonu bırakmıştı.
“Abim birazdan gelir.”
Burnumu çekip gözlerimi evimde gezdirmeye devam ettim. Adımlarımı küçük salonda birkaç defa atıp, kapı pervazından oturma odasına baktım. Birkaç adım daha atmak istedim ama atamadım. Gözüm annemin yerine takılı kalırken, başımı önüme eğdim.
Canavar hemen gitmemi söylediği için annemi soramamıştım. Yolda gelirken Erhan'a sormuştum a
