NIKAY
Ilang oras pa sila nanatili sa bahay. Hindi na rin ako bumaba at nanatili lamang ako sa kwarto ko. At saka, nag-iisip ako ng paliwanag ko kay Kenneth. Parang nahihirapan ako kung paano ko sasabihin sa kanya ang pag-alis ko.
Napasulyap ako sa phone ko, tumatawag si Kenneth. Mabuti naman nauna ito tumawag sa akin. Hindi ako tumatawag sa kanya dahil baka ayaw muna niya ng kausap. Pero ngayon ay mukhang okay na siya.
"Hello," sagot ko.
I heard his heavy sigh. Siguro ay nakonsensya ito sa inasal nito kanina.
"I'm sorry." Sinasabi ko na ng ba.
"It's okay. Okay ka na?"
"Where are you?" sa halip ay tanong nito.
"Nasa kwarto ako. Why? Pupuntahan mo ako?"
"No. I'm just checking you."
Ako naman ang napabuntong-hininga. Mukhang hindi pa siya okay. Hindi ko tuloy alam kung paan
