“เป็นไง…ดีขึ้นหรือยัง” พลอยรินที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ถามขึ้น เมื่อปาลีนาที่พึ่งตื่นนอนเดินลงมาจากด้านบนของตัวบ้าน “ไม่ต้องมองหาหรอก เขากลับไปแล้วเมื่อกี้เองเพื่อนพึ่งมารับ เขาบอกว่าถ้าแกตื่นแล้วให้โทรหาเขาหน่อย”
“อืม…แล้วมือแกเป็นไงบ้าง”
“ปวดมาก นอนไม่หลับเลย ตื่นขึ้นมากินยาก็เอาไม่อยู่” พลอยรินจ้องมองมือของตัวเอง วันนี้เธอต้องไปหายาล้างแผลพร้อมยาทานมาไว้บ้างแล้ว
“หิวข้าวแล้ว ไปหาอะไรกินก่อนค่อยไปดูของเข้าคลินิกกัน” ปาลีนาเอ่ยชวน ก่อนทั้งสองคนจะเดินทางออกมาจากบ้าน
“เรื่องขโมยขึ้นบ้านทำไงต่อ”
“ก็ไม่ทำไง ให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ ฉันกับแม่ปลงแล้วล่ะ คงไม่ได้ของคืนมาหรอก ถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกัน”
“ดวงซวยจริงๆ ของฉันก็ถูกขโมยไป แต่ช่างมันเถอะเหมือนที่แกว่า ฟาดเคราะห์…” พลอยรินพูดพร้อมขำ เธอต้องมาฟาดเคราะห์ไกลถึงต่างจังหวัดเชียวนะรอบนี้
“ฉันรู้แล้วล่ะว่าเขาทำงานอะไร”
“อย่าบอกนะที่ไม่
