“ค่าจ้างล่ะ ฉันจะได้ค่าจ้างเท่าไหร่? วันหยุด? สวัสดิการ? สถานที่ทำงาน? กฎระเบียบ? ตำแหน่ง?” คำถามจากคนตัวเล็กพรั่งพรูออกมาด้วยความอยากรู้สงสัย แต่ทว่าสายตานิ่งกลับเมินเฉยเอาแต่มองริมฝีปากเล็กที่กำลังขยับไม่ยอมหยุด
“ค่าจ้างเดือนละหมื่นห้า”
“จะบ้าเหรอ? เงินเดือนแค่นั้นแล้วเมื่อไหร่ฉันจะใช้หนี้หมด”
คนตัวเล็กส่งเสียงโวยวายทันทีที่ได้ยินค่าจ้างอันแสนน้อย
ในขณะที่สายตาเข้มมองนิ่ง เลิกคิ้วสูงเหมือนกำลังตั้งคำถามว่าเธอจะฟังเขาต่อหรือไม่ ไหล่เล็กยกสูงหายใจเข้าเต็มปอดรอฟังสิ่งที่เขาพูดต่อให้จบ
ใบหน้าบูดบึ้งท่าทางไม่พอใจกับค่าจ้าง แต่ทว่าอีกคนกลับแอบยิ้มมองท่าทางนั้นด้วยความพอใจ
“ไม่มีวันหยุด! ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอฉันจะเป็นคนรับผิดชอบ ส่วนหน้าที่ของเธอก็คือติดตามฉัน ไปทุกที่ ทุกเวลา ทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง ห้ามปฏิเสธหรือตั้งข้อแม้”
“เอาเปรียบกัน ชัด ๆ กดแรงงานกันเห็น ๆ ไอ้คนเจ้าเล่ห์”
“แ
