“หึ อย่าทำให้ตัวเองลำบากเลยค่ะ”
พูดจบคนตัวเล็กก็แทรกร่างลุกออกจากเตียง ใส่เสื้อผ้าเตรียมออกจากห้อง
“แป้งเป็นของพี่ ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ แป้งก็ไม่มีวันหนีพี่พ้น”
คนตัวเล็กเดินออกจากห้อง ความเจ็บปวดภายในใจของเธอไม่ได้ต่างจากเขาเลยสักนิด เพียงแต่สิ่งที่ตั้งมั่นยอมมาก่อนความรู้สึกของตนก็เท่านั้น มือเล็กปาดหยดน้ำตามองข้ามความรู้สึกของตัวเอง แล้วแทนที่ด้วยรอยยิ้มของชัยชนะ
ฉันนั่งรถออกมาจากคอนโดหรู ยอมรับว่ามันสับสนกับความรู้สึกเจ็บแปลกๆ ที่อยู่ภายในใจ น้ำตาที่เอาแต่จะไหลออกมาไม่ยอมหยุดทั้งที่บอกตัวเองว่าเราเป็นฝ่ายชนะ สายตาของเขามันยังอยู่ในความทรงจำของฉันตั้งแต่วันแรกจนวินาทีสุดท้าย
“ไม่ได้แป้ง เธอจะรักเขาไม่ได้ เธอไม่ได้รักเขาเธอแค่ชินกับการมีเขาอยู่ด้วยนานๆแค่นั้น เดี๋ยวอีกหน่อยก็ชินเอง” เสียงเล็กพูดเตือนตัวเองตลอดทาง
ผมตามเธอมาที่ร้านอาหารแต่สิ่งที่ผมเจอมีเพียงป้ากับลุงเท่านั้น ผมไ
