มีเมียเป็นลูกศิษย์
997 Words
โทรศัพท์มือถือดังครืดอยู่ข้างเตียง แต่ธีรกรไม่ได้ตื่นเพราะเสียงของมัน สาเหตุที่แท้จริงน่าจะมาจากเขารู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในสมรภูมิมาสักพัก ตอกย้ำด้วยหมอนที่เพิ่งลอยข้ามหัวไปหมาดๆ
เน๊ะ เกือบไปแล้ว
ชายหนุ่มสะลึมสะลือปรือตาขึ้นมาทันเห็น แต่ก็ปล่อยให้มันนอนแอ้งแม้งข้างเตียงไปอย่างนั้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ อีกมือโอบตัวการที่ไม่รู้ว่ารำคาญเสียงหรือรู้สึกว่าเขาขยับก็เลยขยับตามมาไว้ข้างตัว
“ธีรกรครับ”
เสียงมึนๆ ตอบกลับปลายสาย ยัยกระดิ่งหมาแปลงร่างเป็นแมวเบียดตัวซุกกับอกเจ้าของละเมออู้อี้ เขาฟังไม่ค่อยถนัดแต่จับใจความได้ว่าน่าจะยังเสียขวัญเรื่องเมื่อคืน เพราะพอลูบหัวปลอบ เสียงงึมงำก็เบาลง
“สวัสดีครับอาจารย์ ผมนพดล จีพีจากเอ็นจีเอชขอคอนซัลท์คนไข้ endocarditis มี prolong fever มาแปดวันแล้วครับ”
ถึงยังไม่ทันตื่นดี แต่ก็พอรับได้ที่เป็นเคสจากเอกชน ไม่ใช่เรสซิเด้นท์โรงเรียนแพทย์หายไปไหนกันหมด
แต่… หือ??
คิ้วเข้มขมวดฉับ หันไปมองนาฬิกา คนไข้ติดเชื้อมีไข้มาแปดวัน… ฉุกเฉินตรงไหน
“ครับ มีคอมพลิเคชั่นอะไรอีกหรือเปล่า”
อาจารย์หมอถามต่อ ยิ่งพอนึกได้ว่าเคสนี้มันผ่านเจนฯ เมดมาถึงสเปเชียลลิสต์อย่างเขาได้ยังไงตอนยังไม่หกโมงเช้าเสียงที่ใช้จึงเข้มขึ้นอีกสองระดับ ทำเอายัยเหมียวข้างกายหน้ามุ่ยส่งเสียงอืออาประท้วง ธีรกรก้มลงกดจูบบนขมับคนในอ้อมแขนให้หลับต่อ เขาไม่ได้ดุเธอสักหน่อย
“เป็นคนไข้ชายอายุหกสิบปี รีเฟอร์มาจากโรงพยาบาลศูนย์ aortic valve regurgitation เชื้อ Strep. Viridian ครับอาจารย์ โรงพยาบาลเดิมส่งเคลียร์ฟันแล้ว ตอนนี้ออน Ceftriaxone ร่วมกับ gentamycinเชื้อเซ็นส์ต่อยานะครับ แต่ไข้ไม่ลดเลย อยากปรึกษาว่าเข้าข่าย drug fever หรือเปล่าครับ”
หมอทั่วไปขอความคิดเห็น อาจารย์เฉพาะทางนิ่วหน้าคิดถึงเปอร์เซ็นต์ความเป็นไปได้ที่ค่อนข้างต่ำ
“ซีบีซีดูหรือยัง อีโอซิโนฟิลเป็นไง”
“เจาะแล้วกำลังตามผลอยู่ครับ แต่ผลจากโรงพยาบาลเดิมล่าสุดเมื่อเย็นวานเม็ดเลือดขาวยังสูง ค่าอีโอซิโนฟิล เอ่อ… ปกติครับ”
เสียงฉะฉานตอนท้ายชักเริ่มตะกุกตะกัก คงรู้ตัวแล้วว่าพลาดอะไรไป ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะหมอเวรหรือนักศึกษาเขาก็ไม่ใจดี
“อือ นั่นล่ะ คิดว่าไม่น่าใช่ drug fever นะ”
แต่ตอนนี้มีเมียเป็นลูกศิษย์ ทุกอย่างเลยดูซอฟลง จนคนฟังยังตกใจ
หมอที่นอนกอดเมียวินิจฉัยเบื้องต้น บอกหมอเวรให้ไปคอนเซาท์หมอหัวใจด้วย เคสนี้เขาสงสัย paravalvalar abcess
ร่างสูงหยัดกายเอนพิงพนักในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน คนตัวนุ่มนิ่มใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันพาดแขนมากอด ขาก่าย พึมพำว่าหิว
ธีรกรลอบกลั้วหัวเราะ เออนะ มันก็น่าอยู่หรอก จะไม่หิวได้ยังไง เมื่อตอนหัวค่ำโดดลงจากตึกหนีตาย ตกดึกยังมาถูกเขากินไปไม่รู้กี่รอบ แต่ในครัวก็ไม่มีอะไรนอกจากเบียร์กับน้ำ คุณหมอหนุ่มส่ายหน้า ไม่เหมาะกับคนเป็นโรคกระเพาะอย่างแรง แถมเมื่อคืนเขาก็ฟัดเธอหนักไปหน่อย ไม่รู้ต้องกินยาลดไข้หรือเปล่า
เสียงขรึมให้คำปรึกษาคนไข้ที่โรงพยาบาล ส่วนหน้าผากก้มลงไปวัดอุณหภูมิคนไข้พิเศษในอ้อมกอด ถึงได้รู้ว่าเสื้อที่หาให้ใส่เมื่อคืนไม่ได้ช่วยอะไรเลย กลัวเธอหนาว แต่เขาเริ่มร้อน เสื้อเขาตัวใหญ่เต้าอวบเลยหกล้นออกมาบดเบียดแนบชิด
นอกจากละเมอเก่งแล้วยังดิ้นเก่ง เมื่อคืนเขาทับเธอ แต่ตอนนี้นัทธ์กมลแทบจะสิงร่างเขาอยู่แล้ว ผ้าห่มถูกถีบลงไปกองปลายเตียง มือเล็กปัดป่าย จะตรงไหนเขาก็ปล่อยให้เธอลูบคลำได้ตามสบาย นายแพทย์หนุ่มสั่งตรวจแลปเพิ่มอีกสองสามตัว ไม่มีอะไรแล้วก็ตัดบท จะได้ออกไปหาอะไรให้คนตัวเล็กกิน เดี๋ยวโรคกระเพาะได้กำเริบพอดี
แต่มืออยู่ไม่สุขที่ลูบไล้ผ่านหน้าท้องเลื้อยเข้าไปในขอบกางเกง แล้วจับหมับเข้าที่ของเด็ดในนั้นอย่างพอดิบพอดี
ยัยกระดิ่งหมา!!
“อือ หิว”
คนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวทั้งลูบทั้งคลำทำหน้ายุ่ง คุณหมอครางเสียงต่ำในลำคอ กัดกรามแน่น
หิวอะไร!! ทีเมื่อคืนให้ลองล่ะบอกไม่กล้า เขาจะเป็นฝ่ายทำให้ก็ไม่ยอม ธีรกรก้มลงมองมือทั้งเล็กและขาวที่ยังยุ่มย่ามอยู่บนท่อนเอ็นกึ่งกลางกายจนตอนนี้เขาเริ่มแข็ง เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งร่นขึ้นมาเผยให้เห็นขาเรียวเลยไปถึงไหนต่อไหน อกข้างบนก็เปิดอ้าซ่าขาวแยงตาน่าขย้ำ
ข้าวชงข้าวเช้าไม่ต้องกินมันแล้ว ลักหลับจับกดเตียงแม่งเลย เอาจนป่วยเองเขาก็รักษาเองได้
สมองไม่ทำงานแล้วตอนนี้ เร็วทันกับเลือดทั้งตัวที่ไหลไปรวมอยู่จุดเดียวกับที่มือเล็กจับ ชายหนุ่มจับร่างบางพลิกหงาย ซุกหน้าลงบนความออแกนิกที่ชอบด้วยอารมณ์กำลังหื่นเข้าขั้น แต่ไปได้ไม่ถึงไหน
พลั๊ก !!
*aortic valve regurgitation โรคลิ้นหัวใจเออร์ติกรั่ว
*Strep. Viridian เชื้อ Streptococcus viridans แบคทีเรียก่อโรคในช่องปาก ที่สามารถเคลื่อนที่ไปทำให้เกิดการติดเชื้อบริเวณลิ้นหัวใจ ซึ่งอันตรายมาก
* Ceftriaxone และ Gentamycin ชื่อยาฆ่าเชื้อเเบคทีเรีย
*drug fever อาการไข้เนื่องจากการแพ้ยา
*paravalvalar abcess ฝีที่ขอบลิ้นหัวใจ
- Writer
