ฝากตัว…1/2
1186 Words
มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ทั้งคู่นั่งเบียดไหล่ใกล้ชิดกัน หากแต่ยังไม่มีอะไรเกินเลย ที่ผ่านมาเธอเองก็เหมือนแอบยั่วเขาด้วยการสวมชุดนอนแบบโนบรา ผ้าเนื้อบางออกมาเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มตอนกลางดึก ตั้งใจให้เขามองเห็นสรีระที่ซ่อนรูปอยู่ภายใต้เสื้อตัวโคร่ง นอนไม่ล็อกประตูห้อง แต่งตัวในชุดนักศึกษาเรียบร้อยสวมแว่นใสที่แท้ก็แอบยั่ว
“ฉันจะให้ของขวัญในวันเรียนจบ เธอจะสุขจุกอกจนลืมไม่ลง”
เสียงต่ำแหบพร่าแนบชิดอยู่กับลำคอ ริมฝีปากหยักลากไล้ไปตามไหปลาร้า อกอวบ พร้อมกับฝ่ามือที่กำลังปลดรังดุมจากเชิ้ตตัวใหญ่สอดเข้ามาลูบคลำก้อนเนื้อนุ่มหยุ่น เพียงแค่เห็นด้วยสายตาก็ทำเอาแข็งจนต้องเข้าไประบายในห้องน้ำด้วยความอดทนอดกลั้นเพื่อรอวันปลดปล่อย ก่อนที่ฝ่ามือจะเลื่อนผ่านกลางลำตัวลงมากุมเนินอวบอูมที่หว่างขา เพียงลูบไล้เบา ๆ ร่างบางในอ้อมแขนเขาก็สั่นเทิ้ม ครางเสียงอ่อนอ่อย เขากดฝ่ามือลงมาสัมผัสใช้ปลายนิ้วที่ยาวที่สุดกดลงตรงจุดอ่อนไหว ส่งผลให้ร่างบางแอ่นตัวขึ้น ทรวงอกที่ไร้บรายกสูง ดวงตาพริ้มหลับปล่อยศีรษะลงกับท่อนแขนที่ประคองท้ายทอยเธอไว้ริมฝีปากเผยอ
จักราผละใบหน้าออกห่างมองภาพเบื้องหน้าที่กำลังยั่วยวนในยามที่เธอเคลิบเคลิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะโน้มริมฝีปากลงมาประกบกับกลีบปากนุ่ม ดูดดึง ส่งเรียวลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กที่กึ่งขลาดกึ่งกล้าที่จะจูบตอบ ความร้อนเร่าแผ่กระจายไปทั่วร่างกายจนต้องระบายออกมาเป็นความเปียกชุ่มกลางกาย
“อา...”
เสียงครางแผ่วผ่านออกมากับลมหายใจอุ่นยามริมฝีปากผละออกจากกัน จักราก้มลงมาดูดเม็ดทับทิมที่กำลังชูชันสู้กับฝ่ามือที่กำลังเคล้นคลึงของเขา เช่นเดียวกับจันทร์เจ้าที่เบี่ยงใบหน้ามาจูบซับที่ขมับ มือเรียวช่วยจัดการเสื้อผ้าเขาราวกับผู้ชำนาญเรื่องนี้ ปลายลิ้นเล็กตวัดพลิ้วไหวทำเอาคนที่คิดว่าเธอไม่ประสารู้สึกตื่นเต้น ยามเมื่อเขาผละริมฝีปากออกจากการครอบงำทรวงอกก็จ้องหน้าถามเสียงเข้ม
“เคยมาก่อนเหรอ”
“มะ ไม่ค่ะ”
“แล้วทำไมเหมือนคนเคยผ่าน”
“จันทร์ไม่เคย แต่จันทร์เคยดู แล้วตอนนี้มันก็รู้สึกอยากทำ”
เธอตอบเสียงสั่นในดวงตามีประกายหวั่นไหวเมื่อคิดว่าเขาไม่เชื่อ และก่อนที่เขาจะทำอย่างอื่นต่อ ร่างบางกึ่งเปลือยเหลือเพียงเสื้อคลุมกับแพนตี้ตัวน้อย เลื่อนตัวลงมานั่งบนพื้นพรมอยู่ตำแหน่งกลางหว่างขาของเขา
“จันทร์อยากดูแลคุณให้เหมือนกับที่คุณดูแลจันทร์มาอย่างดี ให้จันทร์ได้ลองกับคุณก่อนนะคะ ถ้าทำไม่ถูกใจค่อยบอกจันทร์”
ดวงตากลมช้อนมองด้วยแววตาออดอ้อนเหมือนลูกแมว ทำอะดรีนาลินเขาพุ่งปรี๊ด หัวใจเต้นแรง เมื่อมือเรียวค่อย ๆ ปลดรังดุมกางเกงสแล็กรูดซิปลงมา จักราเอื้อความสะดวกให้เธอด้วยการยกสะโพกขึ้นเพื่อให้เธอถอดกางเกงเขาออกเหลือเพียงบ็อกเซอร์ หญิงสาวใช้มือลูบไล้แก่นกายแข็งที่เหยียดขยายเต็มที่ผ่านผ้าเนื้อนุ่ม มันสู้มือด้วยการขยับอยู่ข้างในเหมือนอยากออกมาสู่โลกภายนอกเต็มที เธอค่อย ๆ ดึงขอบบ็อกเซอร์ลงให้เห็นส่วนหัวหยักทีละนิด ทีละนิด ทำให้เจ้าของร่างหอบหายใจแรงลุ้นว่าแม่ตัวดีจะทำอะไรต่อไป
ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อได้เห็นของจริงกับตาเป็นครั้งแรก เธอเคยจินตนาการถึงเขาแต่ไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้ มือเรียวค่อย ๆ ลูบเนื้อแท้ที่โผล่พ้นออกมาพร้อมเมือกเหนียว เพิ่มความชุ่มชื่นติดปลายนิ้วมีกลิ่นฉพาะตัวที่ชวนให้อยากลองลิ้ม
และเมื่อดึงบ็อกเซอร์ลงลำกายแกร่งก็ดีดผึงออกมาเผชิญกับสายตาเธอ แก้มขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงปลั่งหลับตาสูดกลิ่นที่พึงประสงค์ ก่อนจะลืมตาขึ้นช้อนมองเขา ขณะที่มือยังไม่ขยับกอบกุม
“เฮียใช้ถุงยางเบอร์อะไรคะ ต่อไปจันทร์จะได้ซื้อมาไว้”
“ให้เดา ต่อไปจะได้ซื้อถูก”
ดวงตาคู่สวยดึงกลับมามองที่ความใหญ่โตและแข็งแกร่งราวกับตึกสูงที่ไม่กระเทือนกับแผ่นดินไหว เธอยิ้ม ทั้งกระดากและเขินอาย
“ต้องเป็นเบอร์ใหญ่สุดแน่เลย” ประเมินด้วยสายตาและสัมผัส
“รู้แล้วก็ซื้อมาตุนไว้เยอะ ๆ”
“ได้ค่ะ ผัวขา”
เธอขยิบตายั่ว ทำเอาคนมองใจสั่น ก่อนมือเรียวจะยกขึ้นมาลูบไล้ที่ส่วนปลายแผ่วเบาแล้วกอบกุมมันไว้ในอุ้งมือเธอ ทันใดนั้นจักราก็รู้สึกราวกับว่าโลกของเขาถูกเธอยึดไว้ทั้งหมด ไปไหนไม่รอดก็ตอนนี้ ยิ่งเธอรูดขึ้นลงมันยิ่งยวดกว่าความเสียว ใบหน้าคมเงยขึ้น หลับตา เป่าลมหายใจออกจากปากช้า ๆ ขัดกับความรุ่มร้อนที่กำลังจะปะทุ
“ให้จันทร์ทำเลยไหมคะเฮีย”
“อืม ทำเลย เอามันไปอยู่ในปากของเธอสิ”
โพรงปากอุ่นร้อนครอบลงมายังโลกของเขา กลีบปากนุ่มหุบเข้าสัมผัสกับลำกายแข็งที่ไร้กระดูกเป็นครั้งแรก แล้วค่อย ๆ ดูดมันช้า ๆ จนเจ้าของร่างครางเสียงต่ำ ยกมือขึ้นมาวางบนศีรษะทุยที่คลุมด้วยเส้นผมดำขลับเป็นธรรมชาติ
“ฉันชอบปากของเธอ”
“จันทร์ก็ชอบ...ของเฮีย”
“ปากดีจังนะ”
“ไม่ได้ดีแค่ปากค่ะ เดี๋ยวเฮียก็รู้”
เขาตาแข็งขึ้นทันควัน “ทำเป็น ไม่ใช่ว่าแอบไปทำกับใครมานะ”
ทันใดนั้นร่างสูงก็ลุกพรวด จับไหล่เล็กขึ้นมาแล้วผลักให้ลงไปนั่งที่โซฟาแทน โน้มตัวลงมาคร่อม
“ไม่ค่ะ ไม่เคยเลยจริง ๆ กับเฮียคนแรก สาบานได้ ไม่เชื่อเฮียก็ลองพิสูจน์สิ”
“ฉันพิสูจน์แน่ เดี๋ยวนี้...”
เป็นทีของจันทร์เจ้าบ้างที่ได้สัมผัสกับเรียวลิ้นของเขาที่ปาดไล้ไปทั่วร่างกายเธอ มันซาบซ่านเกินจะหาคำมาพรรณนาให้กับความรู้สึกนี้ ในคราแรกมันเจ็บร้าวหากต่อมาก็แสนรัญจวน ยิ่งเขากดลึกเธอยิ่งดำดิ่งลงสู่ความเวิ้งว้างที่แสนสุข จมอยู่ในภวังค์ที่ไม่อยากหลุดออกมา อยากให้เขาสัมผัสกอดรัดเธอแนบแน่นไปอีกนานแสนนาน
แต่เขาก็ไม่อยากเชื่อว่าจากเมียที่กำพร้าในวันนั้น จะไปสู่เมียที่กำแหงกับเขาได้ถึงเพียงนี้
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปอีกห้าปี...
- Writer
