BAD HEARTLESS 1 ประทับใจ

1179 Words

ย้อนไป 4ปีก่อน @โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง ตึกตึก เสียงสองเท้าบางของหญิงสาวที่สวมใส่ชุดนักเรียนมัธยมปลายกำลังเดินไปยังห้องประชุมแห่งหนึ่งภายในโรงเรียนเอกชนชื่อดังด้วยความเร่งรีบไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างใดๆ จนกระทั่งเธอเดินผ่านสนามฟุตบอล “ลินดา ระวัง!!” เสียงชายคนหนึ่งตะโกนเรียกชื่อเธอดังขึ้นมา ทำให้หญิงสาวเจ้าของชื่อหันกลับไปมองตามเสียงนั้นแล้วก็ต้องตาลุกแววด้วยความตกใจขึ้นมาทันทีเมื่อพบว่าลูกบอลกำลังลอยเข้ามาตรงหน้าของเธอ “กรี๊ดดด” ด้วยความตกใจเธอทำอะไรไม่ถูกจึงหลับตาแน่นและกรี๊ดร้องออกมาเสียงดัง พรึ่บ ปั่ก! แต่จู่ๆ ก็มีใครบางคนเข้าดึงตัวเธอหลบไปอีกทาง ทำให้ลูกฟุตบอลลอยเข้ามาโดนหลังของเขาเต็มๆ “เฮ่ออ” ร่างบางลืมตาขึ้นก่อนถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจที่ไม่ได้โดนลูกบอลอัดเข้าหน้า แล้วเมื่อเธอได้สติก็หันกลับมาหาคนที่ช่วยเธอไว้ “ขอบคุณนะคะ พี่เป็นไรไหมคะ” ร่างบางเอ่ยขอบคุณก่อนจะถามขึ้นทันที ที่เธอเรียกเขาว่าพี่เพราะเธอเห็นดาวบนปกเสื้อนักเรียนของเขาซึ่งมันมากกว่าเธอหนึ่งดาว เธอจึงรู้ว่าเขาเป็นรุ่นพี่ของเธอ “ไม่เป็นไร” ร่างสูงตอบกลับมาเสียงเรียบนิ่ง “ขอโทษด้วยนะ เป็นไรไหม” ผู้ชายคนที่เตะลูกบอลรีบวิ่งมาขอโทษทันที “ไม่เป็นไรค่ะ” ร่างบางก็ตอบกลับไป ผู้ชายคนนั้นก็พยักหน้าก่อนจะเอ่ยขอโทษอีกครั้งและเดินไปเก็บลูกบอลวิ่งกลับไปที่สนามบอลทันที ร่างสูงทำท่าจะเดินออกไปร่างบางก็มองตามเขาไปแล้วสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นเสื้อนักเรียนสีขาวของเขาที่ด้านหลังเปื้อนเป็นรูปวงกลม ซึ่งก็เดาได้ไม่ยากว่าเขาต้องโดนลูกบอลอัดใส่แน่ๆ “พี่คะ” ร่างบางจึงเรียกเขาเสียงดังก่อนจะรีบเดินไปหาเขาทันที “มีอะไร” ร่างสูงก็หันกลับมาถามเธอเสียงเรียบตามนิสัยของเขา “เอ่อ หลังพี่เปื้อนอ่ะค่ะ” ร่างบางพูดขึ้นด้วยความกังวลเพราะที่เขาต้องมาเจ็บตัวโดนบอลอัดใส่และเสื้อเปื้อนก็เพราะช่วยเธอ ร่างสูงที่ได้ยินร่างบางบอกก็พยายามหันกลับไปมองเสื้อตัวเองแป๊บนึงก่อนจะหันกลับมามองหน้าเธอ “ฉันเช็ดให้นะคะ” ร่างบางเอ่ยบอกก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองในกระเป๋ากระโปรงออกมาเดินไปยังด้านหลังของเขาเพื่อจะเช็ดรอยเปื้อนให้ “พี่เจ็บไหมคะ” เธอถามเขาด้วยความกังวล “ไม่” ร่างสูงบอกไปแค่นั้นก่อนจะยืนนิ่งให้ร่างบางเช็ดเสื้อให้ “ไอ้กราฟฟิค ไปเร็วจะประชุมแล้ว” เสียงเพื่อนของร่างสูงตะโกนขึ้นมาทำให้ทั้งคู่หันไปมองตามเสียงนั้น “เสร็จแล้วใช่ไหม” ร่างสูงหันไปเอ่ยถาม ร่างบางก็พยักหน้าตอบไป “ขอบใจ” ร่างสูงเอ่ยตอบกลับด้วยใบหน้านิ่งเรียบก่อนจะเดินตามเพื่อนของเขาไปยังห้องประชุมทันที ร่างบางที่ยืนอยู่ที่เดิมก็มองตามแผ่นหลังนั้นไปด้วยความรู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องเจ็บตัว ถึงร่างสูงจะบอกไม่เจ็บ แต่เธอรู้ว่ามันต้องเจ็บแน่ๆ เพราะลูกบอลลอยมาอัดเต็มแรงขนาดนั้น “ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” ร่างบางตะโกนออกไปเสียงดังแม้ว่าร่างสูงจะเดินไปไกลแล้วก็ตาม ถ้าเธอไม่ได้เขาช่วยไว้ลูกบอลคงลอยเข้ามาอัดใส่หน้าเธอเต็มๆ ไปแล้ว เธอรู้สึกประทับใจเขาจริงๆ @ห้องประชุมสภาโรงเรียน “ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ” หลังจากที่เหตุการณ์เมื่อกี้ผ่านไป ฉันก็รีบวิ่งมายังห้องประชุมทันทีเพราะก่อนที่เกือบจะโดนลูกบอลอัดใส่ฉันกำลังรีบมาประชุมและตอนนี้ก็สายแล้วด้วย “มานั่งสิ” อาจารย์ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะประชุมเอ่ยขึ้น ฉันจึงก้มหัวให้อาจารย์และรีบเดินไปนั่งที่เพื่อนชี้ให้นั่งทันที เมื่อนั่งที่เรียบร้อยฉันจึงเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับร่างสูงที่ช่วยฉันไว้นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน “สำหรับการเลือกตั้งประธานโรงเรียนและคณะกรรมการชุดใหม่ก็ผ่านไปอย่างเรียบร้อยดี” อาจารย์ปลาซึ่งเป็นที่ปรึกษาดูแลคณะกรรมการของโรงเรียนเอ่ยขึ้น เนื่องจากโรงเรียนแห่งนี้จะมีการเลือกตั้งประธานและคณะกรรมการโรงเรียนใหม่ทุกปี โดยจะให้นักเรียนชั้นม.4 ลงสมัครเลือกตั้งแย่งชิงประธานนักเรียนและเลือกคณะกรรมการในแต่ละปี เพื่อเตรียมตัวศึกษาเรียนรู้งาน เนื่องจากประธานนักเรียนในแต่ละรุ่นจะหมดวาระเมื่อขึ้นชั้น ม.6 เพราะโรงเรียนมีนโยบายให้นักเรียนชั้นม.6 เตรียมตัวสอบ O-NET และเตรียมสอบ TCAS เพื่อเข้ามหาลัยอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนใดๆ ก็ได้ จึงทำให้ต้องมีการเลือกตั้งประธานนักเรียนรุ่นใหม่ตั้งแต่ ม.4 เพื่อเรียนรู้งานเมื่อประธานรุ่นปัจจุบันขึ้นม.6 จะได้สานต่องานได้ในทันที “และปีนี้เราก็ได้ประธานคนใหม่ที่จะบริหารโรงเรียนในปีหน้าหลังจากประธานคนปัจจุบันหมดวาระแล้ว เชิญแนะนำตัวได้” “สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อนางสาวลินดา กิตติวัฒนา อยู่ ม.4/1 ได้รับเลือกเป็นประธานนักเรียนในปีนี้ค่ะ” ร่างบางลุกขึ้นยกมือไหว้ก่อนจะเอ่ยแนะนำตัวอย่างเสียงดังฟังชัด จริงๆ ฉันไม่ได้อยากเป็นประธานนักเรียนหรอกนะ แต่ด้วยความที่ฉันเป็นเด็กทุนทำให้ต้องทำกิจกรรมต่างๆ ให้โรงเรียนตลอดเพื่อใช้ทุนและที่ต้องมาลงเลือกตั้งก็เพราะอาจารย์บังคับมาและคณะกรรมการแต่ละคนก็แนะนำตัวเรียงกันไปจนครบ “ต่อไปนี้ลินดาจะต้องทำหน้าที่ประธานนักเรียน เมื่อประธานรุ่นพี่ของเธอหมดวาระไป ในปีหน้าเธอจะต้องบริหารโรงเรียนของเราด้วยตัวเอง ตั้งใจเรียนรู้งานให้ดี ทำให้ดีตามนโยบายของเธอให้สมกับที่ทุกคนเลือกเธอมาเป็นประธาน” อาจารย์หันมาพูดกับฉันน้ำเสียงจริงจัง “และนี่กราฟฟิคอยู่ ม.5/1 เป็นประธานรุ่นปัจจุบัน” อาจารย์เอ่ยแนะนำรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน ซึ่งเขาก็ทำหน้านิ่งๆ “กราฟฟิคจะเป็นคนสอนงานเธอทุกอย่าง ไม่เข้าใจอะไรก็ถามพี่เขา” อาจารย์หันมาเอ่ยบอกฉัน ซึ่งฉันก็พยักหน้ารับ “ฝากด้วยนะกราฟฟิค” อาจารย์หันไปเอ่ยบอกพี่กราฟฟิค “ครับ” พี่เขาก็พยักหน้าตอบกลับมาแค่นั้น ก่อนที่ทุกคนในห้องประชุมจะเริ่มทำความรู้จักระหว่างรุ่นพี่คณะกรรมการในปัจจุบันกับรุ่นน้องอย่างพวกฉันซึ่งเป็นคณะกรรมการที่ได้ชนะการเลือกตั้งและจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มตัวในปีหน้าเมื่อรุ่นพี่จะหมดวาระไป

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more