01 คำสาปไม่ไร้รัก
1542 Words
01
(เขตแดน)
*****
Rrrrrrr~ เสียงสั่นดังมาจากโทรศัพท์เครื่องหรูที่อยู่บนกองเสื้อผ้าบนพื้นห้อง ส่งเสียงรบกวนให้เจ้าของร่างอรชรที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงใหญ่ ขมวดคิ้วยุ่งอย่างหงุดหงิด หญิงสาวไม่ยอมลุกขึ้นมารับสายง่ายๆยังคงนอนปิดตาหลับ และสายโทรศัพท์ดับลงไปในที่สุด
Rrrrrrr~ ทว่า..เสียงสั่นจากโทรศัพท์ยังกวนใจ ผู้โทรเข้าไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ดวงตากลมโตลืมขึ้นสะลึมสะลือ ริมฝีปากอมชมพูพึมพำ “จิ้..น่ารำคาญ”
ฟรึ่บ ร่างเปลือยหย่อนเท้าลงจากเตียงก้าวมาคว้าโทรศัพท์ที่โยนอยู่บนกองเสื้อผ้า เมื่อเห็นรายชื่อผู้โทรก็ทำเอาเธอนั้นหน้ายุ่ง
[ธันวา] สายที่โทรเข้ามาคือเพื่อนชายคนสนิทของเธอ นิ้วเรียวปัดปุ่มสีเขียว เสียงแหบของคนพึ่งตื่นกรอกลงในปลายสาย “ฮัลโล..”
[“ทิชา..แกอยู่ไหนว่ะ..เมื่อคืนไม่กลับค่าย?”]
“อือ..ฉันอยู่โรงแรม” เธอตอบเพื่อนชายเสียงเรียบ ดวงตาที่ยังงัวเงียมองตรงไปที่เตียง ดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่ราวกับสีเลือดถูกวางไว้
“เออรีบกลับมาได้แล้ว..ช่วงบ่ายรุ่นพี่ปีสามเช็คชื่อนะโว้ย.. ”
“อือ..จะรีบกลับ” ทิชาเอ่ยพลางสาวเท้ากลับมานั่งบนเตียง หยิบดอกกุหลาบสีแดงขึ้นมาสูดดม
“ปกติทุกวันเกิดได้แต่สีขาว” เธอมองดอกกุหลาบสีแดงนิ่ง แต่คนที่ยังไมว่างสายโทรศัพท์นั้นโพล่งอย่างสงสัย
“อะไรของแกว่ะ..พูดจาให้ฉันงงอยู่เรื่อย?”
“ไม่มีอะไรหรอก..แค่นี้นะ” นิ้วเรียวกดตัดสายโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงอย่างไม่ใยดี ดวงตากลมโตมองกุหลาบแดงนิ่ง ทำให้เธอนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเด็ก ในทุกๆปีที่เป็นวันเกิดจะได้รับดอกกุหลาบขาวหนึ่งช่อวางอยู่บนหัวนอน แต่ทว่า..กับไม่เคยเห็นผู้ให้สักครั้ง
“สีแดงก็สวยดี..” กุหลาบสีแดงดอกใหญ่ถูกวางลงบนโต๊ะข้างหัวเตียง ทิชาคว้าผ้าขนหนูมาพันร่างโป๊เปลือยของตัวเอง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกาย
ห้องกระจกฝักบัวที่มีสายน้ำไหลลงมาชโลมกายสาว ทิชามองตัวเองในกระจกที่สะท้อนให้เห็นร่างทุกส่วนก็ทำหน้านิ่งค้าง เมื่อเห็นร่องรอยที่ชายหนุ่มทำทิ้งไว้ ไม่ว่าจะเป็นซอกคอ ใต้ราวนม แม้แต่ใต้สะดือ ต้นขา เขาทิ้งรอยสีแดงไว้
“ผู้ชายคนนั้น..ทำไมดวงตาของเขาถึงดูไม่ใช่มนุษย์?” ทิชาพึมพำอย่างนึกสงสัย รวมถึงหน้าตาของเขาที่ดูหล่อเหลามาก
“ฉันกับเธออายุห่างกันหลายสิบปี”
"...." คำพูดของเขาลอยเข้ามา นี่คือสิ่งที่แทบไม่เชื่อ เขาดูหล่อน่าตาดีราวกับคนอายุยังไม่ถึงสามสิบ ทิชาเอาแต่คิดถึงชายผู้นั้น แต่ก็ต้องรีบสลัดความคิดออกจากในหัว เขาก็แค่ผู้ชายที่ร่วมเตียงด้วยกันแค่คืนเดียว จากนี้เธอคงไม่มีทางได้พบเจอกับเขาอีก ถือซะว่าเขาเป็นแค่คนที่มาเปิดประสบการณ์ให้
*:*
ทิชากลับมาค่ายที่พักของมหา'ลัยในเวลาที่เลทไปมากพอสมควร ใบหน้าหวานหันมองซ้ายมองขวาเห็นกลุ่มเพื่อนชายนั่งรวมกันอยู่มุม เมื่อกำลังจะเข้าไปหาแก๊งเพื่อน ดันมีเสียงสุขุมเรียกไว้ก่อนเธอจึงหยุดตวัดหน้ามอง
“น้องทิชา..ไปไหนมาครับ..เขาเช็คชื่อกันไปแล้ว”
"...." ทิชาทำเงียบใส่รุ่นพี่คณะ เธอไม่มีคำใดจะเอ่ย
“พี่เขตแดนบอก ถ้าน้องทิชามาแล้วให้ไปพบด้วยครับ” เขตแดนที่ว่าก็คือประธานนักศึกษาที่เป็นผู้ดูแลของการมาค่ายแลกเปลี่ยน
“ค่ะ” ทิชาตอบรุ่นพี่ตรงหน้าเพียงสั้นๆ แล้วแยกตัวออกมาอีกทาง
ก๊อกๆ เพียงไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก เขตแดนที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำพยักหน้าให้หญิงสาวเดินเข้ามา
“เมื่อคืนน้องไปไหนมาครับ?” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยถาม จ้องมองหญิงสาวที่กำลังถอดเสื้อโค้ทตัวในออกเหลือเพียงชุดเดรสสีดำตัวยาวแนบเนื้อ
“พี่แดนเช็คชื่อให้ทิชาด้วยสิคะ..พอดีเมื่อคืนทิชาไปปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนเก่า” เจ้าของร่างอรชรเข้ามาทิ้งตัวนั่งบนตักเขตแดนที่อยู่บนโซฟา
"...." เขตแดนมองร่างหญิงสาวที่อยู่บนตัก ลำแขนหนาของรุ่นพี่หนุ่มจึงโอบรัดเอวไว้หลวมๆ
“เดี๋ยวนี้กล้าแล้วหรือ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวที่เคยเป็นอดีตแฟนเก่า ที่ต้องเลิกรากันไป ต้นเหตุก็มาจากผู้เป็นพ่อกับพี่ชายฝาแฝดของเธอ
“กล้ามากกว่าที่พี่แดนคิดอีกค่ะ”
"...." เขตแดนชะงักนิ่งค้างทันที เมื่อถูกริมฝีปากอวบอิ่มฉวยจูบปากรุ่นพี่หนุ่มอย่างดุเดือด ทิชาโอบลำคอรุ่นพี่หนุ่มแทรกลิ้นเข้าพันด้วยความเร็ว ภาพซ้อนเหตุการณ์เมื่อคืนระหว่างผู้ชายที่เธอพึ่งผ่านเซ็กซ์อันเร่าร้อนมาฉายทับซ้ำอีกครั้ง เจ้าของใบหน้าหวานหลับตาพริ้ม
“อืม..” ฝ่ายเขตแดนที่เริ่มเกิดอารมณ์ เขาถอนจูบออกรัดเอวคอดนอนลงบนโซฟา ชุดเดรสสีดำถูกกระชากลงรวมถึงชั้นใน อกอวบอิ่มแยกออกจากกันตั้งชูชัน
"...." ร่องรอยแดงและรอยเขี้ยวฟันมีอยู่เต็มบริเวณใต้เต้าอวบ เขตแดนรู้สึกเจ็บใจไม่น้อย เขาไม่ใช่คนแรกของเธอ มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบเคล้นสองเต้าที่เต่งตึง
“อ่ะ..เบาๆ” ทิชาเบหน้าบิดเบี้ยว ลืมตามองเขตแดนอย่างไม่พอใจ เธอเริ่มหมดอารมณ์จะลุกขึ้นนั่งแต่ก็ถูกผลักให้ล้มลงนอนบนโซฟา
“พี่จะทำอะไรคะ?” ทิชานอนมองเจ้าของร่างตัวโตที่กำลังปลดเชือกชุดคลุมออก
“พี่ต้องการ..พี่รอเวลานี้จากหนูมานาน” เขตแดนพูดความต้องการของตัวเอง เขาดึงท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์มาชักต่อหน้าต่อตาหญิงสาว
"...." ทิชามองภาพตรงหน้านิ่ง ของเขาขนาดไม่เท่ากับผู้ชายคนเมื่อคืนของเธอเลย ก็เอาเถอะมันเลยเถิดมาขนาดนี้แล้ว
“ใส่ถุงยางด้วยค่ะ” หญิงสาวเอ่ย เธอไม่คิดว่าตัวเองจะถลำลึกมาได้ขนาดนี้ แต่เขตแดนยังเป็นผู้ชายที่เธอยังเหลือเยื่อใยให้อยู่
“ครับ..” เขตแดนลุกไปหยิบกล่องถุงยางมาพร้อมเปิดหยิบซองขึ้นมาฉีกออกพร้อมสวมใส่ตรงหน้าหญิงสาว เมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จรุ่นพี่หนุ่มเลยหันมามองร่างอรชร เขาถกชุดเดรสขึ้นไปบนเอวคอด ตอนนี้เหลือสิ่งปกปิดเพียงแพนตี้ลายลูกไม้สีดำ มือหนาจึงลูบไล้ไปมาอย่างอดใจไม่ไหวที่จะเอาท่อนความเป็นชายของตัวเองไปถูไถตรงร่องสาว
“อ๊ะ..” ทิชาครางร้องเบาๆ เขตแดนเด้งสะโพกสอบใส่อย่างไม่สอดใส่ เมื่อเห็นจุกอมชมพูที่กำลังชี้หน้าริมฝีปากหนาโน้มลงไปดูดเลียเบาๆ
"...." ทิชานอนแน่นิ่ง จู่ๆจากที่เธอกำลังมีอารมณ์กับเริ่มรู้สึกไม่ชอบ มือเรียวจึงยกพยายามดันหัวรุ่นพี่หนุ่มให้ออกจากเต้าอวบอิ่มของตัวเอง
“อืม..” เขตแดนดูดคลึงยอดจุกชมพูอย่างมูมมามจนเกิดเสียงอันน่าเกลียด
“หยุด..หยุดเดี๋ยวนี้..อื้อ!” ทิชาส่งเสียงร้องห้าม พยายามใช้แรงที่มีดันหน้าอกหนาออกจากตัวก็ไม่เป็นผล หญิงสาวดีดดิ้นไปมา ต่อต้านสุดฤทธิ์
"หยุด..ทิชาไม่อยากแล้ว" เสียงเล็กร้องห้าม แต่คนมีอารณ์นั้นไม่ยอมหยุด เขตแดนเลื่อนมือล้วงเข้าไปในแพนตี้ตัวจิ๋ว
"อ๊ะ..หยุด!" ใบหน้าหวานส่ายไปมา จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งทำให้เขตแดนต้องหยุดการกระทำ
เพล้ง!! เพล้ง!! เพล้ง!! ข้าวของในห้องถูกลมบางอย่างพัดกระจัดกระจาย ของตกแต่งมีราคาหล่นแตกเสียงดังจนดูน่ากลัว ในห้องนี้ไม่ได้เปิดหน้าต่างแต่มีลมแรงๆพัดเข้ามาราวกับเป็นพายุ
เขตแดนรีบออกจากร่างหญิงสาวแล้วสบถออกมาด้วยสีหน้าตกใจ "เห้*ยอะไรว่ะเนี่ย!"
ปึก!! เศษกระจกแหลมถูกกระแสลมแรงพัดเข้าเจาะหัวเขตแดนเต็มๆจนส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บ "โอ้ย!"
"..!!" ด้านทิชาที่ตั้งสติได้ก็รีบสวมใส่เสื้อผ้า วิ่งออกจากห้องนี้ทันทีโดยไม่สนใจว่าเขตแดนจะร้องโอดโอยเสียงดังแค่ไหน
"บ้าที่สุดเลย" ทิชาวิ่งกลับมาในห้องพัก ทำไมเธอถึงมีความรู้สึกผิดแบบนี้ ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอไม่ได้มีคนรักเป็นตัวเป็นตน ทำไมตอนจะทำเรื่องอย่างว่ากับเขตแดนถึงได้รู้สึกผิดและเกลียดตัวเองมาก
“คอยดูว่าเธอจะได้รับบทเรียนอะไรจากฉันบ้างทิชา” เสียงเย็นยะเยือกดังอยู่ใกล้ๆใบหู
"...!!" ทิชาตกใจรีบหันมองซ้ายขวากับไม่พบว่ามีใครอยู่ในห้อง เพราะเมื่อกี้มั่นใจว่าไม่ได้หูแว่วไปเอง เธอจึงรีบออกจากห้องนี้ทันที
~✧✧✧~
- Writer
