ตั้งแต่เล็กจนโตเธอถูกเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดี เรียกได้ว่ายุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แม้แต่รอยแผลเล็กๆก็ยังไม่เคยเกิดขึ้น ทุกกระเบียดนิ้วในร่างกายจึงเรียบเนียน ไม่มีรอยแผลเป็นหรือรอยฟกช้ำ ผิวพรรณขาวสะอาด ละเอียดดั่งปุยนุ่น
“เจ็บมากไหม?” เสียงเข้มดังมาจากด้านหลัง แต่ทว่าหญิงสาวกลับนั่งนิ่งมองเลือดที่ซึมออกมาจากหัวเข่าไม่ยอมละ
“พี่ถามว่าเจ็บไหมครับ?” เสียงนุ่มเรียบถามซ้ำ แต่คร่าวนี้เจ้าของเสียงเดินเข้ามานั่งลงข้างๆร่างเล็ก พร้อมกับช้อนอุ้มเธอขึ้นจากพื้นราวกับเจ้าหญิง
ใบหน้าหวานเบื้อนน้ำตามองเจ้าของอ้อมอกกว้าง หัวใจที่กำลังอ่อนไหวกลับพลิ้วไหวไปกับสายตาคู่นั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
ปากเล็กเบ้โค้งกลั้นหยดน้ำตาไม่ให้ไหล ก่อนซบเข้าหาแผ่งอกหนาของชายตัวโตเงียบๆ จนกระทั่งเดินขึ้นบันไดมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องรับลองของคลับ
“มีใครมาหรือยัง”เสียงเข้มถามการ์ดที่อยู่หน้าประตู พร้อมมองที่ประตูบานหนาเป็นสัญญาณใ
