ฉาวน้อยที่วิเสกฉุกของป้อ

1100 Words

วันนี้เป็นวันหยุดของเธอที่ไม่ต้องไปร้านกาแฟ ร้านของเธอเปิดให้บริการทุกวัน แต่จะสลับวันหยุดกันสัปดาห์ละหนึ่งวัน แล้ววันนี้เธอก็ไม่มีเรียนทำขนม ดังนั้นหลังจากออร์แกไนซ์ส่งคนมารับขนมตั้งแต่เช้าหกโมงเช้า เพชรพลอยซึ่งโดนคลื่นลมทะเลสูบพลังไปจนหมดตัวจนถึงตีสี่ก็เดินเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง เอเดรียนยึดลูกเข้าไปกอดเป็นหมอนข้าง เหลือพื้นที่โล่งบนที่นอนให้เธอเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ เพชรพลอยขยับหมอนมาชิดกับเขา เอนตัวลงแล้วตะแคงเข้าหาแผ่นหลังของเจ้าตัวเล็ก ก้มลงจรดจมูกค้างบนหัวเล็กๆ ทุยๆ และหลับไปแทบจะทันที เอเดรียนลืมตาขึ้น เขาตื่นตั้งแต่เธอลุกออกไปจัดขนมแล้ว ชายหนุ่มยกแขนที่พาดอยู่บนตัวลูกขึ้นเกลี่ยผมที่ตกลงมาระดวงหน้างดงามให้เพชรพลอย อดเปรียบเทียบผู้หญิงสองคนนี้ไม่ได้ เปลือกตาบางจนเห็นเส้นเลือดมีขนตางอนยาวเป็นแพ ปากอิ่มสีแดง ต่างกันแค่รูปหน้าเพราะตอนนี้เจ้าตัวเล็กแก้มยุ้ยมาก อีกหน่อยก็คงหน้าเหมือนกับแม่ แต่ก็เป็นความมหัศจรรย์อย่างหนึ่งที่เวลาลืมตา สีตากลับเปลี่ยนให้เด็กน้อยหน้าเหมือนเขาไปได้ เค้าลางของคุณพ่อควงปืนยิงหนุ่มๆ ที่มาก้อร่อก้อติกลูกสาวเริ่มก่อตัวตั้งแต่เนิ่นๆ อดีตเขาฟันผู้หญิงมาเยอะ รู้ว่าเพลย์บอยน่ะมันร้าย! มีวิธีล่อลวงให้สาวๆ ขึ้นเตียงได้ง่ายๆ ก็เลยกลัวว่าลูกสาวของเขาจะตกเป็นเหยื่อบ้าง เขายื่นหน้าไปเพียงนิดก็ถึงหน้าผากมน ขยับไปอีกหน่อยก็ได้หอมแก้มนวล เลื่อนลงมาอีกก็ได้ขบกลีบปากอิ่ม มีความเคลื่อนไหวเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา น้องไข่มุกรู้สึกอึดอัดกับการเบียดตัวเข้ามาของพ่อ จึงออกแรงดิ้นและดันทั้งซ้ายและขวา เพชรพลอยขยับหมอนไปอีกข้างโดยอัตโนมัติ ตัวเล็กก็ยังไม่หยุดดิ้น จนในที่สุดหัวของแกไปก็ซุกอยู่ตรงก้นแม่ และขาฟาดไปบนจุดยุทธศาสตร์ของพ่อ “โอ๊ย” เอเดรียนสะดุ้งโหยง แต่ก็ไม่มีใครตื่นจากเสียงร้องของเขา เห็นลูกนอนสบายเขาก็ไม่ขยับ ที่พักเท้าชั้นดีวางตัวอย่างสงบรู้จักหน้าที่...ตราบใดที่ไม่ใช่ขาของคนเป็นแม่ มันก็ไม่ลุกขึ้นมาไล่งับ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือข้างที่นอนมากดยุกยิกสั่งงานแมตต์อีกซีกโลก... เรื่องหัวใจก็สำคัญ แต่งานเขาก็ไม่ทิ้ง เรียบร้อยแล้วก็หลับตามแม่กับลูกไปพร้อมรอยยิ้ม แต่ยิ้มได้ไม่นาน รอยยิ้มของเขาก็หุบฉับเมื่อมีอะไรมากระทบบนหน้า เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นเท้าอวบๆ นิ้วกลมๆ น่ากัด นี่แหละเท้าเดียวที่เขายอมให้ฟาดหน้าหล่อๆ ของเขา เอเดรียนหลับไปอีกครั้ง รู้สึกว่ามีอะไรมาจุ๊กๆ จิ๊กๆ อยู่บนขา แล้วก็มีหมอนมาฟาดลงบนกลางร่างเขา แต่ไอ้สิ่งที่จุ๊กๆ จิ๊กๆ ยังคงอยู่ “ลามก” เขาได้ยินเสียงของเพชรพลอยดังอยู่ข้างๆ จึงลืมตาขึ้น “ว่าผมเหรอครับ” เพชรพลอยเลื่อนสายตาไปที่หมอนบนตัวเขา “มาคึกคักขึ้นลำตอนนี้เดี๋ยวลูกจับหรอก” เขายิ้ม “มันเป็นแบบนี้ทุกเช้า มาช่วยกำราบหน่อยสิทูนหัว” เขาจูบต้นขาของเธอที่แทบจะนั่งขัดสมาธิเกยขึ้นมาบนหน้าของเขาแล้ว “ป้อก๋า คันมั้ย มุ...มุ...เกาให้” พอได้ยินเสียงพ่อ น้องไข่มุกก็ร้องเรียก เอเดรียนฉวยโอกาสยกหัวขึ้นวางบนหัวเข่าของเธอซะเลย จากนั้นก็เอี้ยวตัวมองไปยังที่มาของเสียง ก็พบว่าสัมผัสจุ๊กๆ จิ๊กๆ คือลูกสาวนี่เอง เขาจึงลุกขึ้นนั่ง “ยุงกักป้อก๋า” น้องไข่มุกกำลังเกาอยู่ที่ขาของเขา จากนั้นก็เอาเล็บกุดๆ จิกลงไป “แม่ก๋า ช่วยกัน” สั่งแล้วก็ลุกขึ้นมาดึงแขนแม่ให้ไปช่วยกันเกา เพชรพลอยเห็นขาของเขามีตุ่มแดงๆ หลายตุ่ม เธอก็เริ่มเกาให้เขาเพื่อเอาใจลูกสาว “สงสัยคุณจะโดนยุงกัดตอนรอฉันเปิดประตูเมื่อคืน” เพชรพลอยพูดขณะจิกเล็บเป็นเครื่องหมายบวกบนตุ่มที่แปรสภาพแล้ว “แม่ก๋า มุเกาเอง แม่ก๋าเกาตงนี้” น้องไข่มุกดึงมือแม่ออกจากเครื่องหมายบวก แล้วกดนิ้วตัวเองทับลงไป เพราะนิ้วเล็กๆ ไม่มีเล็บ แต่ก็อยากสร้างผลงานจึงมาเอาจากที่แม่ทำไว้ ส่วนแม่ก็ต้องไปทำเครื่องหมายบวกบนตุ่มอื่นต่อ “ลูกได้มาจากคุณเต็มๆ เลยนะ ไอ้ทฤษฎี” เอเดรียนลูบหัวลูก แล้วก็เลยมาลูบหัวเธอ “มันถ่ายทอดกันทางดีเอ็นเอค่ะ ยิ่งเกายิ่งมัน เอาเองก็มัน ถูกเกาก็มัน เอ่อ...” เธอสะดุดคำพูดตัวเอง มันชักจะสองแง่สองง่าม “ครับ ผู้รู้ว่าคุณชอบ” เขาโยกหัวเธอเบาๆ “ป้อก๋า คันมั้ย” “คันมากเลยครับ น้องไข่มุกช่วยพ่อเกาเยอะๆ เลยนะ” “พู่ พู่” น้องไข่มุกเกาเสร็จก็ก้มลงเป่าให้พ่อ “คันตรงนี้ด้วย ยุงกัดพ่อเจ็บจัง โอ๊ยๆๆๆ เจ็บ” เขาอ้อนลูกอย่างเจ็บปวดจนโอเวอร์ “พู่ๆๆ น่าฉงฉานป้อจัง ป้อก๋าเจะ” เป่าแล้วจู่ๆ ก็เบะปาก หน้าแดง น้ำตาไหลพรากอย่างง่ายดาย จากนั้นก็ลุกขึ้นมายืนกอดพ่อ ร้องไห้สะอึกสะอื้น “คุณบอกว่าเจ็บแถมยังร้องโหยหวน ลูกไม่รู้หรอกว่าคุณมันมารยา ก็นึกว่าคุณเจ็บจริงๆ น่ะสิ แกสงสารคุณ” เพชรพลอยลูบหลังลูก ช่วยปลอบขวัญ พลางสบตาค้อนเขาหน้าคว่ำ “พ่อหายเจ็บแล้วครับ น้องไข่มุกเป่าให้พ่อ พ่อหายเลย คนสวยของพ่อเก่งที่สุด” “มุ มุ...เก่ง” ชมตัวเองตามพ่อ แต่ก็ยังคงมีเสียงสะอื้น “เก่งที่สุด สาวน้อยที่วิเศษที่สุดของพ่อ” “ฉาวน้อยวิเฉกฉุกของป้อ” น้องไข่มุกพยายามเก็บคำจากพ่อให้ครบ “ส่วนคนนี้ก็...” เขาโอบแขนกอดเพชรพลอย “สิ่งที่สวยงามที่สุดในชีวิตของผม” “มุฉวยฉุก” “ฮื้อ แบ่งให้แม่มั่งสิครับ น้องมุกวิเศษสุด แม่ขาสวยสุด” เอเดรียนแตะจมูกกับจมูกลูก “มุฉวยฉุก” น้องไข่มุกไม่ยอม

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more