บรรยากาศภายในห้องอึมครึม อบอวลไปด้วยความตึงเครียด ชายตัวโตยืนกอดอกมองร่างเล็กที่กำลังนั่งอยู่บนเตียง
“เลิกแสดงละครได้แล้ว คิดเหรอว่าแผนตื้นๆแบบนี้จะหลอกคนอย่างฉันได้” เสียงเรียบเย็น แววตาไร้อารมณ์ทำให้สาวน้อยเงยหน้าขึ้นมามอง รอยยิ้มบางเผยบนใบหน้าหวานที่ยังมีคราบน้ำตาบนแก้ม ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
เฮ้อ~
“เสียดายจัง จับได้ซะแล้ว แต่ก็เกือบแล้วใช่ไหมละคะ?” ยิ้มหวานจากคนตัวเล็กมองชายตัวโตราวกับเป็นเรื่องสนุก ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาใกล้
พรึบ!
อ๊ะ!
ร่างเล็กถูกกดลงบนเตียง สายตาคมเข้มจ้องเข้าไปในดวงตากลมสวยของคนที่อยู่ใต้ร่าง
“คิดจะทำอะไร ยัยตัวแสบ? ฉันกับเพื่อนไม่มีทางทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงหรอกนะ”
“พี่เวหาแน่ใจเหรอคะ?” คิ้วเล็กเลิกสูงเหมือนกำลังท้าทายชายหนุ่ม แต่ทว่ากลับเหมือนเป็นการยั่วอารมณ์ดิบภายในใจของเขาให้ตื่นขึ้น
“อย่าคิดทำอะไรแบบนี้อีก”
“ทำไมคะ? หรือว่าพี่ กลัว!”
“ห
