Chapter 3
1378 Words
Chapter 3
Grounded means no gadgets and less allowance. Lahat ng luho na meron ako, wala na. It's okay though, atleast napasaya ko si Donovan sa regalo ko sa kanya.
Malungkot ako habang pababa ng hagdan. Nakasuot na ako uniform. Ready ng pumasok.
Pagdating ko sa dining nag-uumpisa na silang kumain. Nag-uusap rin sila about work.
"Goodmorning baby." nakangiting bati ni Mama.
Bumeso muna ako sa kanya pati kay Papa kahit medyo masama ang loob ko. I understand that it's my fault pero kailangan pa ba talagang i-grounded ako?
Umupo na ako at nag-umpisa na akong kumain. My parents are still talking about their work pero hindi ko alam kung bakit napapunta sa akin ng topic.
"Zoila, give me your key before you leave." panimula na naman ni Papa. Tinutukoy niya ang susi ng Mio.
"O-Okay po, I'll give it you po after I leave the house." magalang na sabi ko.
"One more thing Zoila, don't do it again." aniya sa mahinahon na boses. Hindi kagaya kahapon na laging nakasigaw.
Tumango lang ako sa sinabi niya.
Alam ko namang mauulit at mauulit pa rin 'yon. Hindi na nga lang ako magpapahuli.
Pasaway ka talaga Zoila!
"At tsaka dumating na ang report card mo. Your grades are low. It's not you." dagdag na naman niya.
"Mag-aral ka ng mabuti. Hindi kita pinapaaral sa magandang eskwelahan para lang magbulakbol." patuloy pa rin siya.
Ako naman ay patuloy pa rin sa pagkain. 'Di alintana ang mga sinasabi niya.
I'm too guilty para ipagtanggol ang sarili ko sa mga sinasabi ni Papa.
"Arnold kumakain ang bata. Don't pressure your daughter." pigil na naman ni Mama kay Papa.
Binigyan lang ako ng ngiti ni Mama at tiningnan niya ako. Alam ko na ang ganyang tingin.
Tinging sinasabing huwag kong pakinggan si Papa. That Papa only want the best for me.
I do understand my Papa pero masyado siyang mahigpit. Yes, given na only child ako but he's gone too far. Masyado ng nakakasakal ang paghihigpit niya.
"Tapos na po ako." I said pagkatapos na pagkatapos kong isubo ang huling kutsara ng kinakain ko.
I bid my goodbye to them. Binigay ko rin ang susi ng Mio ko kay Papa.
Napapabuntong hininga naman akong naglakad palabas ng exclusive subdivision na tinitirhan namin.
Walang tricycle o pedi cab man lang dito. Mabuti nga at hindi kami kalayuan sa may kalsada.
Paglabas ko ng subdivision napangiti ako ng makita ko ang nakatalikod na bulto ng lalaki.
Likod pa lang niya kilala ko na.
Donovan.
Simula ng niligawan niya ako lagi na niya akong hinihintay dito. Kahit ngayong kami na ay ganito pa rin siya.
Napakamaalaga. Hindi lang mukha ang maipagmamalaki sa kanya pati ang kanyang ugali but I don't have enough guts para ipakilala ko siya sa parents ko.
Actually he's my first boyfriend and my first in everything. At hindi ako nagsisisi na sa kanya ko binigay ang pinakaiingatan ko. I trust him enough and our one and a half year relationship.
"Hi baby, goodmorning." bati niya sa akin.
"Goodmorning din baby." masayang sabi ko.
Nawala na ang lungkot ko kanina. Siya talaga ang happy pill ko. Makita ko lang siya buo na ang araw ko.
Ganito ba talaga kapag inlove? Nagiging corny.
Lagi ko na 'yan tanong sa sarili ko simula ng mainlove ako.
"Kamusta? Napagalitan ka na naman ng Papa mo?" he asked habang naglalakad kami.
Mas pinipili naming maglakad papasok sa school tuwing umaga.
Same school lang naman kami. I'm grade nine and he's a senior high student, grade twelve to be exact.
"As usual." nakapout na sabi ko. Mabuti nga hindi niya nakikitang nakapout ako.
Well Donovan is one heck of a PDA fan.
Inakbayan niya naman ako like he was comforting me.
"Dapat pala hinatid kita sa inyo that night." napapabuntong hiningang sabi niya. Feeling guilty too.
"Don't blame yourself. Nag-enjoy naman tayo diba?" ngumiti ako sa kanya. Convincing him that everything is okay.
Nang marealize ang sinabi ko ay nag-init ang mukha ko. I also heard Donovan chuckled.
What are you saying Zoila? You're bringing out that topic. Really?
Pagkastigo ko sa sarili ko.
"Baby as far as I can remember I'm the one who's--" siniko ko na siya dahil ayaw kong marinig ang sasabihin niya.
Narinig ko naman ang halakhak niya dahil sa ginawa ko.
"You're blushing." pang-aasar pa niya.
Habang naglalakad kami wala na siyang ginawa kundi asarin ako dahil sa pag-open up ko sa nangyari sa amin last Saturday night.
When I met him, I'm not that innocent. I have knowlegde for some mature stuffs that couples do nowadays.
Namula na naman tuloy ako when I remember my first time with Donovan. I don't know how to react.
"Just let out your moan, don't hold it" that's exactly what he said while he's pleasuring me with his tongue.
Nagulat din ako noong una kong nakita yung tinatago niya inside his pants. It was big, actually.
"K-Kasya ba yan sa akin?" kinakabahan pang tanong ko sa kanya noon. He just chuckled because of my question.
"Don't worry, baby. I will fit." that's what he said before.
Natigil ang pag-iisip ko ng past wild moments namin ni Donovan ng kausapin niya ako. He stopped teasing me ng pumasok na kami ng school.
Tinanggal na rin niya ang pagkaka-akbay niya sa akin.
Our school strictly prohibited Public Display of Affection.
"Baby nandito na tayo sa room niyo." mahinang sabi niya o mas tamang sabihin na bulong niya sa akin.
"Bye, Haze." binigyan ko siya ng tipid na ngiti.
Sumimangot naman siya dahil sa sinabi ko at tumalikod na rin ako at pumasok ng classroom.
Dito sa school, I called him Haze. 'Yon ang pagkakakilala sa kanya dito at tawag ng mga kaibigan niya. Hindi naman sikreto ang relasyon namin pero kakaunti lang talaga ang nakakaalam na kami na. Pero pag tinatanong ako kung kami na sinasabi ko lang na magbestfriend kami.
Maraming kakilala si Papa dito na teachers sa school. Hindi ko pa kayang harapin ang magiging reaksiyon niya kapag nalaman niyang nakikipagrelasyon na ako.
We are also not announcing to everyone that we're in a relationship. Hindi naman nila kailangan malaman. Ang mahalaga, we love each other.
"O, nandito na pala ang malandi." pagpaparinig ng kaklase kong si Janine.
Inirapan ko lang siya. Masyadong maganda ang mood ko para patulan siya.
"Zoila!" nakasigaw na tawag sa akin ni Cerene.
Sinalubong pa niya ako at ini-angkla ang braso niya sa braso ko. Sinabayan niya akong maglakad papunta sa upuan namin sa pinaka likod.
Pag-upo ko pa lang iniharap na niya agad yung bangko niya sa akin.
"Kamusta?" tanong niya na may mapaglarong ngisi.
"Grounded." tamad kong sagot sa kanya.
"Hindi 'yan ang ibig kong sabihin Zoila." aniya ng nakataas na ang kilay at hindi mapuknat ang ngisi sa labi.
"Anong sinasabi mo?" pagmamang-maangan ko sa kanya.
Sinimangutan niya ako dahil sa sagot ko.
"Ang daya mo naman. Magkwen--" hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil bigla ng dumating ang teacher namin sa first subject.
Kilala sa pagiging istrikta si Mrs. Flores.
Wala tuloy nagawa si Cerene kundi ayusin ang bangko niya at sa unahan na humarap. Maging ako ay napa-ayos ng upo.
Binati namin siya at nag-umpisa na ang klase. Sinubukan kong mag focus at makinig sa klase niya.
Naalala ko kasi na medyo nawawala ako sa focus simula ng maging kami ni Donovan. Kailangan kong makahabol para na rin magpa-impress kay Papa para maipakilala ko na sa kanya ang boyfriend ko.
Natapos ang klase sa dalawang subject ay thirty minutes break ang kasunod pero wala akong balak bumili kaya heto ako pinagkukulit na naman ni Cerene.
"Ano na nga? Ni-BJ mo ba?" pangungulit niya. Not thinking that we're inside the classroom, though mahina lang ang pagkakatanong niya. Ako lang ang makakarinig.
Napapailing nalang ako sa kanya. Kakaunti lang naman ang tao sa room dahil pumunta sa Cafeteria.
"Ano? Hindi mo ginawa? I told you gusto ng mga lalaki na--" hindi niya natuloy ang sasabihin ng sumabat na ako.
"Birthday s*x is enough for him." mahina kong sabi sa kanya para matigil na siya.
Nanlaki ang mga mata ni Cerene dahil sa sinabi ko.
Hindi ba 'yon ang gusto niyang marinig dahil kanina niya pa ako kinukulit.
Bakit ganyan ang reaksiyon niya?
May mali ba akong nasabi?
---
- Writer
